Ik heb voor het eerst in zeer lang een impulsaankoop gedaan. Schaam op mij.

Er was geld voorzien in het budget, dus ik voel mij niet helemaal slecht, maar toch. 

Vroeger, toen we nog geen budget hadden en mijn idee van geld uitgeven was “als het per aankoop minder dan 100 euro is, dan telt het niet”, kwam ik op het einde van de maand altijd op een schandalig hoge kredietkaartfactuur. Ik voelde mij dan even heel slecht van de afrekening (die ik nooit zelf bekeek, maar alleen voelde in de bankrekening), hield mij een paar dagen in, en kocht dan toch weer dingen, later op de maand.

Nu dus niet meer: ik geef door de band geen geld meer uit, eigenlijk. Mijn maaltijdchecques worden gebruikt om eten te kopen, soms ga ik eens naar de lokale Okay, en dat is het dan. Uitstekend voor de financiën, ik moet het u niet vertellen.

Maar het steekt.Ik zit regelmatig op websites waar ik boodschappenmanden vol dingen steek die ik echt wil hebben, waarvan ik de eigenschappen en de prijs uitgebreid vergelijk, om dan uiteindelijk niets te kopen.

Het moeilijkste van alles zijn toetsenborden en muizen. Als ik mezelf niet in de hand hield, kocht ik er elke week nieuwe.

En daar ben ik dus gisteren gestruikeld. Dat is in twee stappen gegaan.

Eén: mijn degelijke werkmuis was na een paar jaar kapot. Ik ben naar collega Pieter van ITgegaan, en gevraagd of het mogelijk zou zijn om een nieuwe muis te krijgen op kosten van het werk. Dat bleek te kunnen, en in mijn hoofd betekende dat dat ik 100 euro uitgespaard had.

Twee: ik had mijn HDMI-kabel met HDMI-naar-USB-C-ding uitgeleend aan collega Johan.Hij heeft mij die teruggegeven, maar toen ik een uur of twee later keek, bleek mijn HDMI-naar-USB-C-ding er niet meer op te zitten. Was het er af gevallen op de weg van mijn bureau op het eerste verdiep in vleugel van het gebouw naar de vergaderzaal op het gelijkvloers in de andere vleugel? Geen idee.

En dus moést ik gisteren wel naar Coolblue gaan om een nieuw HDMI-naar-USB-C-ding te kopen.

Die dingen zijn eigenlijk wel nog duur, zeker als het gewoon een zo eenvoudig mogelijke dongle is. En zo kwam het dat ik na veel zoeken en doen besloot dat ik het wel zou doen zonder nieuw HDMI-naar-USB-C-ding (ik heb er nog twee andere in mijn rugzak zitten), en dat ik dus ondertussen in totaal bijna 150 euro uitgespaard had, die ik anders zeker had moeten uitgeven.

En dat ik mezelf daar wel voor mocht belonen. Ik heb een klein Bluetooth-klaviertje gekocht. Eentje van Logitech, in het blauw. Assorti met mijn nieuwe muis die ik zal hebben volgende week. En bruikbaar op mijn telefoon, waar ik dit allemaal net op getypt heb.

Een groot gemak.