e-Readerdagboek, deel 15

Zoho – terug aan het werk, en dus terug aan het lezen. Het zomeruur, ze zouden dat echt niet mogen doen: ik ben volgens het nieuwe uur echt wel te laat gaan slapen. Volgens het oude uur ook hoor, maar volgens het nieuwe uur veels en vééls te laat.

Op de trein bijne direkt in slaap gevallen dus, zowel in het gaan als in het komen. Maar! Met heel veel plezier begonnen aan Gardens of the Moon, het eerste Malazan-boek.

Het grappige van die electronische lezers, is dat er geen paginanummers zijn maar wel een percentage gelezen pagina’s. Ik zit aan 22%, dus als ik aan hetzelfde tempo blijf lezen, heb ik eind deze week gedaan.

Nauwelijks 700 bladzijden en daar doe ik een week over: ‘t is bijna een schande. Vroeger was dat op een dag gepiept.

8 reacties op “e-Readerdagboek, deel 15”

  1. Erikson, eindelijk!

    In mei komt recentste tome in paperback uit, en dan ga ik ‘m onmiddellijk ophalen bij de boekenboer.

  2. Ik lees ook zo snel en veel maar kan dat nooit deftig aan iemand uitleggen. Ik vermoed dat “tragere” lezers hun ogen over de tekst laten gaan en dat de verwerking ervan met wat vertraging gebeurt. Bij mij is dat gelijktijdig (?), waardoor ik gewoon een blad moet afscannen met mijn ogen en dat dus ook gelezen heb… Fictie gaat het snelst van al natuurlijk, vooral als ik helemaal ín het verhaal zit. Handboeken en zo kan ik zo snel niet verwerken, mede omdat ik mezelf verplicht alles trager te doen om niks te missen.

    En bij de “veel” zit de trein er bij mij ook voor iets tussen, de trein én de Kindle.

  3. Sara, bedankt voor het antwoord! Bij mij zit er serieus wat vertraging op 🙂 hehe! Ik zal er mij is moeten in verdiepen. Jos.

  4. ‘t Is zoals Sara zegt.

    Als je eerst begint te lezen, moet je letters één voor één ontcijferen. Na een tijdje moet je niet meer nadenken over letter maar kan je ze in een oogopslag lezen. Nog wat later kan je stukken woorden herkennen en hele woordbeelden.

    En op den duur gaat het zo met hele zinnen: het onderwerp springt eruit, de minder belangrijke woorden vallen ervantussen.

    En nog wat later, ik kan het niet anders omschrijven, kun je in één oogopslag een paragraaf “vatten”. En dan heb je genoeg aan een diagonale oogopslag om te weten waar een pagina over gaat: de belangrijke elementen springen eruit — een beetje zoals met fluostift aangeduide passages in een cursus.

  5. Ik vind dat wel heel interessant, zo snel kunnen lezen maar wat ik me dan afvraag is of je leesplezier even groot is. Je hebt dan toch niet alle finesses mee. Maar misschien maken jullie snelle lezers wel een onderscheid tussen echt goede ‘literatuur’, waar je graag elk woord van opneemt, en andere schrijfsels…
    Ik ben een heel traag lezer (veel te traag!) maar als ik lees, geniet ik wel. Tenzij het gewoon niet goed geschreven is natuurlijk 😉

  6. Hehe, als je net begint te lezen … ik ben nog maar 36 :s Ik snap wat je bedoelt, denk ik. Het is meer zoals, als je “anders” begint te lezen.

    Praktisch gezien, scan ik wel artikels (vooral in elektronische vorm) maar als ik scan en ik zie niet direct woorden die me opvallen dan heb ik ook niks gelezen. Het is pas achteraf als er een artikel me opvalt en ik het “aandachtiger” ga lezen dat ik er ook iets aan heb.

    Hmmm ik weet niet of dit een duidelijk uitleg is 🙂

Reacties zijn gesloten.