Jààààà allo! De Steven is ne racist zie! Wie had dat ooit gedacht! Een crypto-fascist in ons midden! En hij kan niet tegen hoogbegaafde kinderen!
Zo controversieel genoeg? 
Nee serieus, twee dingen:
- ‘t is waar dat spreken over concentratieproblematiek in het onderwijs een taboe is, en dat er eigenlijk wel over zou moeten kunnen gesproken worden zonder in vingerwijzingen te ontaarden—een spijtig gevolg van het monopoliseren van heelder maatschappelijke debatten door het Vlaams Blok
- en ik ben het niet eens met “ik zou eigenlijk liever zien dat we eerst focussen op omvangrijker maatschappelijke fenomenen”
Voor wat die concentratie betreft valt het wel mee bij Zelie in de klas: ze zijn met een stuk of vijfentwintig, en daarvan zijn alleen Özge, Lamia, Rana, Gianpaul en dan nog een half zwart kindje waarvan de naam ons ontsnapt niet-wat-heet-autochtone Belgen.
Zelie is een derde-generatie-migrante, en er zijn nog wel meer kinderen die thuis geen nederlands spreken, maar ik vermoed dat deze discussie enkel over migranten gaat. En dan nog: migranten die niet of slecht geïntegreerd zijn. Wat dat nu precies is, integratie, is niet helemaal duidelijk.
Hoe moet een school omgaan met (nog) niet-geïntegreerde kinderen in de klas? Ik kan me eigenijk niets anders inbeelden dan dat men blijft hameren op de basiswaarden waarop onze maatschappij gebouwd is. Tolerantie, gelijkwaardigheid in verscheidenheid, democratie, dat soort zaken. Ik ben er heilig van overtuigd dat je dat er bij kinderen niet vroeg genoeg kan in krijgen.
Hét grote probleem is denk ik niet hoe het suikerfeest of het offerfeest of vormsel en doopsel in te kaderen in de school, maar wel: ervoor zorgen dat alle kinderen in de klas genoeg Nederlands spreken om de leraar te begrijpen, en om met elkaar om te kunnen gaan. In mijn ideale wereld kom je gewoon het eerste leerjaar niet binnen als je niet genoeg Nederlands spreekt, maar ik vermoed dat dat weinig realistisch is. En hoeveel niet-native speakers kun je in een klas steken waarbij die kinderen de taal gaan leren zonder dat het niveau van de rest van de klas naar beneden getrokken wordt?
Er zal ongetwijfeld onderzoek naar gedaan zijn, en was er niet zoiets van verschillende talen leer je in verschillende contexten, en als je maar consequent blijft, kinderen op jonge leeftijd zuigen het op als sponsen?
En voor de rest: kangoeroeklassen en integratie zijn geen of/of-iets, maar wel een en/en. Er moet integratie zijn, én er mag geen racisme zijn, én er mag niet gepest worden, én kinderen moeten hun eigen en andere culturen leren kennen, én kinderen die leerstoornissen hebben moeten goed opgevangen worden. Én kinderen die hoogbegaafd zijn moeten ook goed opgevangen worden.
Het is géén luxeprobleem. Een kind dat vijftien jaar lang miserabel op school zit omdat het zich niet thuis voelt op school en geen Nederlands spreekt is net zo erg als een kind dat vijvtien jaar miserabel op school zit omdat het zich nergens op zijn plaats voelt en hele dagen niet weet wat gedaan.
En trouwens: al die verschillende problemen kunnen door elkaar lopen. Je kan voor makak uitgescholden worden én hoogbegaafd zijn. Je kan migrant zijn, geen paragraaf Nederlands kunnen schrijven zonder fouten, en een pester zijn. Je kunt leerstoornissen hebben zowel als hoogbegaafde als als minder begaafde.
En o ja: er zijn geen “omvangrijker maatschappelijke fenomenen”. Alles begint en eindigt bij kinderen.
Wow. Waarheden als koeien. Spijkers met koppen.
Mijn zoon is uiteindelijk, na jaren miserie, in het buitengewoon onderwijs beland (type 8). Een hoogbegaafde met leerstoornissen. Motoriek die al dat fraais in zijn koppeke vermooste. Resulterend in een faalangst om u tegen te zeggen, onzekerheid… en natuurlijk ook een kind dat buiten de lijntjes kleurde en daardoor hard aangepakt werd door de rest.
De lijdensweg die we afgelegd hebben, daar ga ik het niet over hebben. En dat hij in het B.O. zit, daar huil ik niet om, want *eindelijk* worden zijn problemen op een deftige manier opgevolgd, en eindelijk is het manneke weer gelukkig en het vrolijke kind dat hij vroeger was.
Men kan in het gewone onderwijs niet alle kinderen apart opvolgen, en men focust uiteindelijk op de middenmoot én op de ‘goeie’ en assertieve leerlingen… ik weet dat er geen andere mogelijkheid is (pijnlijk gebrek aan middelen), maar ik blijf het jammer vinden dat niet meer van de aanpak van het buitengewoon onderwijs kan doorsijpelen naar het gewoon onderwijs. Wij zaten op het eerste oudercontact gewoonweg met onze mond open te kijken en te luisteren hoe het er daar aan toe gaat.
Jammer, maar blij dat we nu eindelijk met dat ventje op de goeie weg zijn.
Zo, dat moest er eens uit.
“En o ja: er zijn geen “omvangrijker maatschappelijke fenomenen”. Alles begint en eindigt bij kinderen.”–> mooi gezegd, en zeer waar. En jullie hebben allemaal evenveel gelijk in deze discussie. Onze ervaring tot op heden met scholen:
– kleinschaligheid (zowel de omvang van de school als de omvang van de klassen)is zéér belangrijk, m.i. belangrijker dat de sociale mix in de school.
– goed contact met leerkrachten en directeur, ook buiten het formele oudercontact-kwartiertje helpt. Steek af en toe een handje toe in oudercomitees e.d.
– en het geluk hebben op goeie leerkrachten te stoten, die hun job ter harte nemen, en bereid zijn energie te steken in kinderen die afwijken van de grootste gemene deler.
Tot nu toe hebben zijn we met onze kinderen achtereenvolgens in twee verschillende scholen zeer goed terechtgekomen. Helaas heeft niet iedereen dat geluk.
Valt het de wereld ook op dat er tegenwoordig precies véél meer hoogbegaafde kinderen zijn als vroeger?! Of worden andere kindjes gewoon dommer ? 😉
ofwel wordt hoogbegaafdheid gewoon vlugger ontdekt, zoals daar ook zijn dyslexie of AD(H)D. Tegenwoordig hoort men weleens dat iedereen AD(H)D heeft en dat het een rage is. Enerzijds wordt de diagnose wel vlug uitgeschreven, maar anderzijds waren die er vroeger ook al, maar toen kende men het etiketje ‘AD(H)D’. Net hetzelfde met dyslexie, wat men vroeger als ‘dom’ beschouwde
Hallo! Ik zou toch wel even willen opmerken dat je niet echt hoofdbegaafd moet zijn om je op school miserabel hoeft te voelen.
En ik sta vrij sceptisch tegenover extra opvang voor hoogbegaafden. Voor laagbegaafden heb je het voordeel dat je weet welke dingen ze moeten leren: lezen, hun naam schrijven, kunnen optellen zonder hun handen te gebruiken.
Voor hoogbegaafden heb je die luxe niet, en ik zie geen echte oplossing tenzij individuele begeleiding.
s/hoeft //g