Terug onder de virtuelen

Hij is terug.

Met voorlopig één linkerwijsvinger die ongeveer meewerkt.

Ik heb het nooit zo erg gehad, maar hetis waar wat hij zegt: als het ontzwelt dan komen er dingen terug. Of er veel terugkomt dan wel weinig, en wat en hoe, dat is niet te voorzien, wist mijn dokter mij te vertellen indertijd.

Maar het komt dus wel terug. Been opgeheft gisteren, fles vastpakken: ik heb er een goed oog in.

Courage!

Één reactie op “Terug onder de virtuelen”

Reacties zijn gesloten.