Balanceeract

Ik moet pillen tegen één soort pijn nemen of slapen lukt helemaal niet. Die pillen doen wel overgeven, en de pijn gaat pas over als ik massief veel drink. En dan kan ik niet slapen.

Maar als ik eens meer dan pakweg twee uur na elkaar slaap, dan ben ik drie dagen slecht van de andere pijn (waartegen geen pijnstillers opgewassen zijn). En kan ik niet slapen van dié pijn. En krijg ik koppijn van te weinig te slapen.

En dan herbeginnen we gewoon van vooraf aan: het zou op den duur op het gemoed van een mens beginnen werken.

Vooral omdat vakantie of niet vakantie eigenlijk geen zak uitmaakt: les jours, les nuits, les mois se suivent et se ressemblent.

Gewoon eens een week of twee drie in een hospitaalbed, met een Baxter gemengde medicamenten in mijn arm en een sonde: ik zou dat wel zien zitten, denk ik.

5 reacties op “Balanceeract”

  1. het ambetante is dat ge hier op het werk constant (onbewust?) ofwel luidkeels Dana Winner -‘De oude man en de zee’- zit te zingen ofwel Metallica -‘Enter Sandman’- zit te brommen afhankelijk van in welke cyclus ge op dat moment zit. Om zot te worden. 😉

Reacties zijn gesloten.