Hoera, informatica!

Mijn dochter zit in de tweede graad, en ze krijgt informatica, hoera! (Een uur per week maar, awoert.)

Ik ben als de weerlicht gaan kijken naar het leerplan, om te zien wat ze dit jaar gaat leren. Ik weet niet goed wat ik verwachtte, maar ik ben toch gelijk wat teleurgesteld. Dit zijn de onderdelen van het programma, waar wellicht niet al te veel van zal mogen afgeweken worden:

  • computers, gegevensbeheer, netwerken en internet: wat zijn de onderdelen van een computer, hoe ziet een (Window-, vermoed ik) toepassing eruit en waar zit de helpfunctie, hoe zoek ik (op Google, vermoed ik), wat is een database, hoe maak ik een folderstructuur aan, hoe maak ik een zipfile (met optioneel een wachtwoord), hoe installeer ik een antivirusprogramma, en het ongetwijfeld op voorhand populaire onderdeel “leer de volgende definities van buiten: dns, poorten, spam, model, http, connectoren, https, router, dhcp, phishing, server, ping, switch, koeling, grafische kaart”.
  • multimedia: hoe verwerk ik een filmpje (met Windows Movie Maker, vermoed ik), hoe verwerk ik een geluidsfragment, hoe doe ik eenvoudige bewerkingen (met Gimp, vermoed ik)
  • tekstverwerking (met Word, vermoed ik): opmaak (lettertypes, kleuren, …), hoe maak ik een stijl aan, genummerde en bolletjeslijsten, hoofdingen, tabs, tabellen, afbeeldingen invoegen
  • rekenblad (met Excel, vermoed ik): opmaak, kopiëren, plakken, invoegen, eenvoudige formules, een grafiekje invoegen
  • presentaties: hoe maak ik een presentatie (met Prezi, vermoed ik, ze zijn daar zot van in de lerarenopleidingen, en/of misschien met PowerPoint)

So far so meh: zoeken op internet, prutsen met filmpjes en beelden, tekstverwerking en presentaties, dat hebben ze de vorige jaren (en zelfs al in de lagere school) al meer den veel gedaan. Misschien dat ze iets gaan bijleren over Excel, dat misschien wel.

En dan zag ik algoritmisch denken staan. Hoera! dacht ik: dat is toch programmeren en zo hé?

Ja en neen, blijkbaar. Bij de didactische wenken staat zwart op wit

Gebruik een actuele, motiverende ontwikkelomgeving waarover de leerlingen ook thuis kunnen beschikken. Het is niet de bedoeling de leerlingen een programmeertaal aan te leren.

Zucht. Ja, Scratch of Gamemaker Studio of dergelijke zijn ook tools om mensen te leren algoritmisch denken. Maar ik had nu toch echt gehoopt dat ze eindelijk eens een programmeertaal zouden aanleren, en ik begrijp niet waarom dat verkeerd zou zijn. Waarom moet het allemaal zo kinderlijk gemaakt worden, en opgeleukt met drag and drop en legoblokjes? 

Waarom geen pakweg Python? Of als dat te moeilijk is, en het grafischer moet zijn en met meer instant gratification, waarom geen Processing? Ik vind dat er niets zo magisch is als iets typen en dat daar dan iets uitkomt — zo’n kinderspellement met drag and drop waar dan een voorgedefinieerde sprite over en weer beweegt, dat geeft nooit zoveel voldoening als met de hand schrijven. En ja, ‘t is misschien hetzelfde, maar toch niet. 

11 reacties op “Hoera, informatica!”

  1. Dat ze heden ten dage maar één uur informatica (of hetzelfde onder een hippre naam) krijgen, dat gaat er bij mij niet in. Zelfs wij hadden twee uur per week, en leerden Turbo Pascal. Ook niet ideaal, maar tenminste een beetje programmeren en soms zelfs echt algoritmisch denken. Intussen is dat blijkbaar ook al te moeilijk.

    En dan komen diezelfde gasten in het hoger onderwijs en is hun ervaring met komputermaschinen beperkt tot een foto op Facebook zetten en Angry Birds spelen. In een ingenieursopleiding staan is om grijs haar van te krijgen. Ik weiger om nog les te geven in het eerste jaar; gelukkig zijn er collega’s die dat plezierig vinden.

  2. Er bestaan scholen waar je programmeertalen en processflows kan leren.
    Dit kan echter alleen indien er voldoende tijd voor beschikbaar is.
    Ze lossen dit op door fysica en chemie in de 3de graad te schrappen.
    Dat laatste zorgt er dan voor dat dit enkel in het technisch onderwijs kan.

  3. Eigenlijk is het erg dat in het leerplan dingen staan als het gebruik van tekstverwerkers, rekenbladen en presentatie programma’s. Dat kennen ze ofwel zelf al ofwel zijn ze wel capabel genoeg om dat zelf uit te vlooien.
    Waarom inderdaad geen stimulatie van het probleemoplossend denken ? ‘In mijn tijd’ was er nog het vak ‘basiskennis informatica’, over hoe bits en bytes in elkaar zitten, en over hoe stroomdiagrammen werken. Eens je die basis vast hebt, kun je dat vertalen naar gelijk welke programmeertaal, uiteindelijk is het enkel een kwestie van de juiste syntax …

  4. Mijn man geeft in een ASO (Latijnse) informatica, ik veronderstel dat wat je opsomt het leerplan van de 2de graad ASO is. Er is veel te zeggen over de inhoud van het leerplan, maar het is een misvatting te denken dat alle leerlingen dat toch al kunnen. De ervaring wijst uit dat er leerlingen zijn voor wie dit zwaar onder hun niveau is, voor hen zijn die lessen bijna overbodig. Voor anderen blijft het echt moeilijk en zijn ze totaal niet gemotiveerd. Zelfs in een ASO (!) is de volgorde van bewerkingen (nodig voor formules in Excell of een vergelijkbaar programma) niet evident. Programmeren : het gaat vooral over de logica en er wordt inderdaad geen ‘harde’ programmeertaal aangeleerd. Opnieuw : sommige ‘spelen’ daarmee, voor anderen is het een regelrechte nachtmerrie. Er zijn best nogal wat onvoldoendes voor dit vak.
    Definities van buiten leren heb ik hier nog nooit gezien.
    Opnieuw, er valt veel te zeggen (zin/onzin) over het jaarplan, maar je moet het echt kaderen in een ASO, als een kennismaking. Met 1 uur per week (dat gauw maar 40 minuten is tegen dat de leerlingen op hun bestemming zijn enzo….) kan er ook niet meer gedaan worden.
    Er is geen informatica in de derde graad ASO (Latijn/LatGr) voorzien.

  5. Ik herinner me nog goed hoe wij leerden programmeren. Dat was een soort autootje dat 8 commando’s kende: een vakje vooruit, een vakje achteruit, draai rechts, draai links, streep aan, streep uit, kegel plaatsen, kegel terugnemen. En dan kregen we opdrachten, we moesten lijnen tekenen met dat autootje en bepaalde patronen met kegels uitzetten, en dat met zo weinig mogelijk commando’s. Dat was superplezant. En voor de rest, DOS: dir, cd..

Reacties zijn gesloten.