Paté!

Mijn broer is het spek en het vet en het vlees en de lever gaan halen, we hebben dat in stukken gesneden en door de molen gedraaid:

Paté!

Paté!

Paté!

En dan de helft van wat al gedaan was, nog eens door de molen gesmeten:

Paté!

En dan een paar ajuinen in kleine kleine stukjes gedaan en gefrituurd gefruit, en cognac bijgesmeten, en dan in het vlees gemengd:

Paté!

Oh, en peper en zout en andere kruiden die we nog liggen hadden.

Wat laten rusten, en dan wat crepinettenspel in een vorm gesmeten, het vlees erin gesmeten. Gemerkt dat er nog over was, en dat dan maar in een random cakevorm gesmeten:

Paté!

En dat staat nu dus in de oven. We gaan eens zien wat we gaan zien.

Update: we zijn er niet heel zeker van. Moest het deksel nu op de pot of niet? Moest de oven nu op 150-175 of op 190-200? Was het écht klaar? Is het niet teveel uitgedroogd (‘t stond nochtans in een braadslee vol water)? Moest er niet meer vet afgeschept worden? Gaat het wel naar iets anders smaken dan gewoon vleesbrood?

Um ja, ‘t was geen goed idee om aan zoiets te beginnen zonder er meer over te lezen, dus. We zullen morgenochtend zien wat het geeft: de ene helft is overgezet naar een metalen cakevorm en klemgeduws onder een paar potten, de andere zit in de terrineschotel en staat geprest onder een zware Creuset met een grote bidon afwasmiddel erin voor het gewicht.

‘t Schijnt dat het eigenlijk een paar dagen moet rijpen in de frigo, ook nog. Grmbl.

Misschien proberen we morgen nog eens. Met wat meer voorbereiding.

Één reactie op “Paté!”

Reacties zijn gesloten.