Soms denk ik dat er allerlei zaken gebeuren in de wereld die wij wel zouden kunnen willen weten. Internationale en nationale gebeurtenissen en trends.

Ik had vaag gehoord dat er binnenkort verkiezingen waren hier in de buurt, bijvoorbeeld. Of hoe zou het nog zitten met Iran? Met dat klimaatakkoord dat bijna iedereen getekend had maar dat toch nooit zijn doelstellingen zou halen? Had ik niet ergens gelezen dat iemand van Unicef kinderen verhandelde of zo?

We waren op terugweg van een concert in Antwerpen (Hugh Jackman, zeer fijn), en de radio stond aan. Ik geef ootmoedig toe: ik luister alleen naar de radio als ik toevallig ergens ben waar iemand anders naar de radio luistert.

Vroeger was dat niet zo: ik had elke dag heel de dag de radio op staan. Er was zelfs een periode dat ik elke nieuwsuitzending beluisterde en de hoofdpunten in een boekje opschreef.

Tegenwoordig kies ik zelf waar ik naar luister, en heb ik minder en minder geduld met wat dan vermoed ik “lineair luisteren” heet. Er is zo enorm veel te beluisteren waar ik specifiek voor kan kiezen, ook met verrassende muziek en interessante opinies, dat ik niet naar een zich telkens herhalende playlist moet luisteren of naar veel te korte geluidstapijtjes-cum-repo’s met meer vox pop dan gefundeerde meningen laat staan discussie.

Maar hey, ik zat in de auto en dan heb ik het niet voor het zeggen en de VRT stond op en voor ik het wist was het het nieuws om 23u. Gingen we beknopt horen wat we absoluut moesten weten dit uur. Wat de journalisten van de staatsomroep ons diets wilden maken, zodat we gewapend met actualiteit en inzicht het weekend konden afsluiten.

Ik heb de radio wat luider gezet, want ik ben graag mee met die dingen.

Ik heb op denk ik een minuut of vijf? zes? zeven? geleerd dat er in Brussel een stuk weg van 6 baanvakken naar 4 baanvakken en 50 per uur gaat. Misschien komen er files van! Hajo Beeckman kwam uitgebreid aan het woord, en zijn expertenopinie was dat er misschien files van zouden komen omdat als men twee baanvakken wegdoet en de snelheid vertraagt, dat dat tot files kan leiden. Eén baanvak was al versmald maar maandag of dinsdag komt daar een tweede bij, met strepen op de weg, en dat gaat dus tot mogelijk vertraging leiden. Maar misschien ook niet, want er is een tunnel die gelsoten was die nu weer open is en dat zorgt voor meer doorstroming, dus eigenlijk weet niemand wat het zal worden maandag. Ik heb verder ook geleerd dat een zwemmer (Timmers? Timmermans?) net onder de limiet voor de Olympische Spelen heeft gezwommen en dat hij dus naar de Olympische Spelen mag.

Twee nieuwsitems. En zo hadden we het belangrijkste van de actua ook weer gehad.

Hè hè. Wat goed toch, dat er geen enkel ander nieuws in de wereld, in Europa of in Vlaanderen was dat de moeite was om in dat journaal te steken. ‘t Moet zijn dat het zeer rustig is in de wereld, in Europa en in Vlaanderen.

2 reacties op “Met dank aan het VRT-radiojournaal”

  1. “’t Moet zijn dat het zeer rustig is in de wereld, in Europa en in Vlaanderen.”

    Misschien wel. Als we abstractie maken van de milieuvervuiling, doet de wereld, en dus ook Europa en Vlaanderen, het steeds beter. Dat zeg ik niet, dat blijkt uit cijfers van de VN. Factfulness van Hans Rosling aan het lezen. Ten zeerste aan te bevelen. Een mens wordt er gezwind blij van.

    1. ‘t Is niet omdat er relatief veel minder slavernij, oorlog, geweld en miserie is in vergelijking met 50 en 100 en 1000 jaar geleden, dat er niets anders te zeggen is op het nieuws dan een straatverbouwing in een stad een zwemmer die net snel genoeg zwemt.

      Enfin, vind ik toch.

Reacties zijn gesloten.