We gingen naar een trouw, er was geopteerd om geen kinderen uit te nodigen en er was geen plaats meer voor de kinderen in het hotel waar de trouw was, dus hebben we onze vier moeten kwijtraken.
Eentje bij tante Katrien en nonkel Koen, eentje bij tante An en nonkel Pascal, en twee bij tante Sofie en nonkel Andy: a splendid time was had by all.
Als al onze kinderen samen zijn, dan zijn ze met dertien, met leeftijden tussen nog fruitpap eten en op de drempel van puberteit: ge ziet dat van hier, dat de onze graag gaan logeren.
Anna was schoenen gaan kopen: ze had bij één paar schoenen een GSM met make-up gekregen. En zo zag ze eruit, dus.
Enig minpuntje: helemaal op het einde van de dag is Anna tegen Alice gebotst, en heeft ze haar eigen tong een serieuze knauw gegeven. Een rivier van bloed, tranen met tuiten, en uiteindelijk een tijd met een washandje met ijsblokjes erin in haar mond gezeten:
Moh, zó content dat uw kinders erbij lopen! Ik word er gelijk goed gezind van.