Voilà, eten klaar en opgegeten,

Voilà, eten klaar en opgegeten, Louis bijna naar bed, maar vooral: planken tegen de muur gezet, allemaal. ‘t Was wel nog een beetje zweten: de muur buigt zodanig door dat het er naar uitzag dat ik de langere planken nooit in de haken zou krijgen. Zoals het nu is, hangen ze in twee haken en rusten ze op een derde.

En straks aankleden en aanzetten naar het werk.

Decisions decisions. Ik heb een

Decisions decisions. Ik heb een verlengdraad, ik heb vijzen en plugs, en ik zou wel willen mijn bibliotheekplanken aan de muur krijgen. Aan de andere kant: ik zou het wel morgen willen doen (straks dus), want ik ben nu te moe. Aan de andere kant: morgen pas ik alleen op de kinderen tot ‘s middags en dan kan ik moeilijk beginnen boren en dingen, en bovendien ligt Sandra naast waar ik bezig zou moeten zijn. En in de namiddag ga ik werken tot maandagochtend, en maandagochtend moet ik dan uitrusten, want maandagmiddag eten we Sofie en Sandra’s vader en maandagnamiddag gaan we naar tante Lelei. En dinsdag is het heel de dag vergadering, en woensdag ook. Aaaaarrrrgh.