Et alors?

Ik heb James Randi even gesproken, een jaar of twintig geleden toen hij in Gent was voor een lezing. Hij heeft toen mijn wereld, toch wel, op zijn kop gezet. Zoals in “de dingen op punt gezet”.

James Randi is een homo. Letterlijk, zoals in “voor de mannen”. Hij schrijft dat op zijn website, vandaag.

Mijn eerste gedacht was “euh, en dan?” En toen las ik deze reactie:

Congrats, Randi. It must be a helluva thing for somebody born in the 1920s to find himself at a moment in history when declarations such as this one are commonplace and unremarkable. This is a good time to be alive.

…en bedacht ik dat dat eigenlijk wel waar is.

Dat ik eigenlijk ook uit een wereld kom waar dat nog raar was, en hoe fijn het is dat ik mij nu nog moeilijk kan voorstellen dat ik anders zou reageren dan met “en dan”.

Zo’n beetje gelijk het internet. Of afstandsbedieningen. Soms is de wereld schoon.

(en ja, ik weet dat het láng niet overal zo is, maar hey, in ons huishouden en in onze omgeving wel, en da’s in deze al wat telt voor mij op het moment)

10 reacties op “Et alors?”

  1. En toch vraag ik me af of je ook met “en dan?” zou reageren als later blijkt dat één van je kinderen homo of lesbisch zou zijn.

  2. Wow, double wow!

    Ik was op toen ook op die lezing, 20 jaar geleden… Randi is altijd een idool gebleven sinds.

    En wat een triomf dat (zoals ik in de commentaren daar las) dat géén van al die charlatans en waarzeggertypes die hij heeft ontmaskerd ooit zijn coming out voorspeld heeft 😀

  3. This is a good time to be alive.
    Wat een heerlijk positieve uitspraak. En de mens heeft eigenlijk gelijk.
    Niet dat ik Mr. Randi ken. Om eerlijk te zijn kan het mij geen moer schelen of ie homo is of wat dan ook.
    (Of ‘een homo’ zoals jij het verwoordde, Michel. Waarschijnlijk een erfenis uit die wereld van toen, waar je naar refereert.)
    En dat het jou niks kan schelen, dat is geen groot nieuws. Maar wat wel opmerkelijk is -en mij onkarakteristiek blijmoedig stemt- is dat je er voor kiest om dat te bloggen. Want jij bent geen relnicht. Ver van zelfs. Een familiemens pur sang, eerder. Dat is in ieder geval het beeld dat ik uit jouw blogposts haal. Toch vind je het de moeite om ten voordele van Mr. Randi en consorten een bericht te delen op het wereldwijde web, En daar, dààr word ik bijzonder goedgezind van.
    Zijn het niet mensen zoals jij die Mr. Randi de moed geven om na al die jaren toch uit de kast te komen? Ik dacht het wel.

Reacties zijn gesloten.