EU-RO-VI-SIE!!! Wahey! Hoera!

Oeioei, problemen met de micro, met de lengte van het kleed, met het kniegedoe, Geena Lisa bereidt ons alvast voor op het ergste.

Intronummer: omigod omigod. Allemaal eurovisienummers uit het verleden, opgevoerd door in Griekse goden verklede mensen. Een camp-Hermes in sloggi zwevend, kariatiden die Making Your Mind Up zingen. A ba ni bi door Hephaistos, I kid you not. Dzjingis Khan door een bende can-can dansende hoplieten. Een kruising tussen de Venus van Boticelli en een pauw die Diva zingt. Drie Ronettes die uit Griekse vazen komen gekropen en Waterloo doen. Ruslana gecovered door amazones (geen borsten te zien, afgekapt of niet).

Maria Menopauzos, noem Bart Peeters Maria Menounos, de presentatrice.

En de heren Peeters en Vermeulen drammen door alle presentatiegemekker, da’s wel anders dan op BBC, waar ik normaal gezien kijk.

[1] André uit Armenië, een kruising tussen Sertab en Ruslana Light, doet Without Your Love. Armeense operette-SM met en tafel en elastieken, schijnt het.

Ah kijk zie, ‘t is Igor de Witte Magiër. Oe-e-oe-e-oe-e zingt hij. Ik ben niet overtuigd. ‘t Is te zeggen, mocht hij beter zingen, misschien. Maar hij zingt slecht. En ik verdenk hem ervan zijn haar te verven. En het is inderdaad gelijk Ruslana. Nah.

[2] Mariana Popova, Let Me Cry. Bulgarije. Een schoon meisken, maar ze heeft gelijk kroetjes op haar armen, what’s up with that? En zingt ze daar van Hare Krishna? Ze klinkt in ieder geval alsof ze er niet graag bij is, den duts.

IEEEEEUW! Een meneer met een zwaar geval van constipatie, die in een vat peroxide gevallen is bij zijn geboorte! Wég van mijn netvlies! Wég!

‘t Is allemaal ontaard in roepen en tieren. Allemaal mijn ding niet.

[3] Anzej Degan, Mister Nobody, Slovenië. O. Onfortuinlijke kapselkeuze voor iemand met flaporen. Kijk eens aan, vier dames, goed voorzien van oren en poten.

Wel een leuk muziekje, ik ben altijd gewonnen voor een one thousand and one strings-thema, en space-effecten genre moog en dingen kunnen er bij mij ook altijd in. En wat dan nog als het gepikt is van Phantom of the Opera?

Yep. Doorgaan naar de finale, die meneer.

[4] Andorra, Sense Tu, door ene Jenny.

Poten: present. Oren: present. Fijn om zien dat de heroïnehoertjes-look blijkbaar out is. De hoeren-look an sich is dan weer wel nog altijd in.

Helaba—dat liedje ken ik! Maar waar precies van? Geen idee. Het refrein komt me enorm bekend voor… Yep, gevonden. Life of Brian: het refrein is precies hetzelfde als het liedje Brian.

[5] Wit-Rusland, Polina Smolova, Mum.

Eikes, dat is zo ongeveer de meest degoutante costumage die ik gezien heb tot nog toe. Pofmouwen, een soort vleeskleurige bef onder een zeer diep uitgesneden zwartrode V, en dan een soort hotpants met een negentiende-eeuws oostenrijks-hongaars fantasietje erop.

Het liedje zelf? Run of the mill, slecht, en ze vormen een piramide, die bijna in elkaar stuikt, en dan een vals einde, enfin, niet goed.

[6] Albanië stuurt ene Luiz Eljji of zo.

Die meneer zingt dat met een zeker enthousiasme. En hij heeft twee plezante nonkels megenomen, die voor de okkasie een potsken opgezet hebben. De ene heeft een rok aangetrokken, de andere heeft een opblaasbaar varken mee. En dan staan er ook nog drie kozijns wat lusteloos te backingvocallen.

Mja. Niet mijn tas koffie. Maar wel een sympathieke meneer.

[7] België! Je t’adore! Kate Ryan! Hoera!

O, mooi gespeel met die micro’s. Tja, wij kennen het nummer natuurlijk tegoed om nog objectief te zijn hé. Schoon kleedseken, vind ik wel.

De choreografie… niet slecht. Ik heb heel de tijd mijn hart vastgehouden, want met die hoge hakken en dat lang kleed, jamaar, niet evident hoor.

De beeldregie: op niets trekkend. Weggezoomd wanneer het niet moest, en pannen wanneer het niet moest. Mf.

[8] Brian Kennedy. Ierland. Every Song Is A Cry For Love. De meneer die zingt zong nog samen met Van Morisson, ‘t schijnt .

Oh. My. Zo slecht maat. Me-lig!

[9] Cyprus. Why do the Angels Cry. De mevrouw ziet er niet al te Cypriotisch uit, maar bon.

Tiens ze doet een Mariah *geeuw* Carey-achtig iets. Met van die armbewegingen als was het weer 1912. En roepen en tieren dat het geen naam heeft.

Bah, slècht.

[10] Sévérine Ferrer doet La Coco Danse voor Monaco.

Oooo zo’n schattig meisje!

Slecht gezongen en zo hoor, maar van mij mag ze doorgaan omdat ze zo sympathiek is. Subjectief, moi? Nah. En ze heeft voor elk wat wils mee: ook schone meneers in het dansen en zo.  

Hmm… alhoewel, nu ik het wat langer moet aanhoren: laat maar zitten, ‘t ziet er een madam met kapsones uit. Laat ze maar achterblijven.

[11] Macedonië voor u en ik, FYROM voor de mannen van de politieke correctheid. Elena Ristaki of zoiets?

Hey kijk, een zwartharige Daisy Duke. Maar dan in het gemeen in plaats van lief.

Euh, is dat ook niet een liedje dat al langer bestaat? Of beter, een stuk of drie liedjes die al bestonden die in elkaar gedraaid zijn?

O ja: fashion tip mevrouw: van die riempjes aan uw schoenen boven uw enkels zorgen er alleen maar voor dat uw benen er uit gaan zien als worstjes die eindigen op twintig centimeter van de grond. Niet meer doen.

En een lang avondkleed zou beter gepast hebben.

[12] Polen. Ich Troje. Follow my Heart.

Oei, een mevrouw die geparasiteerd is door een gouden vlinder! En een mevrouw met een tam harlekijnmasker-onna-stick!

Er doet een meneer iets in parlando over gasolina, maar dan komt er zo’n vent met groen haar en twee tabouretjes op zijn schouders kreunend zingen met die vlindermevrouw, en dat steekt toch wel tegen.

Pff. Het lijkt wel een half uur te duren.

[13] Dima Bilan uit Rusland zingt Never Let You Go.

Pffff. Saai.

Hé kijk er zit een dame in die piano. Of toch minstens een damestorso.

[14] Sibel Tusun. Süper star. Turkije.

Een meisken met alvast een schoon silhouet. Maar ze blijkt gewoon een hele menagerie op haar lijf getatoueerd te hebben.

Ik ben er een beetje bang van, van die mevrouw. En nu doet ze een speech in het Turks, ik snap er niets van. En ze doet ook wat buikdans, maar het kostuum leent er zich niet toe. En ze krijst I Wanna Hear You en ze heeft aardige knieën en er is iets met haar oksels en, enfin, met de woorden van Walter De Buck: wa vieze madam es da.

Ik denk dat het misschien wel een meneer zou kunnen zijn.

[15] Oekraïne. Show me Your Love, Tina Karol.

Tiens, ze heeft hetzelfde model benen als Ruslana. En ze heeft ook weer datzelfde nummer meegenomen of zo?

Touwtjesspringen, en derwishen met tafelkleedsekes als rok, we zullen het ngo allemaal gezien hebben.

Nummer: euh ja, minutenlang hetzelfde hé. Niet mijn ding. En schudden dat die madam doet!

[16] Lordi! Finland! Hard Rock Halleluja!

Voelen zich verwant met Animal van The Muppets, joechei. Respect!

Dat hoédje op de zanger!! Hoera! Fan-tas-tisch! Doorgaan! Wat zeg ik? Winnen!

Die vleugels! Die labrys! YEAH! Een vlammenwerpende gitaar! WIN-NEN!!

[Hey, wat horen we? Katrien was gewoon vergeten met haar knie te draaien!]

[17] Holland. Treble, Amambanda.

Allez jongens, de hippies, was dat niet lang geleden?

Nah, ik geloof er niet in. Ze staan een beetje gemaakt vrolijk te doen. En dat taaltje, zelfs als het een echte taal zou blijken te zijn: bleh.

Rap terug naar huis.

[18] Litouwen. LT United. We are the winners of Eurovision.

Een zeker Pas De Deux-gehalte. Maar lang niet zo goed. Ik mag hopen dat ze er zelf content van zijn. Ik vind het in ieder geval niet ver genoeg erover om opnieuw grappig te worden.

[19] Nonstop, Coisas de nada. Portugal.

Oeps. Zo slecht. Lelijke costuums, slecht gezongen. Waterloo-achtig, ergens, ook. Wannabe.

Maar die ene met haar rood haar heeft wel mooie benen.

[20] Karola, Zweden, Invincible.

Bwoafja. Vendelzwaaiers op de achtergrond, en ze heeft een chi-rho op heur arm staan. ‘t Zegt mij allemaal niet al te veel.

[21] Estland. Sandra. Through My Window.

O. Oei.

Slecht gezongen. Maar ze heeft wel stevige borsten kunnen kopen, blijkbaar. En dat is nu toch wel al de derde op rij met een ABBA-sampletje zeker?

‘t Is ook niet omdat het Griekenland is dat ze allemaal in peplum moeten komen hé.

[22] Hari Mata Hari. Bosnië-Herzegovina. Layla.

Een schoon vioolken om te beginnen, schone gitaar. Schoon gezongen. Rustig. Schone samenzang. Schone trekzak. Eenvoudig.

O ja: naar mijn goesting.

Schone madam onder de trekzak, zie ik nu ook.

Mag nummer twee worden na Lordi.

[23] IJsland. Silvia Night. Congratulations.

Augusta Eva doet een parodie, en ze wordt al meteen uitgejouwd.

Hmnee. Het werkt niet.

*
*    *

Voor mij: 1. Lordi! 2. Hari Mata Hari 3. Slovenië. En uiteraard ook Kate Ryan in de topdrie. Ergens.

Maar allez, nu gaat die presentator ook nog iets zingen. Zo’n beetje de macho uithangen. Met al die knopen van zijn hemd open. Afijn ja.

Hola, en nóg een intermissie. Volksdansen en alles, jaja, Riverdance met bouzouki. Komaan, de resultaten.

Tiens, ze geven een preview van de landen die nu al in de finale zitten: gene vetten. Las Ketchup doet dat grappig, dat wel. En Daz Sampson met kinderkoor klinkt ook wijs, zo op het eerste gehoor. Maar voor de rest: mnah.

Allez ju, resultaten, resultaten, resultaten.

Gaan doooorrrrr…

Rusland. Bof, niet mijn smaak.
FYROM. Slecht.
Bosnië-Herzegovina. Zeer goed.
Litouwen. Euyngk?!
Finland. HOERA!
Oekraïne. Pfff.
Ierland. Bah, slecht.
Zweden. Bleh.
Turkije. Huh?!
Armenië. Wàt?

We wuz robbed. Pf. Zeer zwak. ‘t Is allemaal Bert Anciaux zijn schuld! ‘t Zal hem leren van zo gierig te zijn met subsidies!