Voyage voyage

Maar allez, wat is dat nu? Katrien doet een liedje:

Een schoon liedje, zonder al te storend accent en alles, daar niet van. Maar is dàt nu een cover? Zet dan in toch gewoon het origineel Voyage Voyage van Desireless op, gedomme:

Het is trouwens niet de eerste keer dat ik precies dezelfde opmerking maak in verband met mevrouw Ryan, getuige daarvan deze Désenchantée, versie Ryan:

…en versie Mylène Farmer, met extraspeciaal acht minuten lange arty farty clip, ha, dat waren de jaren tachtig meneer:

Of deze Libertine versie Katrien Verbeeck:

…en versie Mylène, met functioneel (woeha!) naakt, en bijna elf (11!) minuten lang:

Ach, als ze op zoek zou zijn naar nog inspiratie, ze kon slechter doen dan Mylène Farmer. Niet dat haar liedjes updating naar de jaren 2000 nodig hebben, trouwens. Zeg nu zelf, Sans contrefaçon , daar weet men niet van of het 1987 of 2007 is, toch?

10 reacties op “Voyage voyage”

  1. Jep das typisch kate ryan… allemaal covers. En daardoor dat dat meisje ook nooit echt succes zal hebben vrees ik.

    Die clip van Desenchantee is trouwens opgenomen achter mijn werk 🙂 de oude financietoren enz nog eens zien 😉 misschien kunnen ze het binnenkort eens overdoen met de nieuwe toren?

  2. Bij ons zeggen ze: beter een goede cover dan een slechte kniezwengel! (En elke generatie heeft recht op haar eigen 80s)

  3. Voor Kate is thuiskomen blijkbaar altijd een beetje reizen … zeker op tallons van 10cm. Maar het is haar vergeven, zolang ze haar knieën maar stilhoudt.
    Tja, over kwaliteit: covers met een beatbox, een range sport en semi-functioneel naakt aan het zwembad – zelfs de rappers doen het soms beter.

  4. En alweer verkracht ‘ons katrien’ een jaren 80 klassieker met een stomme 4/4 beat, een gate-synth die me nog altijd doet terugdenken aan Amiga-modules uit begin jaren 90 (loopje opzetten met C40 / C00 het geluid op en af zetten – maar dan nu iets geautomatiseerder) en veel knopjesgedraai op de microfoon… De originele Desireless-versie op maxi die hier ligt gaan ze uit mijn dode pollen mogen prullen.

    Aan mij is het niet besteed – laat de pubers van vandaag maar denken dat het origineel een remix is, dan hebben ze er nog iets aan 😉

  5. U heeft gelijk. Kate Ryan is enkel goed voor het brengen van covers van liedjes die onmogelijk kunnen worden verbeterd door een cover, in casu de prachtige muziek van Mylène Farmer (dat lied van Desireless was muzikaal niet echt een hoogvlieger te noemen).

    Overigens maakt Mylène Farmer nog steeds schitterende muziek waar Kate Ryan vooralsnog niet kan aan tippen.

  6. kate is gewoon top, vind ik.
    welke liedjes ze zelf wil zingen, moet ze zelf doen vind ik. ik vind het een goeie keuze, dat ze soms oude liedjes noch eens opnieuw in de mode laat komen. + ella elle l’a, zing ze niet zomaar, daar is een reden voor. & die reden vind ik lief. Ik vind het gewoon een mega zangeres. ! & ze kan wel haar kniezwengel goed. of kennen de mensen iets beters? KATE IS SUPER

  7. Désenchantée vond ik dan nog het meest geslaagd. De bridge net voor het refrein liet het geheel wat futuristisch klinken vondik.

    Maar ik erger mij tegenwoordig aan ella ella :). Da’s geen nummer om een dance versie van te maken. De beat struikelt over zichzelf omdat de tonale sequenties in het refrein met zo’n rappe beet veel te snel elkaar opvolgen, Ddaarmee heb ik altijd de indruk dat het nummer in zichzelf verslikt en.

    Wat ik dan wel weer zie zitten is “mon couer dit crac crac crac van nathalie (of hoe noemt dat beest weer ). Maar daar zouden ze dan beter een new wave element in steken ook.

Reacties zijn gesloten.