Hierzie, jongeheer Stefan voelt zich bedrogen.
Ik niet. Ja, hij heeft gelijk, dat het allemaal niet is wat ze ons beloofd hadden. Geen jetpacks, bijvoorbeeld. En ook: dat het nog altijd niet overal XML is. Dat het er niet van komt om vliegende auto’s te hebben en hoverboards. (Of in mijn geval: vliegende auto’s en hoverboards met chauffeur.)
Ook al dat gezever op het internet de laatste jaren, ‘t is wat. De kranten die denken dat iPads hun leven gaan redden, mbwa, ha, ha. Of dat alles tegenwoordig location-based gaat worden. Of was het Augmented Reality? Of was het alles 3D? Ik zat deze week met allemaal interwebsmensen naar een film te kijken, en links en rechts van mij werd er druk ingechecked bij Gowalla en Foursquare , maar doen gewone mensen dat eigenlijk? Ik kan het me moeilijk voorstellen.
Aan de andere kant: er is het internet. Het internet. Dat is de Encyclopedia Galactica en The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy en alles tegelijk. En er zijn dingen gelijk de cyberphone. Dat is Star Trek’s Communicator en een walkie talkie en een telefoon en een draagbaar lunapark en een melodica in één.
En ik kan elke film die ik wil zien, op een paar minuten zien. En elke televisieserie van de afgelopen jaren. En alle muziek die ik mij kan inbeelden. En trololo kat, natuurlijk.