Hipstamatic

Er zijn duizend van die fotobewerkdingen die uw foto’s er als oude foto’s doen uitzien, en ze hebben één ding gemeen: ze worden heel erg snel heel erg afgezaagd.

Ik zweer het, als ik nog één keer zo’n vurte nep-polaroid met nep-graffitiletters erop zie, begin ik te krijsen.

Ik heb op mijn telefoon ook een resem van die toepassingen staan: een foto nemen, en er dan een rand rond zetten, of een blur- en nep-cross-develop-effect of zo op zetten. Of allerlei andere filters en kleurvervagingen en watnog.

Maar!

Ik heb er gisteren Hipstamatic op gezet, op de telefoon, en ik amuseer er mij te pletter mee.

Cirque Circulaire

Anna

Anna

Het verschil met die andere analoge-foto-nadoe-apps? Dat deze het wel zeer goed nadoet, tot in de interface. Dat er combinaties van “lenzen” (=kleurvervorming, vlekken, vignettering) en “soorten film” (=rand, korrel) en “flash” (=nog kleurvervorming) zijn, en dat het mogelijk is om alles random te laten gebeuren, zodat elke foto een ontdekkingstoch is.

Leutig!

9 reacties op “Hipstamatic”

  1. Hah! Toeval! Gisteravond heb ik het ook terug nog eens geinstalleerd (‘k had het een tijd terug gekocht maar er toen weinig mee zitten spelen) en na opnieuw wat experimenteren heb ik direct de rest van de ‘objectieven’ en ‘film’ gekocht.

    Dolle pret die piepkleine ‘zoeker’. Al blijk ik constant te vergeten de flits terug aan te zetten.

    Maar wel leutig ja!

  2. Geheel gelijklopend met de pogingen om de oude ‘analoge’ sound terug te vinden in pure digitale geluidsomgevingen. Nooit werkt dat echt, te gemaakt, te ‘plastiek’.

    Alleen is iets gelijkend op hipstamatic nog niet uitgekomen, een waar gat in de markt lijkt me. Vooral het onvoorspelbare blijkt problematisch.

    Hopen maar dat dit ingenieurs inspireert tot iets gelijkend in audio.

  3. En het feit dat je weer moet wachten tot je weer een foto kan nemen: laden, (eventueel flits opladen) en dan wachten tot verwerken en printen tot je de foto kan bekijken. Af en toe wil ik die foto meteen zien, maar dan zie ik er weer de charme van in. En je krijgt weer wat tegengif tegen het nemen van 20 foto’s om er 1 goeie te hebben. Een mens wordt wat selectiever als hij een tijdje moet wachten op resultaat. Je zou voor minder wachten op het juiste moment en meteen goed kadreren…

Reacties zijn gesloten.