Homo’s, nog eens

Ik was echt ernstig van plan om te schrijven, daarnet, dat ik het fantastisch vond dat de generatie van onze kinderen de eerste zou zijn sinds lang die het niet aberrant zouden vinden dat jongens op jongens zijn of meisjes op meisjes.

‘t Valt toch minder mee dan ik dacht, blijkens reportage in Koppen.

Brr.

4 reacties op “Homo’s, nog eens”

  1. Ik heb koppen niet gezien, maar ik spreek wel een beetje uit ervaring. Ik denk dat veel afhangt van je milieu. Toen ik een vriendin had, heb ik eigenlijk nooit negatieve commentaar gekregen, zelfs niet van mijn meest katholieke tantes. Maar ik hoor af en toe wel denigrerende en platte opmerkingen (vooral van mannen naar mannen), die vooral afkomstig zijn van de iets minder geschoolde medemens. Waarmee ik niet wil zeggen dat de tolerantie daar onbestaande is, ik denk alleen dat het gehalte intoleranten hoger is.

Reacties zijn gesloten.