Het plan was eerst: we rijden naar in de buurt van Brest en dan zien we wel wat we morgen doen.
[als ik zeg “we rijden” bedoel ik natuurlijk “Sandra rijdt” wegens alsdat ik geen rijbewijs heb]
En dan was het plan: we rijden in de richting van Brest, en dan stoppen we in Bayeux om het tapijt te bekijken.
En dan was het plan: wacht, we gaan niet genoeg tijd hebben om dat tapijt degelijk te bekijken, en dus stoppen we ergens onderweg om iets in ons hoofd te steken en dan rijden we verder naar Brest en dan zien we later wel.
En dan was het plan: wacht! we stoppen gewoon in Rouen! Ik weet dat dat een belangrijke stad was en dat Jeanne d’Arc er op de brandstapel gesmeten is en dat er een kathedraal staat maar verder heb ik geen flauw idee van wat daar is, maar er zal toch wel zeker iets om te eten zijn.
Wij dus afgestapt in Rouen, geparkeerd in een straat ruwweg in het centrum, Tripadvisor bovengehaald, iets gekozen en hopla.
We stapten uit de auto en ik dacht, “moh, ziet nu, wat een eclectische straathoek waar wij ons toevallig geparkeerd hebben”:
Blijkt: heel Rouen ziet er zo uit. Huizen in vakwerk uit de 13de tot 16de eeuw, 17de- en 18de-eeuwse huizen, 19de-eeuwse huizen, archilelijke “moderne” huizen uit de jaren 1960 en 1970, “gewone” recente huizen en echt wel mooie moderne dingen allemaal broederlijk naast elkaar. En hier en daar wat kerken en kloosters en stukken kasteel en een kathedraal: wat een fijne stad.
We zijn er uiteindelijk bijna drie uur gebleven.
Lekker gegeten voor géén geld:
Naar een tentoonstelling van Bracque (en wat Miró en Calder en Nelson) gaan kijken:
…rondgelopen in de stad, en de kathedraal gezien. Serieus indrukwekkend, de buitenkant:
De binnenkant is, haja, een middeleeuwse kathedraal zoals die er uitzien nadat alles dat daar normaal vanbinnen zou aanwezig zijn, weggesleept is door de Franse Revolutie: redelijk leeg. Maar aan de buitenkant zeer indrukwekkend. 🙂
Vooral indrukwekkend van ver, eigenlijk, want de standbeelderij heeft serieus afgezien, de afgelopen eeuwen. Dat was het duidelijkst te zien aan een hele reeks ontroerende en ook wat creepy originele middeleeuwse beelden die ze van de gevel gehaald hebben om te restaureren en te vervangen door afgietsels:
Terug naar de auto gestapt, en met een wc-stop en een Carrefourstop om eten te kopen voor vanavond doorgereden tot aan ons verblijf voor de volgende dagen: een bijhuisje naast een groter huis, met quasi aan het einde van de tuin de Atlantische Oceaan. De Rade de Brest, om exact te zijn.
Onze buit van de Carrefour opgegeten aan het strand, met een Kindle in de douche gaan staan en nu naar bed.
Morgen: geen idee wat we gaan doen. We zien wel, vermoed ik. Ik zou Carnac willen zien, gewoon omdat, maar da’s wel 170 kilometer van hier. Grmbl.
Ik vond het tapijt in Bayeux tegenvallen. Drommen volk en je moet de stoet op het ritme volgen. Dus even blijven staan en wat langer kijken zit er niet in. Ook niet even terug om te vergelijken.
Carnac daarentegen vond ik heel indrukwekkend. Ook veel fijnere beleving. Plaats genoeg daar!
schoon foto’s! En merci voor het delen van de grappige bedenking over de eclectische hoek, ik heb er smakelijk om gelachen 🙂