…eeeeennnn ik ben erdoor, door Star Trek, de originele serie:

We gaan daar niet flauw over doen: er zaten serieus slechte afleveringen tussen, voorla in seizoen drie (Elaan Of Troy, ack, space-hippies en slechte muzikale nummers, bah!). Maar sommige afleveringen die unaniem slecht gevonden worden, vond ik eigenlijk niet zo slecht. Zoals de allerlaatste, Turnabout Intruder, waar Dr. Janice Lester en kapitein Kirk van lichaam wisselen.

De nichterigheid en het pruilmondje waarmee William Shatner een vrouwelijke Kirk speelt, is echt slecht acteerwerk, geen enkele twijfel daarover. Maar de manier waarop Sandra Smith Kirk-in-een-vrouwenlichaam speelt is echt heel goed. Ik zou het fantastisch gevonden hebben als de verwisseling niet ongedaan had kunnen gemaakt worden, en als we haar als nieuwe Kirk zouden gekregen hebben: ze zou dat veel beter gedaan hebben dan Kate Mulgrew’s Janeway.

En het einde van de aflevering is vintage Star Trek, en bij de allermenselijkste en mooiste eindes van een aflevering ooit. Ik lees op de Wikipediats

Cultural theorist Cassandra Amesley states that this episode is “agreed to be one of the worst Star Trek episodes ever shown” by Star Trek fans. Brenton J. Malin sees the episode as a reactionary response to the radical feminism of the late 1960s. Dr. Lester is a “caricature and condemnation of the feminism of the late ’60s, evoking a fear of powerful, power-hungry women…. The message seems clear: women want to kill men and take their jobs, but ultimately they can’t handle them.”

Maar dat is moedwillig verkeerd begrip, vind ik. Janice Lester is een kapotte mens, niet omdat ze een vrouw is, maar omdat sommige mensen soms kapot zijn of kapot gaan. Ze haat zichzelf, en ziet niet eens dat haar voornaamste handlanger haar doodraag ziet — zelfs als hij geen hoop heeft om haar op de één of andere wijze seksueel te hebben. Schoon. Het had met een betere acteur dan William Shatner een mooie film kunnen zijn.

Ook uniek in de hele Star Trek-reeks –en dat heeft deze aflevering gemeenschappellijk met die afgriebelijk hippie-aflevering– het geeft ons een zeldzame blik op de minder verkwikkelijke kant van de wereld in die Roddenberry-utopia. Redshirts als niet-nadenkende, zuiver uitvoerende, bijna fascistoïde onmenselijke soldaten. Brr.

Content dat ik alles nog eens gezien heb. En dan vooral Droxine uit The Cloud Minders en haar interessante kostuum.

LOS ANGELES – FEBRUARY 28: Diana Ewing as Droxine in the STAR TREK: THE ORIGINAL SERIES episode, “The Cloud Minders.” Season 3, episode 21. Original air date, February 28, 1969. Image is a frame grab. (Photo by CBS via Getty Images)

Maar bon, ‘t is gedaan. Next up: iZombie, denk ik. Of toch nog proberen verder kijken naar Dark Crystal — ik ben gestopt ergens aan twee derde van de eerste aflevering, het was te moeilijk te bekijken op de achtergrond.

En behalve dat, natuurlijk: gewoon verder met The Next Generation, tot ik die ook allemaal gezien heb.

Het meesterplan is dat ik nog eens alle Star Trek-afleveringen ga bekijken, van begin tot einde. Okay, minus The Animated Series.

2 reacties op “ST:TOS: fini!”

Reacties zijn gesloten.