Anna krijgt alsmaar meer tanden bij, en haar twee onderste tandjes zijn (zó schattuh!) al overduidelijk zichtbaar.
Zelie was vorig jaar ergens al een tand verloren, maar nu gaat het aan de lopende band. Vanavond deed ze een geslaagde Shane McGowan-impressie:
De tand staat helemaal los, ik vermoed dat hij er in de loop van vannacht of morgen helemaal uit zal liggen.
En ondertussen kan ze zó in een Slechte Film meespelen:
Ah, zer chiltren of zer night. Vot sveet musick zey make!
Waar is de tijd. En dan zeggen dat ik er ondertussen ook al in geslaagd ben die ‘volwassen’ voorste tanden kwijt te spelen.
The irony…
Hoe precies is dat ironisch?
Is dat sarcastisch bedoeld?
Zelie: Papa, hij is teruit, mijnen tand! (*steekt hand uit met bloedende tand*)
Michel: hier, sandra, steek dat eens in uw broekzak, want dat is smaller in een jeans, zo nen zak.
jonge ouders zijn een plezier om mee op schok te zijn, zeg ik u.
Ze heeft mij jong genoemd.
*schok*