Allez ju, waarom ook niet?

Het is alsof er iemand met een breinaald op de achterkant van mijn oog duwt, en alsof er iemand met een stomp voorwerp tegen mijn slaap leunt en dan niet meer en dan wel weer, en zo al uren aan een stuk. En het is ook alsof ik moet overgeven, en bewegen of geluid of licht maakt mij nog misselijker dan ik al was, en ik ben gelijk helemaal stijf.

Bingo! zei het internet en jawel! zegt de dokter: migraine.

En ik die dacht dat daar van die coole aura’s aan te pas zouden komen, maar neen. Gewoon pijn en misselijkheid en mij zeer zeer slecht voelen.

22migr.10

Gisteren waren we aan het kijken naar The Sky is the Limit, en Zelie vroeg wat ik zou doen als ik zo enorm veel geld zou hebben.   Vroeger zou ik waarschijnlijk iets gezegd hebben met reizen en dingen zien en bijleren, en duizend dingen kopen en cadeaus geven en en paleontoloog worden of archeoloog, maar ik kwam gisteren niet veel dan “euh, thuisblijven, denk ik”.

Geen geld ter wereld kan er voor zorgen dat ik geen pijn aan mijn rug heb, namelijk. En geen geld ter wereld kan mij een volledige nacht doen doorslapen. En, blijkt nu: ook dat van die migraine is niet iets dat een bankrekening vol geld kan oplossen.

‘t Is erg, als ge sukkelt met uw gezondheid. Prijs u zeer hard gelukkig als dat niet het geval is.

Ziet, ik krijg al bijna medelijden met mezelf.

10 reacties op “Allez ju, waarom ook niet?”

  1. Ik heb ook jaren last gehad van migraine, vergelijkbaar met wat jij beschrijft. Twintig keer per dag overgeven, zonder iets gegeten te hebben, want daar heb je geen zin in. Je eigen speeksel overgeven, daar komt het dan zowat op neer. Op handen en knieën rondkruipen van zetel naar wc en terug, omdat rechtstaan te ambetant is. Een lichtere pil zou het wel minder erg maken, zei de dokter. Geprobeerd, deed niks of toch niet veel. Dan maar op eigen initiatief gestopt met pil en andere hormonale dings. Wat denk je? Geen migraine meer, of toch 95% minder en minder erg. Maar ik neem aan dat jij niets neemt waar hormonen inzitten, dus dan is daarmee stoppen geen optie… (Ik schrijf het hier toch maar weer neer voor vrouwen die migraine hebben en nog geen pilstop geprobeerd hebben…).

    Ik vrees dat ik je dan alleen maar sterkte kan wensen. In je hoofd naar ergens anders gaan, als het weer eens zover is. Maar ik vermoed dat je al wel 100.000 copingstrategieën geprobeerd zal hebben, en weet wat voor jou werkt en wat niet. En soms is dat de vaststelling of het gevoel dat er niks werkt. Spijtig genoeg…

  2. Troost u, ik heb in al die jaren ook nog geen aura gezien. *snirf* Dat gevoel dat iemand rechstreeks via je oog (het linker, bij mij, standaard) in je hersens staat te poken, aaargh. Courage jong.

    1. Bij mij is/was het ook altijd links, Anne. En ik omschreef het inderdaad altijd alsof iemand met een breipriem door je oog in je hersenen stond te keuteren.

  3. Ik heb zo heel af en toe wel van die aura’s, jawel. Maar zelden of nooit gaan die gepaard met hoofdpijn en misselijkheid. En voor het gemak moet je die zeker ook niet hebben, want tijdens die aura’s kan ik gewoon niets doen, en zeker niet lezen of computeren of zo, want die bliksems zitten overal in de weg (ze zijn bovendien lang niet zo mooi als op bovenstaand beeld). Het rare is dat die maar op 1 helft van het gezichtsveld zichtbaar zijn (soms links, meestal rechts), en als ik naar een blad tekst kijk, zie ik maar halve zinnen, de rest van de zin verdwijnt ergens. Als ik het dan toch wil forceren en iets lezen, moet ik het dan bijna doen als in het 1ste leerjaar, met mijn vinger de zin volgen en woord voor woord lezen. Leuk is dus anders. Gelukkig duurt zo’n aanval maar een klein halfuurtje, dus is het echt ogen dicht en wachten tot het over is.

    Hopelijk ben jij hoe dan ook snel van die aanvallen verlost. Courage (en ik kreeg van de dokter wel ooit medicijnen die behoorlijk goed hun werk doen, maar aangezien elke mens anders is, …)

  4. Was het juiste antwoord op die vraag niet iets met ‘schenken’, ‘cadeautjes’, ‘kinderen’ en ‘erfenis’ enzo? 🙂

Reacties zijn gesloten.