Ik ben een zwevende kiezer.

Zo, voilà, bij dezen.

Normaal gezien zou ik — na gedegen bestuderen van de programma’s en watnog — uitkomen bij de socialisten, en daar dan op stemmen.

Lang geleden toen er nog geen internet was en ik niemand kende, stemde ik dan voor alle allochtoon-achtig klinkende vrouwen, kwestie van. Tegenwoordig kies ik bewust en na onderzoek van de kandidaten, voor specifieke mensen die ik ken en vertrouw, of waarover/waarvan ik genoeg gelezen/gehoord/gezien heb dat ik er mij achter kan zetten.

Nu is het anders. Ik weet welke ideeën ik steun, waar ik het eens mee ben en waar ik het niet eens mee ben. In theorie zou ik kunnen stemmen op sp.a, op Groen of op PVDA. Gisteren heb ik voor de leute nog eens de stemtest gedaan samen met mijn moeder, en we kwamen voor Vlaams, federaal en Europees uit op Groen, sp.a en PVDA. Mogelijks in een iets andere volgorde, het lag in alle geval zeer dicht bij elkaar.

Ik denk er geen moment aan om voor Vlaams Belang te stemmen of N-VA, OpenVLD is mij te liberaal en tot mijn licht verbazing sta ik volgens de stemtesten bijna even ver van de CD&V als ik van OpenVLD sta.

Blijven dus die drie over. Waar ik om verschillende redenen bezwaren tegen heb — sommige, geef ik grif toe, irrationeel.

  • Groen heeft mijn sympathie, maar Mieke Vogels is daar nog altijd aanwezig. Bovendien zijn ze totaal irrationeel en arbitrair als het op wetenshcap aankomt: global warming en alles ja, maar GGO’s nee? Daar nog eens bij: ik blijf de indruk hebben dat het een partij is voor de min of meer welgestelde middenklasser-of-beter, die de luxe heeft om wakker te liggen van dingen. Als ik niet veel geld heb en ik heb een eigen (oude) auto of ik heb een bedrijfswagen, dan zit ik met Groen in de problemen, om maar iets te zeggen.
  • PVDA heeft het hart op de juiste plaats, maar ik ben bang dat het een verloren stem is. Als ge ziet dat iedereen, van politieke partijen tot en met de verzamelde media ze nog meer doodzwijgen dan de fascisten en pseudo-fascisten van Vlaams Belang, ben ik bang dat ik in een bubbel leef waar ze wél een alternatief zijn. En dat ik dan één van de weinigen zal zijn die ervoor gestemd heeft, en ervoor gezorgd heeft dat N-VA het voor het zeggen heeft.
  • sp.a zou ik normaal gezien voor stemmen, maar ik krijg het niet over mijn hart om te stemmen voor de partij die in Antwerpen plat gaat voor De Wever. Ik kan dat niet begrijpen. En ik vertrouw ze dus ook niet meer: ze stellen nu wel allemaal veto’s, maar de relatie N-VA-sp.a in Antwerpen was nog veel slechter dan wat ze nationaal was, en daar zijn ze dan toch samen in een bestuur gekropen?

Wat een miserie.

3 reacties op “Verkiezingen, verkiezingen”

  1. mijn neef (die iets beter op de hoogte is van de “sector”) zei me gisteren ook dat de Sp.a geheime gesprekken gevoerd heeft met N-VA om het antwerps model naar vlaanderen te extrapoleren. Ik kan dat gewoon niet begrijpen…

  2. ik twijfel niet, al vertrouw ik ze ook niet helemaal : ik stem pvda. De keren dat ik groen of spa stemde had ik achteraf altijd spijt. En de rest is gewoon totaal geen optie voor mij.

Reacties zijn gesloten.