Transcendence

Urgh argh. Het zal mij leren, films bekijken zonder previews of review te bekijken.

Transcendence is van film alles wat Her niét was: slecht geacteerd, cliché van verhaal, en slecht van einde.

Het zou moeten gaan om wereldomvattende evenementen, maar het voelt aan alsof er letterlijk vijf man aan elke kant van het conflict staat. Johnny Depp is uitstekend, maar dat is dan ook enkel omdat hij een lusteloze, verveelde computer zonder emoties moet neerzetten, en dat 90% van de tijd enkel zijn (gedigitaliseerd) hoofd in beeld is.

Het script is zó weinig plausibel dat het bijna lachwekkend wordt (heel het internet afzetten om een artificiele intelligentie te grazen te nemen! de oude truuk van een virus in het bloed van iemand wiens hersenen in een computer zullen geüploaded worden en zo de AI verslaan!), het algemene sentiment voelt eind jaren negentig aan (iemand had het over we’ll Y2K it!) en ho boy dat zijn twee uur die ik niet meer terug kan krijgen.

2 reacties op “Transcendence”

    1. Oh, eens het bezig is, kijk ik altijd tot het einde, en twee uur is nu ook niet zó enorm veel. 🙂

      Het vervelende is: er zijn zo enorm veel andere dingen die een mens zou kunnen gedaan hebben op die twee uur. Boeken lezen, bijvoorbeeld.

Reacties zijn gesloten.