Ik heb vandaag voor het eerst sinds begin september met mijn velo rondgereden.

Een gerief, u kunnen verplaatsen zonder op andere mensen een beroep te moeten doen.

Ook moeilijk te geloven hoe rap zo’n operatie werkt: mijn knie is nu beter dan sinds vóór de zomer, toen ik wegens nieuwe schoenen die knelden mijn meniscus een beetje verwrongen had (maar het nog niet wist).

Om niet te spreken van de meer dan een maand dat ik gewoon niet kon bewegen zonder pijn, en de anderhalve maand daarna dat ik mijn onmogelijk kon verplaatsen zonder twee krukken.

Zot, maat.