Memristors

Ik begrijp er bijzonder weinig van, maar ik vind het fantastisch:

Ik vind het ongemeen boeiend als hij het over de geschiedenis heeft, het wordt even moeilijk als hij het over het hoe en wat heeft, maar dan gaat het over toepassingen: wohow.

What if I could put essentially infinite storage close to your processor and give you enough bandwidth to swap gigantic amounts of information back and forth with low power?

Praktisch onbeperkte hoeveelheden geheugen, een vierdimensionele ruimte waarbij één laag CMOS duizend lagen memristoren zou kunnen aanspreken, die per laag een terabit geheugen zouden kunnen bevatten. Petabits geheugen in een ding dat een vierkante centimeter groot is. Uh. Huh.

Oh, en ook: die memristoren kunnen ook booleaanse logica doen — een stuk memristoren zou geheugen kunnen zijn, en dan een stuk dat processing doet, en dan weer terug.

Oh, en ook: ze zouden pakweg synapsen kunnen nadoen. Niet-booleaanse logica, een analoge computer op één chip van een vierkante centimeter, met 10^11 synapsen: geen simulatie van hersenen, maar een emulatie. Zo’n schip chip zou even complex zijn als de hersnen van een kat. Op een vierkante centimeter. Ack!

De toekomst!

3 reacties op “Memristors”

  1. Ik begrijp er bijzonder weinig van maar toch vind ik het fantastisch ,,, me2!
    Straks worden we nog ‘onsterfelijk’ ,,, dank voor tubetje, ingewikkelde materie.

Reacties zijn gesloten.