De foute kwis

Genade! Nee! Ik geloof niet wat ik zie, en ik kan niet wegzappen. Mijn ogen zijn aan de lcd gekluisterd. Ad fundums op televisie en zo.

De foute kwis, zo verkeerd, zo verkéérd.

Ramptoerisme.  

Euh, en Evi Hanssen en Isabelle A, die geen pijn doen aan de ogen, natuurlijk.

‘t Staat al ingeprogrammeerd in mijn wekelijkse agenda, zie. Meer moet dat niet zijn.

10 reacties op “De foute kwis”

  1. De krochten van de geest zijn vrij toegankelijk. Terugkeren is echter moeilijk. Al zullen we dan met zijn allen hard lachen. Get serious: onnozel is onnozel, niet grappig…

  2. Nee, je kan er uiteraard soms wel om lachen, maar grappig heeft te maken met een bedoeling (en die liefst uitkomt), onnozel is een desondanks gevolg van enige daden.

  3. En toch vond ik het laatste kwartier goed. Het was ook het enige dat ik gezien heb. Zeker de afsluiter van Sergio. “This is the sound of C” – even de deelnemers bedanken – en verder gaan met “This is the sound of C”
    Ik vind dat wel tof, een zingende presentator.
    Verder vind ik onnozelheid die onnozel bedoeld is wel grappig. (Wat is er mis met een John Terracottapot?)

  4. this is the sound of C is zeker geen fout nummer volgens mij, De uitvoerders daarentegen waren zeker fout. Maar het nummer was het begin van de belgische newbeat ! …Niet?

Reacties zijn gesloten.