Een electrische smaak

Maar alléééééz! Korla Pandit! Zo wijs!

Ik ben een groot fan van vreemde covers van bekende nummers. En ook wel van weirde muziek in het algemeen. En met Korla Pandit durft een mens dan nog wel inderdaad eens met zijn gat in de boter vallen.

Kijk hier, wat ik een paar jaar geleden schreef.

Daar ging het niet meteen over covers, maar toch… Hierzie, omdat muziek eigenlijk ook poëzie is en het nog altijd gedichtendag is, een lepeltje covers:

  • Smoke Gets in Your Eyes
    • versie van Korla Pandit
      [audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/Korla%20Pandit%20-%20Smoke%20Gets%20In%20Your%20Eyes.mp3]
    • versie van Serge Gainsbourg
      [audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/Serge%20Gainsbourg%20-%20Smoke%20gets%20in%20your%20eyes.mp3]
  • Perfidia
    • versie van Dave Brubeck
      [audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/Dave%20Brubeck%20-%20Distinctive%20Rhythm%20Instrumentals%20-%2017%20-%20Perfidia.mp3]
    • versie van Taco [audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/Taco%20-%20The%20Greatest%20Hits%20-%2009%20-%20Perfidia.mp3]
  • Johnny Cash’s Ring of Fire in de versie van Stan Ridgeway
    [audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/Stan%20Ridgeway%20-%20Ring%20of%20Fire.mp3]
  • Jimi Hendrix’ Purple Haze in de versie van Frank Zappa
    [audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/Frank%20Zappa%20-%20Ring%20of%20Fire.mp3]
  • Ac-cent-tchu-ate the Positive (van op de CD van The Singing Detective, weetuwel) in de versie van Willie Nelson
    [audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/Willie%20Nelson%20-%20All%20The%20Songs%20I’ve%20Loved%20Before%20(Disc%20Two)%20-%2014%20-%20AC-CENT-TCHU-ATE%20The%20Positive.mp3]
  • Loyd Cole & the Commotions’ Rattlesnakes in de versie van Tori Amos
    [audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/Tori%20Amos%20-%20Strange%20Little%20Girls%20-%2006%20-%20Rattlesnakes.mp3]

En als uitsmijter en speciaal voor Sandra: Gopher Mambo van Yma Sumac (àl die octaven!). 🙂
[audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/Yma%20Sumac%20-%20Gopher%20Mambo.mp3]

update: voor de zekerheid (de muren hebben Heymansen!) toch maar ingekorte versies in lage lage kwaliteit on-line gezet. Tja.

4 reacties op “Een electrische smaak”

  1. Pingback: San’s Weblog
  2. Strange Little Girls is voorwaar een van Tori Amos’ beste platen. Maar ik ben om erm ego-historische redenen toch zotter van de Loyd Cole versie.

    Maar kijk, ge hebt mij goesting doen krijgen. Beide CDs gaan op de iPod.

  3. Mevrouw Amos is een serieuze acquired taste. Ik heb heel erg lang haar platen op repeat moeten laten draaien voor ik doorhad dat ze niet altijd hetzelfde liedje zingt. En nog langer voor ik het kon appreciëren. En nóg langer voor ik het goed vond.

    Mijn favoriete plaat tegenwoordig is Scarlet’s Walk.

  4. Kijk, Gopher Mambo vind ik nu wel wreed wijs. Eerlijk. Maar ik ben sowieso al niet aan orgel, laat staan een hele muzak plaat vol 🙂

    En covers vind ik over het algemeen wreed wijs alleen al maar om een andere versie te horen en te horen wat ze ervan gemaakt hebben. Ik spreek dan wel van covers in de zin van het muziekje opnieuw “uitvinden” en niet klakkeloos na te doen.

    En madam Amos vind ik al lang heel goed. Ben blij dat Michel eindelijk ook bijgedraaid is 🙂

Reacties zijn gesloten.