…and so it begins

Zelie is de helft van haar tanden getrokken vandaag: ze waren te groot, en ze kwamen er niet uit, en het waren nog geeneens haar definitieve tanden.

Er dan maar uit, dus. En nen appareil ook, binnenkort.

Dat is een beetje zoals echt écht groot worden, vind ik. (Het is ook schrikkelijk duur, vind ik, maar dat geheel terzijde.)

Één reactie op “…and so it begins”

Reacties zijn gesloten.