Kangoeroe

We hebben prijs met Zelie.

Vanavond was het oudercontact en zo. En moesten we ook naar het CLB, want ze hadden een test afgenomen van Zelie.

Kort verhaal nog korter: Zelie is creatief, wil eigenlijk voortdurend bijleren, en heeft een IQ waarmee ze in het het 99,9de percentiel zit.

Ze mag (kan) na de krokusvakantie naar de kangoeroeklas. Voor meer details: zie hier en ook wel alhier. Ik kijk er eigenlijk wel naar uit.

‘t Zal zaak zijn van Zelie te doen werken, en geen moment te laten afglijden in luiheid of zo. De meester zei dat ze op het moment zonder énig probleem door de lessen glijdt, maar dat ze toch bij alles heel erg aandachtig blijft, ook als ze het allemaal al lang weet: dat is al bijzonder goed nieuws.

En nog beter nieuws: ze wordt niet geplaagd, ze plaagt niemand, en (op twee meisjes na) komt ze met iedereen zowat overeen, en iedereen met haar.

Hoera!

kinderenkangoeroeklasschool

11 reacties op “Kangoeroe”

  1. Pingback: Pietel.be
  2. Een mengeling van fierheid en onbehagen, nietwaar? Het onderwijssysteem in Duitsland krijgt helaas niet zo’n goede punten, en dat in Hamburg al helemaal niet (cf. Pisa studie) We duimen hier!

  3. ik ben nu pas je andere entries over de kangoeroe-opzet gaan lezen…
    mij wordt het altijd wee te moede bij zo’n verhalen.

    Ook nooit hoeven te werken in lagere en middelbaar, nooit geleerd hoe te studeren, te plannnen, prioriteiten te stellen,…

    Aan unief natuurlijk goed fout gelopen, negatieve faalangst, niet één cursus volledig uitgelezen (maar wel telkens de intro van naaldje tot draadje ontleed!), uiteindelijke in laatste jaar geraakt, maar niet meer afgemaakt, ook zo’n “underachiever” profiel als jij blijkbaar…

    Zo om de paar jaar loop ik tegen de muur in een professionele situatie en moet ik iets anders gaan doen…
    Kan je zoiets nog rechttrekken als je 30+ bent?

  4. Meen je dat, van die pindakaas? Bestaat er geen zelfhulpgroepforum voor mensen die in hun jeugd niet geholpen werden?

    Ik vraag dat voor een vriend, natuurlijk, niet voor mezelf (of wat zeggen ze dan bij hun inschrijving voor Miss Belgie?).

    Voor onze eigen kids heb ik toch ook zoiets van: laat maar, dat hoogbegaafde. Ik zal al blij zijn als ze voor zichzelf zullen kunnen instaan, een lief vinden dat hen graag ziet en een beetje gelukkig in hun vel zitten.

  5. Eum, ik vrees ervoor. Ik ben een sterk gelover in het adagium dat een mens niet meer verandert, na een bepaalde leeftijd.

    Voor de uiterlijke tekenen: zelfdiscipline aankweken, zeker? En ongetwijfeld bestaan daar zelfhulpgroepen voor, maar het zal over mijn gebalsemd lichaam zijn dat ze me naar zoiets zouden krijgen.

  6. Een meisje waar ik vroeger op moest babysitten, zat toen ook in de kangoeroeklas. Alles is goed gekomen met haar, behalve dat ze er een beetje te bewust van is dat ze slim is en dus nogal arrogant is, maar ja.

  7. Ik ben fundamenteel lui. Dat dwingt me ook tot efficiëntie. In de eerste graad van de lagere school de beste van de klas en daarna gewoon lui geweest.

    In mijn middelbaar viel het beter mee, hoewel de laatste jaren ongelofelijk saai waren. Te weinig om handen, geen zelfstandigheid, geen uitdagingen.

    D’unief viel wel mee. Discipline leren. Het laatste jaar studeerde ik drie uur per dag in extreme concentratie en keek de rest van de dag shopping kanaal om de materie binnen te houden.

    Ik ben niet hoogbegaafd, maar ben me wel pas echt beginnen amuseren, zodra ik het heft in eigen handen kon nemen. En nu kan ik niet meer zonder 5 dingen tegelijkertijd doen.

Reacties zijn gesloten.