Sunk Cost Fallacy

Ik ben naar een machtig slechte serie aan het kijken op Netflix. Maar echt serieus, beláchelijk slecht.

Premisse: er is een grote rots op weg naar de Aarde, en er moet geprobeerd worden om te vermijden dat de mensheid uitsterft. Het zou allemaal een zekere sense of urgency moeten hebben, maar het verhaal sleept zich moeiiiiizzzzaaaaaaammmmm voort. En in zo ongeveer elke aflevering slingeren de hoofdpersonages van irrationele beslissing naar irrationele beslissing. De acteerprestaties zijn bijna uniform beneden alle peil. De wetenschap trekt op niets. Mensen zijn rabiaat tegen allerlei dingen, tot ze na een speech van anderhalve minuut helemaal enthousiast pro zijn, tot ze na een belachelijk event weer helemaal tegen zijn.

Aaargh.

MAAR. Ik was dat allemaal vergeten. 

Ik had vorig jaar ergens al een volledig seizoen van dertien afleveringen achter de kiezen, en toen kreeg ik dit te zien in Netflix:

fc2abaeca333cfa0a1ec49c665ded4e531775ac0

Omdat ik al vergeten was waar het eerste seizoen over ging of wat het eigenlijk zelfs was, en het er wel leutig uitzag aan het afbeeldinkje, en omdat Netflix mij zei dat ik het goed zou vinden, ben ik beginnen kijken.

DAMNED.

Ik zit nu aan aflevering zes van de dertien van het tweede seizoen. Over mijn lijk dat ik nu stop. Ik houd vol. Grrr.

JA ik weet dat het belachelijk is van mij.

2 reacties op “Sunk Cost Fallacy”

Reacties zijn gesloten.