De living: it gets worse before it gets better

It gets worse before it gets better, and then it gets worse again, and then it gets a little better, and then it gets worse again, and then it gets better again. 

Of zoiets. Een huis waar zes man in woont, en waar bij gebrek aan bergruimte vooral gestapeld wordt: dat is géén zicht als er dan eens grondig opgeruimd wordt. Opgeruimd moet worden. 

Het grenst aan het ongelooflijke, wat er allemaal in dozen zit die in dozen zitten die in zakken zitten die in zakken zitten die in dozen zitten. Zo van “we ruimen de grote stukken op, en de boeken, en het speelgoed, en de draden smijten we in één zak, die sorteren we dan wel eens, en wat duidelijk weg mag, smijten we weg, en de papieren bij elkaar, die sorteren we dán wel eens, en… oh what the hell, al de rest van het klein grut ook bij elkaar in een doos, dan sorteren we dat ook wel eens, dan eens, dan.” 

Doe dat een paar jaar aan een stuk, en het resultaat is dat het definitief opruimen er na twee dagen ongeveer zó uitziet. Van de venster naar de trappen:

De ramp, na twee dagen opruimen

It gets worse before it gets better, indeed — dit is van het bureau naar de vensters:

De ramp, na twee dagen opruimen

There’s method in the madness, daar niet van, en ‘t was ook redelijk veel werk om te geraken tot waar het was in de foto’s hierboven. Slik, inderdaad. 

Vandaag dan de laatste hand gelegd: eerst zelf vanalles gedaan terwijl Sandra met Jan naar voetbaltoernooi was, dan de hulp van mijn moeder en mijn broer absoluut niet afgeslaan, en vanavond dan een laatste stamp gegeven met Sandra. 

Alle computermateriaal in gelabelde zakjes gestoken, alle boeken gesorteerd, alle belangrijke papieren in één doos, alle kraaltjes in een doos, alles puzzelstukken in een doos, alle Legoblokken en blokjes in één doos, alle knikkers tesamen, de helft van de handleidingen die ik nog liggen had (wat zeg ik, 95%) weggegooid, duchtig gesnoeid in kindertekeningen en -werkjes, fotogerief bij elkaar, foto’s bij elkaar, tafels weggedaan…

Résultat des courses:

Opgeruimd staat klaar op weer te vermoosen

De grote meubels mochten blijven staan, daar gingen ze plastiek of dekens of dingen op leggen. 

Want, haja, morgen beginnen de grote werken in de living. Gepland: afbraak van de schouw, en afbraak van het plafond. En als dat gedaan is: grote werken aan ruwweg deze zone:

Waar het allemaal gaat gebeuren

Het trapgat wordt mooi afgewerkt, die draden en buizen komen mooi opgeborgen, tegen de verste muur achter de trap (vanaf die houten pilaar die er staat) komen boekenkasten bovenaan en opbergkasten onderaan, idem aan de muur waar nu die spiegel en die bureaustoel staan. Waar nu de schouw is, komt een opbergmeubel bovenaan (denk glazen en flessen), en onderaan een richel met daarin uitrolbare zitbanken, en de TV zal achter een schuifdeur kunnen weggestoken worden.

En het plafond wordt rechtgetrokken, met aan de uiteinden, tegen de muur, indirecte verlichting. En alle muren worden in orde gezet, van pleisteren en verven en alles. 

Dit zal er dus helemaal anders uitzien, binnenkort:

Dit gaat er dus helemaal anders uitzien, dan

Slik.

5 reacties op “De living: it gets worse before it gets better”

  1. Waw! Van opruimen gesproken zeg… Ben benieuwd naar de foto’s na de verbouwingswerken. Het resultaat zal lonend zijn.

  2. ik volg de verbouwing met veel bewondering.. maar efkes zeggen dat mijn broer ook een plastiek over zijn tv had gelegd en al het stof had hem toch kapot gemaakt.. voor de rest zie ik nu al dat het prachtig gaat worden

  3. ik dacht eerst dat er een bom ontploft was, maar toen keek ik even rond mij en herkende ik de situatie 🙂
    Inderdaad toch best oppassen met dat stof. Opteren voor dubbele folie?

Reacties zijn gesloten.