Slapel, den anderen

Philippe

Philippe

Philippe

Kanker is een fucking vuiligheid. En Staphylococcus aureus is een smeerlap. 

En ik weet het wel, dat er geen eerlijkheid is in het leven, en dat het altijd te vroeg is, maar veertig jaar is veel te vroeg, en dit is ongelooflijk oneerlijk. 

We gaan hem zo ongelooflijk hard missen.

48 reacties op “Slapel, den anderen”

  1. Damn… ik kende hem niet, en ik ken jou alleen van je blog… en toch raakt het me sterker dan ik verwachtte. Ik ben zelf ook van ’72 en dan is zoiets best wel confronterend 🙁

    Veel sterkte Michel, voor jou, je familie en vrienden.

  2. Damn, damn, damn.
    Philippe, we hebben de schoolbanken nog gedeeld in vervlogen tijden (St-Paulus, jaren ’70 en St-Barbara jaren ’80). Je hebt altijd je ding gedaan en voor zover ik kan inschatten was je gelukkig. Maar verdomd man, 40 is veel te vroeg. We gaan je missen man!
    Aan de familie en dan vooral aan jullie, Michel en je mama, ongelofelijk veel moed en sterkte toegewenst.

  3. Godverdomme. Kanker is een heel vuil beest, ja. Sterkte, Michel, en familie, heel veel sterkte. Ik leef met jullie mee. En ik weet: jullie gaan alle dagen aan hem denken. Alle dagen van alle komende jaren.
    (zijn geboortedag is de dag waarop mijn zus ziek werd, zeventienmei was haar blogspot…, ze zou eergisteren 54 jaar geworden zijn, zonder die smerige ziekte)

  4. Veel sterkte voor de ganse familie. Moge de steun van de vele mensen jullie hart met warmte en jullie de kracht geven om weer overeind te geraken na deze harde slag.

  5. ‘t Zijn de slimsten en de geestigsten die het gevoeligst zijn aan al die vuile beesten. En die een groot gat achterlaten. Ik had hem al zo lang niet meer gezien en het nieuws komt hard aan. Wat moet het voor u niet zijn.
    En uw moeder.

  6. Philippe was ne maat. Iemand die zijn eigen gedachten had en daar ook bij bleef. Iemand die de grap zag, en ze wist te benoemen. Slimme, sympathieke, sterke, bescheiden gast. Sterkte daar.

  7. Veel meer dan ‘knuffel’ valt hier niet op te zeggen. En ook dat je je de liefde van je wederhelft en je vier coole kinderen moet laten welgevallen, zelfs al zou je het liefst in een holletje kruipen om te huilen. Het blijft ‘sucken’. Ziet er op de foto een fijne gast uit, moet een eer geweest zijn om zijn broer geweest te zijn. Knuffel, dus, mega-knuffel zelfs.

  8. In het volle besef van hoe weinig die paar woordjes van iemand die ge nog nooit in ‘t echt zijt tegengekomen, uithalen, maar toch: mijn deelneming, Michel en huisgenoten…

  9. Het leven zoals het jammer genoeg ook kan zijn. Ik wens jullie tijd toe om de wonde te laten helen en de kracht om het verlies een plaats te geven. Hopelijk vinden jullie troost en warmte bij elkaar.

    Mijn deelneming.

Reacties zijn gesloten.