LONDON (Reuters) – Two

LONDON (Reuters) – Two British mental health workers visited a woman patient, chatted with her, and then left without realizing she was dead, newspapers said on Thursday.

An inquest heard the workers from the mental health charity Mind let themselves into the home of paranoid schizophrenic Patricia Harris and found her sitting in the kitchen with the curtains drawn and her back to them.

After saying hello, they tried talking to Harris, 43, but when she failed to respond they left, the Daily Mail reported. “She didn’t seem to want us there,” health worker Helen Redmond was quoted as saying.

The next day, two other health workers on a follow-up visit discovered she was dead. [Yahoo]

Er zijn degelijke boeken, zoals mijn

Er zijn degelijke boeken, zoals mijn Clausewitz, die de regels van de typografie volgen en niet echt veel meer. En dan zijn er boeken zoals The Landmark Thucydides: a Comprehensive Guide to the Peloponnesian War, die ook al die regels volgen, maar ze tegelijk overstijgen: going above and beyond the call of duty als het ware.

Iedereen die weet wat typografie is, kan een Clausewitz maken. Niet dat het gemakkelijk is, maar toch. Tweeduizend jaar trial-and-error hebben een corpus regels geproduceerd dat redelijk vast staat. Het feit alleen al dat TeX erin slaagt om die regels met mathematische precisie te definiëren en toe te passen, toont aan dat het voor iedereen mogelijk is om iets degelijks te produceren. Niet geïnspireerd, maar toch degelijk.

Niet iedereen die weet wat typografie is, kan een Thucydides maken. Niet iedereen kan de boeken van Tufte maken. Daar is net iets meer voor nodig. Misschien is het gewoon het verder doordrijven van de regels–ze zolang en zo goed geleefd hebben dat je naar de grond ervan kan gaan, misschien is het net het doorbreken van de regels op bepaalde plaatsen, maar in ieder geval kan niet iedereen het.

Ik ga niet zeggen dat het kunst is, want daar krijg ik de kriebels van, maar wel vakmanschap. Zoals een echt mooie stoel of kast, of zoals een kathedraal of een Rembrandt. Iets dat de 99% van de mensen zelf niet zouden kunnen, maar dat onmiddellijk herkenbaar is als goed, of beter als kwaliteitsvol zoals Pirsig het bedoelt.

Al die boeken, en al

Al die boeken, en al die goeie herinneringen. Ik laat in de boeken die ik lees meestal de bladwijzer zitten die ik ervoor gebruikt heb, zo heb ik er binnen een paar tiental jaar nog iets aan.

Ik kwam daarjuist langs mijn Vom Kriege van Clausewitz (On War dus, ik ben niet zó zot dat ik dat helemaal in ‘t Duits ga zitten lezen :). Ik had het in een slechte, verkorte engelse vertaling, en besloten het bij Amazon te kopen. In de Everyman’s Library Series, cheap & cheerful dacht ik. Toen hadden ze nog niet deze “look inside”, en ik had er niet direkt op gelet of het een hardcover was of niet. Wie schetst mijn verbazing als dat boek toekomt en een prachtige editie blijkt te zijn, ingebonden met een stoffen kaft, proper papier, bijzonder degelijke typografie, en zelfs een bladwijzer ingebonden!

Mèèèèè-morieess…

Sambo was a lazy coon, ‘t

Sambo was a lazy coon, ‘t is wel wat, die cantusliedjes in het rugby. Voor de derde helft, zoals ze zeggen.

Er bestaat blijkbaar ook een navy-versie van:

Sambo was a lazy coon
Who went to sleep in the afternoon
So tired was he
So tired was he.

Off to the jungle he did go
Swinging his chopper to and fro
When along came a bee
A fucking great bumblebee.

Fly away you bumblebee
I ain’t no rose
Get off my nasal
Get off my fucking nose.

Arse ‘ole rules the navy
Arse ‘ole rules the navy
Arse ‘ole rules the navy.

If you want some fanny
You fuck my granny
But you’ll get no arse of me, oi!