Met die Marvel Comics app heb ik weer zin om comics in papieren formaat te kopen, verdorie.
Alhoewel. ‘t Is wel wreed dat die papieren dingen zo duur zijn, en zo broos. En dat een tekening als die hieronder gewoon gemaakt is op een computer, en het best tot zijn recht komt op een computerscherm dat licht geeft – as opposed to in vierkleurendruk op papier dat geen licht geeft.
Eigenlijk: als er een gemakkelijke manier zou zijn om de beelden uit die Marvel Comics-app te halen, en als ze nog een maatje hoger van resolutie zouden zijn, zou ik meteen verkocht zijn.
Meer en meer, dat ik onthecht raak van het fysieke ding: voor muziek was dat al lang zo, en voor boeken en andere dingen begint het ook zo te worden.
In vier stadia:
- Ik moet en zal het ding zelf in handen hebben. De CD, het boek, de comic.
- Ik koop het ding in het echt, en koop of “vind” het dan ook nog online. En het is digitale vorm die ik gebruik – beste voorbeeld: geripte CD’s en DVD’s. Of recenter de vele honderden (duizenden?) F&SF-boeken die ik heb en die ik ooit wil herlezen met een e-boekreader als het even kan, de boeken zie ik me niet meer meesleuren.
- Ik koop het ding meteen digitaal, en sla het dan als een pakrat op mijn harddisk op. Beste voorbeeld: muziek, podcasts, eboeken.
- Ik moet de dingen zelfs niet eens meer op mijn computer hebben. Ik ga ervan uit dat ze altijd wel inde interwebwolken te vinden zullen zijn. Beste voorbeeld: games. Leve Steam, leve Stardock.
‘t Is de toekomst, dames en heres.