#wijvenweek 3: Moh, kijkt nu. We zitten hier met een mening

Er is een ongeluk gebeurd met een bus, lijkt het wel, als ik zo naar het nieuws kijk. Als ik drie kwartier lang naar het nieuws kijk, dat het over niets anders heeft dan het ongeluk met een bus.

Ik zou er kunnen lastig over doen, zeggen dat het toch wel erg is dat een zinloos ongeluk dat een zinloos ongeluk is plots wereldnieuws is, terwijl er dagelijks godweethoeveel kinderen gnnnn.

Allez, serieus: de wereld is ingestort, lijkt het wel, als ik zo lees wat er bij de helft van de mensen die aan wijvenweek meedoen, geschreven staat. “Ik heb wel een mening, maar vandaag even niet boehoe ‘t is toch zo érrug”. Ja, ‘t is erg. ‘t Is ook een ongeluk waar niemand iets aan kan doen. Dat één keer gebeurt op veertig jaar.

Afijn. Meningen, meningen.

Ik ben zoals iedereen, vermoed ik: overal een mening over, meestal ergens tussen totaal en relatief ongefundeerd, en soms eens wél gefundeerd.

Ik kan over vanalles en nog wat uren aan een stuk discussiëren, maar in het kort en compleet arbitrair want ik kan dus werkelijk over alles doordrammen tot ik blauw in het gezicht zie, een paar conversation starters:

  • De meerderheid van wat zich feminist noemt, slaat de bal totaal mis.
  • Mensen zijn nu niet anders dan duizend jaar geleden, en zijn niet anders in Papoea-Nieuw-Guinea dan in pakweg Gentbrugge.
  • Homeopathie en andere toverdokterij is kul.
  • De Bijbel zegt niet wat u denkt dat hij zegt.
  • Harry Potter is rotzooi.
  • iOS en Mac OS X trekken sinds een paar jaar op niets meer.
  • Alles komt in orde. Of nee, wacht: de wereld is om zeep.
  • Dat is geen kunst, dat is gewoon kaka.
  • Fietsers zijn even levensgevaarlijk als autorijders.
  • Flessenvoeding is voor gemakzuchtige en slechte moeders.

En dan nemen we er een glas of twee drie drank bij, en is het ofwel een fijne avond dat we zeggen we gaan dat zeker nog eens moeten doen, ofwel een heel erg ongemakkelijke avond die alleen maar ongemakkelijker wordt, en doen we alletwee alsof we eigenlijk niet écht kwaad zijn op mekaar wegens god hoe kan iemand zó verkeerd zijn, en die eindigt met oh god, dit mag nooit meer gebeuren.

29 reacties op “#wijvenweek 3: Moh, kijkt nu. We zitten hier met een mening”

  1. En net daar zit volgens mij (jawel een mening) het verschil tussen ‘venten’ en ‘wijven’. Een wijf (en dan vooral eentje met kinderen) is gewoon veel gevoeliger voor zo’n zaken. Misschien hebben wijven gewoon iets meer empathie en vertrekken de venten meer vanuit de ratio?
    En ja, zo’n ongeval zoiets gebeurt maar één keer om de zoveel jaren, maar je moet maar juist de pech hebben dat net die ene keer jouw kind op die bus zat.
    Het leven zit vol met kansen en risico’s; als we straks buitenkomen lopen we ook het risico bij een ongeval betrokken te raken. Het besef dat we niet alles kunnen controleren en voorkomen, dat zorgde er gisteren mede voor dat zoveel wijven hun mening voor één keertje voor zich wilden houden.

  2. Oh, mag ik ruzie zoeken? Yay! Komt-ie!

    “Als daar het verschil tussen ‘venten’ en ‘wijven’ zit, dan is dat blijkbaar dat ‘wijven’ in uw redenering niet in grotere contexten kunnen nadenken dan het onmiddellijke ‘och here het hadden de mijne kunnen zijn’, dat zij blijkbaar niet het abstracte denkvermogen hebben om te beseffen dat er op dit moment miljoenen kinderen aan het doodgaan zijn van de honger, pakweg.”

    “Misschien is het geen verschil tussen empathie en ratio, maar gewoon het onvermogen om big picture te denken, lost van concrete gevallen?”

    “Ik verwerp uw eenvoudige venten/wijven-tweedeling. Typisch vrouwen, denken dat de wereld zwart-wit in mekaar zit.”

    “Dat zoveel wijven hun mening voor één keertje voor zich wilden houden? Pfuh, een goedkoop en gemakkelijk excuus om, nog maar eens, niet verder te moeten denken, ja. Geef dan gewoon toe dat ge geen meningen hebt, en/of niet bereid zijt om er achter te staan.”

    (ik kan de laagbijdegrondsheid moduleren, als het nodig is, ja :))

  3. “Oh, ja, túúrlijk. ‘Wetenschappelijk onderzoek zal ons redden’ — vertel dat misschien eens aan uw vrienden van Union Carbide of Fukushima. <sarcastische lach> Maar doe maar hé: spuit uw kinderen maar meteen ook vol antibiotica, en schaf meteen alternatieve energie af! En als wetenschap tóch de grote redder van alles is: pleeg maar meteen euthanasie op al die oude mensen. En post-natale abortus op alle andersvaliden ook!”

    🙂

  4. Mjoh, mijn vriendin was nochtans de eerste om erop te wijzen hoezeer het erover was.
    En ze had gelijk.
    Denk ‘s aan wat we anders allemaal hadden kunnen leren over soennieten en sjiieten.

  5. ik ben blijkbaar een slecht wijf want ik gisterenavond echt blij toen ik eens een mening las die overeen kwam met de mijne ipv alle “ik blog vandaag niet” of “sorry dat ik een mening heb, deze post werd voor het ongeluk al geschreven” dus bij deze: dank u michel.

  6. Redelijk akkoord met alles, behalve Harry Potter, daar wil ik wel eens een avond over doordrammen!

    ‘k Heb mij gisteren ook geërgerd aan de politieke correctheid om toch maar geen mening te posten dienen dag, er gaan alle dagen zoveel mensen dood maar dat stopt niemand om de rest van de tijd ook geen mening te posten…

    (+ extra ergernis: “de ochere al die kinderen die nog heel hun leven voor zich hadden”, alsof de volwassenen op dienen bus allemaal op sterven na dood waren en niets meer van dromen hadden…)

  7. ’tis niet dat ik geen mening heb. ‘t is dat ik het de moment niet vond om mijn mening over banale pietluttige dinges te verkondigen op een dag als gisteren. Er is een inhaaldag voor iets niet?

  8. iets wat bij wijze van spreke in je achtertuin gebeurt én tegelijk heel uitzonderlijk is, houdt de mensen nu eenmaal meer bezig dan pakweg de situatie in Syrië. Logisch dat er zoveel aandacht naar gaat. Over de manier daarop kun je dan weer een serieuze boom opzetten

  9. Dus eigenlijk erger je je aan het feit dat zoveel aandacht wordt geschonken aan een drama dat in het niets valt in vergelijking met wat er elders in de wereld gebeurt.

    Dus als mensen dan besluiten eventjes niet met kleine bekommernissen bezig te zijn, omdat het in het niets valt in vergelijking met ergere drama’s, dan zou je dat toch moeten toejuichen?

    Ambetant lopen van kleine bekommernissen. OK
    Bekommerd zijn om het grote leed in de wereld.OK
    Aangedaan zijn door het leed dat er tussenin ligt, is blijkbaar niet OK.

    Ik was toch ook ferm van mijn melk gisteren door het drama…omdat het nu eenmaal zo dichtbij is, zo herkenbaar en omdat het dodentol zo ontzettend hoog ligt.

  10. Ik kan me best vinden in de reactie van Tine: als mensen bezig lopen met een leed – hetwelk ook – dan hebben ze geen zin om het over andere dingen te hebben, omdat die op dat moment triviaal lijken. Eerlijk gezegd vind ik het nogal straf dat dit van jou komt, gezien je zelf zeer dichtbij het verlies van een kind gestaan hebt. En hoewel ik je niet ken, leefde ik toen ook heel hard mee, alleen al door er hier over te lezen. Nu net hetzelfde met het busongeval. Ik vind niet dat je iemand kan kwalijk nemen – of het flauw vinden – dat hij meeleeft met het leed van anderen. Ook al had jij misschien zelf niets aan dat medeleven in jouw periode van leed.

  11. Voor degenen die het niet snappen, Michel wijst op de schijnheiligheid en mediageilheid.

    Zoals dat “wijf” dat op de tv kwam zeggen dat ze er als eerst bij was en maar snel was door gereden want t was te erg om aan te zien.
    Ik zou beschaamd zijn maar op tv komen en zeggen hoe erg het is/was is voor de mensen blijkbaar belangrijk.

    Vooral dan het ik en wat anderen te lezen/zien krijgen van ik… En dat moet uiteraard een (schijn)heilig plaatje zijn.

  12. Mark, Michel moet me maar tegenspreken, maar hij heeft toch ook iets gezegd over de wijvenblogs die hun “meningen” blogpost niet wilden schrijven. En zijn stukje ging volgens mij niet over de manier waarop het in de media komt, maar dat het zo lang en uitgebreid in de media komt. Soit, ieder zijn mening zeker?

  13. Oh, ik had het over het nieuws dat blijkbaar drie kwartier aan een stuk over één en hetzelfde ongeluk ging. Dat was nauwelijks striemende kritiek op de media of zo, ‘t was in eerste instantie gewoon verbazing.

    Ik snap ook niet (maar ik zit dan ook vreemd in mekaar, vermoed ik) dat mensen die net meteen met dat busongeval zelf te maken hebben, hier zo erg door gepakt worden.

    Het is onnoemelijk erg, maar het-is-een-ongeval. Het heeft geen zin om er wakker van te liggen of er veel dingen achter te zoeken: als daar net geen nis was geweest in die tunnel, was het misschien bij wat schaafwonden op de bus gebleven.

    Ik heb de media niet gevolgd, trouwens. Ik ben in slaap gevallen tijdens die nieuwsuitzending (tien minuten begin, tien minuten einde gezien, schat ik), ik heb de krant maar vluchtig bekeken en de on-line updates al helemaal niet gevolgd, geen radio opgezet, en vandaag ook al geen nieuws gezien.

    En ik doe niet mee aan “het had de onze kunnen overkomen god och god”: ge wilt niet weten wat voor maalstroom van doemgedachten er voorrtdurend in mijn hoofd zit wat dat betreft. Allemaal gedachten die stuk voor stuk erger zijn dan een bus die tegen een muur klapt, helaas.

  14. ” ge wilt niet weten wat voor maalstroom van doemgedachten er voorrtdurend in mijn hoofd zit wat dat betreft. Allemaal gedachten die stuk voor stuk erger zijn dan een bus die tegen een muur klapt”
    ?!?! Huh ?! Zijn er dan nog ergere dingen die uw kinderen kunnen overkomen dat te sterven ? Ofwel kan ik uw gedachtengang niet volgen…

  15. Krankzinnige mensen, daar ben ik bijvoorbeeld bang van. Iemand die op de loer ligt in de straten van Gent, en als mijn kinderen naar de bibliotheek gaan met de klas, een een emmer bijtend zuur over ze uitkiepert.

    Bijvoorbeeld.

  16. Ja tuurlijk wel, daar heb ik ook een heilige schrik voor…
    Er zijn inderdaad wel veel dingen waar ik niet aan wil denken, maar ik heb nog wel het meest schrik voor moesten ze eerder gaan dan mij…

  17. Het is vies om er zelfs maar aan te denken, maar ik zou er meer mee inzitten als ze kapot zouden zijn in hun hoofd. Dat gebeurt, om allerlei verschillende redenen — van “gewoon” medisch tot misbruik door andere mensen — en dat kan veel erger zijn.

    Denk ik.

  18. tja, hoe langer ik er over nadenk… ik weet het niet. Hopelijk moeten we dat nooit aan den lijve ondervinden, en hoeven we nooit een antwoord te geven op de vraag van wat het ergst zou zijn. En natuurlijk zou dat antwoord toch subjectief zijn.

  19. “Flessenvoeding is voor gemakzuchtige en slechte moeders.”

    Naar mijn mening is dit een standpunt met weinig begrip voor moeders die geen borstvoeding kunnen geven. Ik zou die echt niet zomaar allemaal bij ‘slechte moeders’ categoriseren! Niet alle vrouwen hebben nu eenmaal ‘geschikte’ borsten!
    Ik vind dit persoonlijk een zeer onprettige opmerking!

Reacties zijn gesloten.