Sportelen

Er bestaat volgens mij zoiets als een taalgevoel, en volgens mij heeft iedereen dat.

Enfin, ik zeg “volgens mij”, ik bedoel “ik ben redelijk zeker dat het zo is maar ik ben te leeg om op het internet de referenties naar de relevante publicaties op te zoeken”.

Dat ding met pikpik en wumble, en een tekening van iets scherp en iets zacht, en dat zowat iedereen “wumble” associeert met zacht en “pikpik” met scherp, en zo.

Of de reden waarom “the slithy toves did gyre and gimble in the wabe, and the mome raths outgrabe” eigenlijk wel begrijpbaar is, of dat we er ons minstens iets bij kunnen voorstellen, zelfs al staat er quasi geen enkel bestaand woord in.

In het Nederlands is het niet anders, zowel voor woorden als voor woordbeelden, en ook voor achtervoegsels. Het achtervoegsel “-elen” bijvoorbeeld, wordt voor zover ik weet niet in machtig veel positieve woorden gebruikt.

Spartelen. Defelen. Bronselen. Stuntelen. Verhaspelen.

Connotatie: onhandig, prutsen, minder dan goed. Het maakt het verschil tussen rijmen en rijmelen. Tussen een schrijver en een schrijvelaar.

Met dat allemaal in het achterhoofd: wie is in ‘s hemelsnaam de copywritelaar die het een goed idee vond om sport voor ouderen mensen “sportelen” te noemen?

logo sportelen

“Beweeg zoals je bent”? Wie is dat genie van de Karpaten dat dacht dat er één iemand zou te vinden zijn die zich niét gekleineerd zou voelen en belachelijk gemaakt, als ze hem zouden uitnodig om iets te doen dat letterlijk maar één letter verwijderd is van “spartelen”?

Iemand? Iemand?

19 reacties op “Sportelen”

  1. Pingback: Facebook
  2. Haha, copywritelaar. Good one.

    Ik beweeg trouwens sinds een operatie in 2008 anders dan hoe ik mezelf zie, en de beweging stemt nog lang niet overeen met wie ik bén volgens mezelf. Het is nog altijd bijzonder vreemd en awkward om mezelf in een etalage te zien passeren, bijna alsof ik naar iemand anders kijk. Wat moet ik dan bij die prachtzin ‘beweeg zoals je bent’ voelen behalve frustratie en, inderdaad, ik voel me enigszins gekleineerd.

  3. wel, onze leraar Nederlands uit het zesde beweerde dat -elen op een frequentatief slaat, iets dat duidt op een herhaling. Zelf haalde hij maar al te graag het woord ‘aarzelen’ aan: in de richting van de aars lopen 🙂
    Lees ook eens http://users.telenet.be/Geert.Ceuppens1/Onzin/Frequentatief/Frequentatief.htm
    Mijn persoonlijke mening: men heeft geprobeerd creatief te zijn met taal, maar men is jammer genoeg gefaald. Bij mij persoonlijk roept het altijd associaties op met modderworstelen 🙂

  4. Sportelen tot daar aan toe. Maar dat “beweeg zoals je bent” hé. Waar slaat dat in godsnaam op. Had de copywritelaar een Cartesiaans eureka moment? “Ah! Ik beweeg dus ik ben?” Het voelt vreselijk betuttelend aan.

  5. Ik heb ooit een interview gedaan met de mensen van Bloso, en blijkbaar is het een samentrekking van ‘sporten’ en ‘spelen’. Dus sporten zonder het competitieve aspect, de nadruk ligt op het spel, op het plezier.
    En al de heisa rond dat woord is voor Bloso handig meegenomen, zo wordt er tenminste over gepraat.

  6. Is dat niet uit dezelfde koker gekomen van de mensen die de Gordel organiseren? Deelnemen aan ‘de gordel’ is ook ‘gordelen’. Maar ik ben het met je ergenis eens. Je zou als 60+ toch niet willen gaan sportelen?

Reacties zijn gesloten.