Op kamp, maal vier

Een mens zou het zo’n beetje vergeten, met al die drukte en alles, maar: het is vakantie voor de kinders!

De examens voor de twee oudste waren — op een enkele halve uitschuiver na — meer dan goed, tijd voor ontspanning dus. En ‘t is al direct prijs: morgen gaan de twee jongste op danskamp (hiphop, modern, ballet, the works) bij The Dance Factory. Zij komen elke avond wel terug naar huis, in tegenstelling tot de twee oudste: die gaan op scoutskamp.

Zelie kon het niet echt geloven, toen ik zei dat ik in heel mijn leven maar één keer op kamp was geweest: een week in een soort concentratiekamp in Bredene, compleet met betonnen slaapkazerne aan een betonnen binnenplein, met de zomerhit van het jaar om ons tien keer per dag op het appel te roepen voor controle, in de rij staan, nakijken of de bedden goed opgemaakt waren, elke middag lauwe erwten zo groot als okkernoten komen eten.

Ik begrijp dat niet goed, dat ik vier kinderen heb die graag naar kampen gaan.

 

4 reacties op “Op kamp, maal vier”

  1. Ik begrijp het precies ook niet. En niet alleen over die vier van jou, maar over kinderen in het algemeen.

  2. Hier vantzelfde. Trauma’s heb ik opgelopen in de kolonie met de wel zeer toepasselijke naam “Kindervreugde” in Nieuwpoort. Jaren hebben ze mij nergens meer naartoe gekregen. Hordes kinderen in het gelid, slapen in van die kale kamers in van die ziekenhuisbedden van net na de oorlog, zand in uw koffiekoeken en de verplichte dictatuur van sport en (samen-)spel. Gij zult u amuseren!! Voor een kind dat zo graag met een boek in een hoek zat was dat vreselijk.

  3. Het was “het Populierenhof” en zag er zo mooi uit op de fotos: bleek dat de enige 2 populieren in beeld waren. Gelukkig hadden jullie een “broer-team”.
    Ik was stik kapot na het bezoek. Dus inderdaad: geen kampen, geen scouts en dergelijke. Maar misschien zat ik toch fout en hebben jullie memorabele avonturen gemist?

  4. ik heb daar ook gezeten en eetzaal was int midden en moesten altijd stomme rabarbersaus eten en savond als het lawaai was buiten zitten mee u knietjes toen als kleine uk in de kiezelstenen zitten

Reacties zijn gesloten.