Boeken zijn de nieuwe mp3’s geworden

Well, duh. The Telegraph: book piracy is about to arrive on a massive scale, stond er vorige week in.

Er staat in mijn achterhuis een stapel cd’s in dozen, waar ik me de totale kost niet eens van wil voorstellen. Net zoals ik niet wil beginnen narekenen hoeveel ik door de jaren aan DVD’s heb opgedaan. En nog minder hoeveel geld ik aan boeken heb gegeven — ettelijke duizenden boeken, met een gemiddelde prijs van… aargh!

Als ik nieuwe muziek koop, dan koop ik die digitaal, dat spreekt. Maar als ik muziek wil herbeluisteren more often than not, is het gemakkelijker ze opnieuw te downloaden dan te wachten tot ik op mijn eigen netwerk zit en aan de bestanden kan die ik zelf geript heb.

Net zoals het gemakkelijker is om pakweg, The Big Lebowski te downloaden als ik die wil herbekijken, dan dat ik naar beneden loop, over de koer, naar het achterhuis, en dan in één van de vele dozen naar de DVD zoek. Oh ja, en het is dan nog in hogere kwaliteit ook: Blu-Ray in plaats van DVD. Ik koop nog films hoor, never you worry piraterijpolitie, maar ik vraag me meer en meer af waarom eigenlijk.

En met boeken is het al een tijd zo: ik heb hier ontelbare boeken staan in huis, en ik koop mijn nieuwe electronische boeken proper bij Amazon, maar hey sorry, als ik een boek wil herlezen dat ik al gekocht heb, dan is het al een tijd veel gemakkelijker om het te downloaden dan om het op te gaan zoeken in de dozen.

Het is zoals Adrian Hon het zegt op The Telegraph:

I was right about the complacency of publishers. They’ve spent three years bickering about eBook prices and Amazon and Apple and Andrew Wylie, and they’ve ignored that massive growling wolf at the door, the wolf that has transformed the music and TV so much that they’re forced to give their content away for practically nothing.

Nu nog voor (voornamelijk) bestsellers en Engelstalig, zeer binnenkort voor alles. Tiens, dat doet er mij aan denken: ik heb eigenlijk wel eens zin om het volledige werk van Dorothy Dunnett te herlezen. Ik heb die allemaal op papier gekocht, maar wie weet waar die allemaal zitten?

Time’s up. The wolf is here.

9 reacties op “Boeken zijn de nieuwe mp3’s geworden”

  1. Nog een verband met gecopieerde mp3/film: er worden vermoedelijk véél meer boeken gecopieerd dan gelezen.

    (beeld je in dat een mens de tijd al vindt om alles te lezen wat hij koopt)

  2. Ik stel het kopen van zo’n e-book-reader-ding steeds maar uit. Omdat ik het niet kan laten van papieren boeken te kopen, en die berg die op me wacht om te lezen, maar niet wil minderen. En dat vind ik zo zonde. Hoewel dat ding van Amazon nu echt wel betaalbaar wordt. Humzie humzie.

  3. Het verschil tussen boeken en muziek/film is dat het zo verdomd makkelijk is om een boek van de ene computer naar de andere te versluizen. Geen gigabytes en megabytes maar old school kilobytes.

  4. Hmm… Digitaal lezen, ik ben er nog niet. Er valt wat te zeggen voor het contact met bedrukte bladzijden, inkt en papier dat je moet omslaan – los van het gebruiksgemak. En niet alleen vanwege de pracht van een boekenwand vol gelezen en ongelezen boeken; dat is een muur vól herinneringen.

    Ik vraag me of wat Chomsky beweert over schrijven ook voor lezen geldt. Hij beweert dat met pen op papier schrijven je hersenen anders stimuleert dan op je klavier tokkelen en naar je scherm kijken.

    Zou een digitaal boek je hersenen anders stimuleren dan een papieren boek? I wonder.

  5. Zal allemaal wel waar zijn, maar (als volledige analfabeet in dit soort digitale dinges) vraag ik me wel af hoe schrijvers aan hun geld zullen komen? Muzikanten kunnen nog optreden, maar de beste schrijvers zijn niet altijd de beste performers, eerder integendeel. Goed, een marketing-savvy toplaag zal altijd wel links en rechts iets verdienen, maar de gemiddelde goede schrijver? Joyce heeft een jaar of 7 gewerkt aan Ulysses, Claus een jaar of 5 aan het Verdriet van België… Wie gaat zoiets nog doen als het resultaat meteen gepirateerd wordt? Enfin, waarschijnlijk is dit een domme vraag omdat ik allerlei dingen over het hoofd zie. Of misschien vinden jullie het verlies van boeken die schrijvers à la Joyce & Claus & zouden kunnen schrijven niet zo’n groot verlies. Ik bedoel maar: als ik het talent had om in 5 jaar een groots boek te schrijven, zou ik me nu zorgen maken.

  6. @ Stef: noem me gerust goedgelovig, maar wie graag en goed schrijft, doet dat in de eerste plaats om zijn kennis en kunde over te brengen op zijn medemens. Schrijven om te schrijven an sich, dus.
    En als we die mensen dan toch willen vergoeden: daarvoor dient toch al de etra heffing die we betalen op eterne media? Na de film -en platenmaatschappijen worden dan ook de uitgevers herrvan vergoed.

Reacties zijn gesloten.