Drie maal twee per dag na het eten, staat er op de doos.
Het zijn pijnstillers, voor iets dat normaal gezien met antibiotica zou behandeld worden wegens dat het niet vaak voorkomt en verfuckingdomme schrikkelijk ambetant is en miljaardedju veel pijn doet.
Ha, maar ik heb het geluk dat het chronisch is, en chronisch terugkerende beesten, die geeft ge best niet een paar keer per maand een paar dagen antibioticakuur. Dat kweekt alleen maar resistente beesten, namelijk, en voor ge’t weet zijn ze nooit vanzeleven nog weg te krijgen, en dan zijn we helemaal niet uit de herberg.
En ondertussen doet het pijn, ai.
Halfdrie. Grmbl. Ik ga ervan uit dat als ik achttien uur wakker ben per dag, dat ik dan toch wel vier maal twee mag pakken. Of viermaal twee en eenmaal één.
Auw, dammit.