Muizen

We hebben muizen in huis.

Niet “ik heb ooit wel eens een muis zien voorbijlopen in den hof” muizen, maar wel “ik hoor ze elke nacht in het plafond dingen opvreten” muizen. En ook “ik doe een schuif open in de keuken en er zit een muis rustig pasta te eten op de rand”. Of “ik durf de hagelslag niet meer te gebruiken omdat ik vrees dat hij vol échte muizenstront zit”.

Het probleem is dat ons huis onmogelijk totaal muisdicht te maken is: ze kunnen altijd via het dak binnenraken, en via daar kunnen ze in een centrale technische koker komen die van boven tot onder het huis loopt, en als ze dan onderaan zijn, dan zitten ze in de keuken, waar de kasten aan de achterkant niet allemaal dicht zijn maar tegen de (zo onregelmatig als iets) muur staan.

Zucht.

Alles dat nog niet in glazen of plastieken potten zat wegens voedselmotten, zal dus in potten gestoken worden.

En ik heb dan toch maar drie diervriendelijke muizenvallen gekocht nadat er ik een muis gewoon over de vloer van de keuken zag lopen. Het zijn onnoemelijk schattige beestjes, maar ik heb niet veel zin in muizenstront tussen al ons eten. En het geluid ‘s nachts is soms om zot van te worden.

(Nee, een kat helpt niet echt. Ze vangt wel degelijk muizen, soms, als ze in den hof is en er loopt er een voorbij, maar nu zitten ze vooral in de muren en tussen vloer en plafond — daar kan geen kat bij.)

De eerste avond dat ik de vallen heb gezet, heb ik gedroomd dat ze de volgende ochtend barstensvol muizen van allerlei formaat zaten, maar tot nog toe geen succes. ‘t Moet zijn dat ze noten en parmezaan niet graag eten. Of dat ze voorlopig content zijn met isolatiemateriaal en gipsplaat.