Jan, onze tuinarchitect, is vandaag langsgekomen met de tuinaannemer. We hebben plannen herbekeken, en het komt alsmaar dichterbij.

We mogen een offerte verwachten binnen tegen pakweg half april, en begin mei beginnen we er aan.

Beslissingen genomen vandaag! De muur links, die afgekapte oude steen is, wordt bespoten met zo’n doorschijnende vochtwerende dinges. De muur rechts, die van aan de vloet tot drie verdiepingen hoger lelijke oranje snelbouwsteen is, wordt in iets bleeks geverfd. Geen wit, maar wel iets bleeks.

En dan is er ook beslist dat er een aantal planten wellicht zullen veranderen. De lavendel die zilveren bladeren had en paarse bloemen, wordt er eentje met zilveren bladeren en witte bloemen, en in plaats van kruipende munt zal het wellicht kruipende thym worden tussen de stapstenen:

De stapstenen in het midden van de tuin worden dezelfde stenen als wat we op heel het gelijkvloers hebben, zowel in het hoofdhuis als in het achterhuis — als ik een foto neem van in het midden van de laatste verbouwingen in de keuken, geeft het een idee van hoe het er zal uit zien buiten, denk ik:

Het worden de grootste van de stenen die hierboven te zien zijn; ik denk dat er maar drie te zien zijn op de foto, één in het midden onderaan, één rechts boven de leidingen die bloot liggen en één onder de borstel linksboven. Stenen van zestig op veertig centimeter. Ruim groot genoeg dat er veel plaats om te stappen zal zijn. (En natuurlijk ook met veel plaats ertussen voor de kruipende thym.)

Verder komt er nog een strook van 75 centimeter klinkers over de hele breedte tegen de keuken, en dan een kwartcirkel klinkers links aan de keuken en een halve cirkel klinkers achteraan in het midden tegen het achterhuis:

…en daarvoor hebben we vandaag het materiaal ook gekozen! We zijn in de auto gesprongen, we zijn naar Vande Moortel in Oudenaarde gereden, we zijn de showroom binnengestapt, en we hebben zonder al te veel discussie gekozen voor een niet-getrommelde SeptimA Carbon. Op de foto’s op de website ziet het er allemaal zeer donker uit, maar in het echt valt dat helemaal mee:

…en zo zijn we weer een stapje verder. A la bonne heure!