De fysieke boekhandel

Mijn vroegste herinneringen hebben bijna allemaal met boeken te maken.

Op de universiteit bij mijn ouders speelde ik tussen de boekenrekken van de faculteitsbibliotheken.

Thuis maakte ik heelder fichenbakken vol catalogusinformatie van de boeken in de bibliotheek.

Van zodra ik kon, was ik lid van de bibliotheek.

Op school had ik voor het einde van het eerste leerjaar alle boeken in de klasbibliotheek voor het eerste en het tweede uitgelezen.

Boeken kopen, daar kan ik mij niet zo veel van herinneren. Toen ik heel klein was, ging ik met mijn vader soms eens naar Herckenrath in de Veldstraat.

En als de Fnac er was — maar dat was veel later — heb ik er mij blauw gekocht aan boeken. Tot Amazon er was, en dan kocht ik mij online blauw aan papieren boeken. Tot ik mijn Kindle had, en dan was het allemaal digitaal, op kookboeken en een occasioneel ander boek na.

Maar boeken kopen in een echte boekhandel in Gent, dat is al enorm zeer veel jaar geleden. En ik voel mij daar schuldig bij.

Executive decision time: ik ga géén echte fysieke boeken meer kopen online. Ik zoek mij een echte boekenwinken en ik word daar vaste klant. Nem.

4 reacties op “De fysieke boekhandel”

  1. coole post en bedenking.

    Zelf was ik zot van lezen, al vanaf het allerbegin. Mijn ouders hadden niet veel boeken. Het interesseerde hen niet zo heel veel. Voor mensen die lezen haten stond er desondanks toch een basiscollectie van canonauteurs. Veel volwassen boeken hebben daar gewoon een decennium stof verzameld. Maar ik kende de titels. Nog wat later ben ik beginnen te lezen in die boeken. Ik ben er zeker van dat ik hoe dan ook was beginnen te lezen. Ook zonder die paar boeken thuis. Maar de emotionele band die ik heb met de boeken van thuis, de vertrouwdheid die ik voelde al voor ik eraan begon, dat is toch een cadeau van mijn niet-lezende ouders waar ik hen erg dankbaar voor ben. Het heeft mijn leeservaring zoveel mooier gemaakt.

    Alleen al daarom heb ik nog altijd geen kindle. Ik hoop dat mijn eigen zoon, in wie ik niet zo’n lezer zie als ikzelf was, toch ook een deel nieuwsgierigheid meekrijgt, door het passief omringd zijn door wat goede literatuur. Die kant en klaar en in het zicht staat. Daarom ook zorg ik ervoor dat er altijd kinderboeken op ooghoogte liggen.

    En ik hoop dat hij op een dag zich zo verveelt dat hij begint te bladeren in Echte Literatuur. Ik ben daar wel bang voor, want zelf had ik geen internet en zelfs ik, een lezer, ben in sommige boeken slechts uit verveling begonnen. Moeilijke tijden, zowel voor de boekhandel als voor de lezer.

  2. Ik passeer elke dag aan de Limerick en ik denk dat die etalage me overtuigd heeft om te stoppen met online te kopen. Als ik op de Kouter ben, moet ik even binnenlopen bij het Paard en voor cd’s koop ik daar ook steeds vaker. En ja, soms moeten ze eens bestellen en duurt dat een dag langer, maar ik heb het er graag voor over. Het plezier om efkes te verdwalen tussen die rekken en te kijken naar de titels…

Reacties zijn gesloten.