Mensenkuddes

Ik zit nog maar in het station van Marne-la-Vallée te wachten op een aansluiting naar Straatsburg, en ik heb al meteen negatief twintig goeting om ooit naar Eurodisney te gaan.

Dikke Japanezen in groepen van drie en vier, Vlaamse marginalen in uitgebreide familiegroepen, drukdoende Fransmans met ongemanierde krijsende kinderen, en –urggggh– heelder dorpen Spanjaarden. Met moeders en grootmoeders en tantes die vastgeroest staan op volume nasaal-twaalf. Die aan één stuk door ratelen tegen hun roedels kinderen en tegen miserabele hoopjes zwijgzame mannen.

En vólk! Containers mensenvlees worden er hier uitgebraakt, en geen idee waar ze allemaal vandaan komen: zoveel treins komen er hier nochtans niet toe.

En om de vijf man loopt er een volwassene met zo’n stomme Mickey Mouse-oren rond.   Nee, ze gaan serieus hun best moeten doen om mijn in die Eurodisney te krijgen.

12 reacties op “Mensenkuddes”

  1. Het park heeft maar 3 jaar “Eurodisney” genoemd. Ondertussen is het al bijna 15 jaar “Disneyland Paris”. Toch blijft bijna iedereen Eurodisney zeggen. Waarom lukt dat bij Raiders/Twix wel, en niet bij Disneyland.

  2. Hier idem dito. Onze kinderen zijn zeer zwaar gefrustreerd omdat hun ouders weigerden met hen naar pretparken te gaan (en Disneyland staat met stip nummer 1). We zijn in de plaats met hen naar Parijs gegaan, en daarmee waren ze wreed content. Pretparken moe(s)ten ze maar met hun lief doen.

  3. Ben één keer binnen geweest met een nichtje dat zo’n trip had gekregen voor haar eerste communie, en kan uw vermoedens alleen maar bevestigen. Druk! Duur (gelukkig trakteerde grootmoe, maar toch)! Slecht eten (recepten op Amerikaanse wijze: kap overal een kilo suiker in, ook als het vlees/vis/groenten zijn)! Aanschuiven!

    Ik vond het Disney-aspect ook tegenvallen: er lopen wel wat jobstudenten met een reuzengrote Donald Duck/Mickey Mouse kop op door het park, en er is de Parade natuurlijk, maar voor de rest doen ze weinig met hun figuurtjes en verhalen. Geef mij dan maar de efteling.

    NOOIT meer, heb ik gezworen, maar het valt te zien hoelang ik stand houd tegen een geconcerteerde zaagaanval van mijn kinderen natuurlijk.

  4. hihi, wij zijn net geweest en ik vond het, net als de kinderen tof! Net Willy Wonka. Spijtig liep Alice er nog niet rond, maar Blanche-Neige maakte dat goed.

  5. Och gottekes toch. Het is zo correct om te zeggen dat Disneyland *evil* is en om je kinderen daar *absoluut* niet naar toe te laten gaan. Ik ben er ooit eens geweest met mijn metekind en toen ik zag hoe ze zich daar amuseerde was ik ook verkocht. Het is soms echt niet zo moeilijk om door het plastic (en de mensenkuddes) heen te kijken en gewoon mee te genieten…

  6. Pffff, sorry hoor Michel… In je volgende artikel over een slechte vader tekeer gaan… Maar zelf niet je kinderen het plezier van Disneyland gunnen omdat jij dat marginaal vind?

    Ik ben daar ook geen fan van, dat ga ik niet beweren. Maar de blik in de ogen van mijn zoontje tijdens dat weekend maakt alles goed. Zoals Jurgen hierboven aanhaalt, gewoon mee genieten.
    Ok, het is verschrikkelijk duur en verschrikkelijk druk, er komt veel frustratie bij kijken als volwassene.
    Ik ben daar niet voor mezelf naartoe geweest, maar voor mijn zoon, die heeft zich daar kostelijk geamuseerd, en ik ook… Maar ik ben natuurlijk misschien ook maar een Vlaamse marginaal in uw ogen…

  7. Zo grappig. Mainstream bashing bashing zowaar, de nieuwe nieuwe politieke correctheid.

    Ik persoonlijk haat Disneyland. Het plastiek, het rauwe cynisme, de platte commercie, de patente *valsheid* van het ding.

    Dat wil niét zeggen dat ik mijn kinderen daar zou weg willen houden uit een soort ik-ben-beter-dan-het-klootjesvolk-reflex.

    Mijn kinderen hebben barbiepoppen, kijken naar slechte televisieprogramma’s, en mogen uiteraard naar Disneyland als ze dat echt zouden willen. En als we er ooit geld genoeg voor bij mekaar kunnen schrapen.

    Dat wil niet zeggen dat ik dat allemaal hoerahoera moet vinden.

    Spaar mij dus uw “verontwaardiging”.

  8. Ha, we zijn er 7 aaneensluitende dagen geweest een tweetal jaar terug, op Disney hotel.
    Duur, ja. De prijs waard, ja. Druk, viel heel goed mee (Mei maand).
    Om heel kort te zijn, om 7 dagen aan een stuk de verwondering te zien op de gezichten van uw kinderen, en het plezier dat ze er hebben is onbetaalbaar. Ze spreken er nog over…
    Het enige dat ons en onze kinderen immens tegenviel is idd het eten. In het kort niet te vreten.

    Dus, ik kan het zeker aanraden, maar logeer buiten het park, bezoek ook eens een hotel of twee vooralleer het park in te gaan, en neem een lunchpakket mee. En eet in Parijs of zo ‘s avonds.

    Ter vervollediging, wij zijn geen pretparkfanaten, verre van…

Reacties zijn gesloten.