Klara and the Sun

Wel wel wel, dát was nog eens een verschil. Na drie barslechte pulpboeken en drie pulpboeken die nog wel meevielen, achtig, een boek lezen van een Nobelprijswinnaar. Pas op, ‘t is niet omdat die mens een grote prijs gewonnen heeft dat ik daarom noodzakelijk zijn boeken goed ga beginnen vinden of zo — het vorige …

Dresden Files #6: Blood Rites

Allez ju, weer maar eens een 3/5 sterren-boek. ‘t Is niet alleen met mythologie en world building dat Butcher elke boek dingen toevoegt, maar ook in het opbouwen van zijn personages. We komen in dit boek zowaar meer te weten over Dresden’s familie, te beginnen met zijn moeder, die bij zijn geboorte schielijk was komen …

Dresden Files #5: Death Masks

Boek vijf, en het is ongeveer van dezelfde kwaliteit als boek vier, ‘t is te zeggen: niet afgrijselijk slecht, maar ook verre van goed. Deze keer gaat het over onder meer de Lijkwade van Turijn, maar voor de rest is het maar een aflevering in een soapverhaal. Jim Butcher slaagt er boek na boek in …

Dresden Files #4: Summer Knight

Hallo? Wat? Een boek met zowaar een plot dat niet zomaar een opeenvolging van korte toneeltjes is? Een niet dramatisch slecht geschreven boek? Met slechts 17 keer “Hell’s Bells” erin? Ik had al bij de eerste zin het gevoel dat het iets anders was van kwaliteit: It rained toads the day the White Council came …

Dresden Files #3: Grave Peril

Neen, dit is ook nog geen goed boek. Maar vóór ik iets anders zeg, eerst wat statistiek: In boek één heeft Harry Dresden drie keer “Hell’s bells” gezegd. In boek twee heeft hij 3² keer “Hell’s bells” gezegd. In boek drie was het 3³ keer “Hell’s Bells”. Ik weet hoeveel woorden er in de boeken …

Dresden Files #2: Fool Moon

Ik blijf koppig volhouden, omdat er mij verzekerd is dat het beter wordt vanaf het derde boek. Of na het derde boek. Of tegen het zesde boek, de meningen zijn verdeeld. Fool Moon was, voor alle duidelijkheid, opnieuw géén goed boek. Jim Butcher en zijn vrouwenbeschrijvingen, het is wat: She had olive skin, deep, green …

Dresden Files #1: Storm Front

Hooooooooboy. Dit was dus niet de serie die ik in mijn hoofd had. Ik dacht aan The Laundry Files van Charles Stross, spionageverhaal meets Lovecraftiaanse horror meets bureaucratie, in Engeland. Dit is een soort privédetective maar dan een tovenaar, in Chicago. Ik was ervan overtuigd dat het boek geschreven was ergens midden de jaren 1980, …

Murderbot: Network Effect

Hoezee! ‘t is een Murderbot-boek. Geen novelle die op géén tijd uit is deze keer. Wel een boek dat op geen tijd uit is, deze keer. 🙂 Ik las in een review op NPR if the first books were episodes in a four-part TV miniseries, then Network Effect is the feature-length movie with the bigger budget and …

Murderbot: Exit Strategy

Boek vier, maar eigenlijk is het gewoon het einde van een wat langer verhaal. Voor hetzelfde geld (wel, eigenlijk niet: voor veel minder geld) had het gewoon één boek kunnen zijn. Het was een degelijk einde, maar ik had er gelijk toch wat meer van verwacht. Zoals dat veel van de shenanigans waar de antagonisten …

Murderbot: Rogue Protocol

Op het einde van het vorige boek weet Murderbot wat er gebeurd is toen hij een hele stapel mensen heeft vermoord die hij eigenlijk had moeten beschermen. Het heeft te maken met wat een bedrijf daar op die plaats aan het doen was, en dat bedrijf deed misschien ook iets verdachts op een andere plaats, …

Murderbot: Artificial Condition

Dus, Murderbot noemt zichzelf Murderbot onder meer omdat weet dat hij ooit een hele hoop mensen dood heeft gemaakt die hij eigenlijk had moeten beschermen. Na die gebeurtenis is zijn geheugen gewist (maar niet helemaal, omdat een deel van zijn geheugen organisch is en niet echt wisbaar). Een tijd daarna heeft hij zijn governor module …

Murderbot: All Systems Red

Welwel, ik ben content. Het deed me enorm hard denken aan de robotverhalen van Asimov, maar dan vele keren beter. En OK, dat is geen eerlijke vergelijking want Asimov begon meer dan 80 jaar geleden aan zijn robotverhalen, en het is dus logisch dat ze niet meer van deze tijd zijn. Maar toch: het fantastische …