Michel Vuijlsteke's weblog

Tales of Drudgery & Boredom.

  • Sociologie

    Ik herinner mij niet veel van de cursus sociologie die ik verplicht heb moeten volgen ontelbaar veel jaren geleden. In tegenstelling tot zo ongeveer elke andere cursus die ik ooit verplicht heb moeten volgen, waar ik mij nu helaas nog méér van herinner dan toen ik er examens voor moest afleggen, blijft er van sociologie alleen vaag de naam Emile Durkheim vaag naar boven drijven.

    Geen idee waarom, maar het is zo.

    Vandaag was ik –zoals ik wel vaker doe– aan het bladeren door Browzine, het handige overzicht van wetenschappelijke tijdschriften dat we hebben op het werk, toen ik helemaal verzwolgen raakte in het Journal of Ancient History, Vol. 12 nr. 2, met een set artikels over het toepassen van het werk van Pierre Bourdieu op de geschiedenis van de oudheid:

    Silverman, Jason M., Alex Aissaoui, Rotem Avneri Meir, Jutta Jokiranta, Nina Nikki, Adrianne Spunaugle, Joanna Töyräänvuori, Caroline Wallis, and Melanie Wasmuth. “Social Biographies of the Ancient World. Studying Ahatabu, Jonathan, and Babatha through a Bourdieusian Approach: Towards a New Historiographical Habitus.”
    Journal of Ancient History 12, no. 2 (2024): 189–203.
    doi:10.1515/jah-2024-0017. / Online.

    Spunaugle, Adrianne. “Ancient Near Eastern Field Theory: Adapting Bourdieu for Social Biographies of the Ancient World.”
    Journal of Ancient History 12, no. 2 (2024): 204–221.
    doi:10.1515/jah-2024-0022 / Online alhier.

    Silverman, Jason M., Joanna Töyräänvuori, and Melanie Wasmuth. “Ahatabu and her Stela (ÄM 7707): Funerary Habitus in Achaemenid Egypt.”
    Journal of Ancient History 12, no. 2 (2024): 222–280.
    doi:10.1515/jah-2024-0018 / Online.

    Meir, Rotem Avneri, Jutta Jokiranta, and Adrianne Spunaugle. “Functional Differentiation in 1 Maccabees: Exploring Second Century BCE Judean Society Through the Character of Jonathan Apphus.”
    Journal of Ancient History 12, no. 2 (2024): 281–299.
    doi:10.1515/jah-2024-0023 / Online.

    Wallis, Caroline, Alex Aissaoui, and Nina Nikki. “Falling Out with the In-Laws. Understanding the Babatha Archive with Pierre Bourdieu’s Field Theory and Theory of Practice.”
    Journal of Ancient History 12, no. 2 (2024): 300–325.
    doi:10.1515/jah-2024-0025 / Lees online.

    Pierre Bourdieu, van wat ik ervan begrepen heb, werkte een theorie uit waarbij er sprake is van velden, ’t is te zeggen netwerken van sociale posities, waarbinnen er eigen regels zijn en een eigen hiërarchie en waar de deelnemers akkoord zijn om hetzelfde spel met dezelfde spelregels te spelen. Elk veld heeft zijn kapitaal, dat in het economische veld “echt” kapitaal kan zijn, maar in andere velden ook cultureel, of sociaal, of zelfs symbolisch kan zijn. Er is een habitus en een praktijk in elk veld (ruwweg hoe mensen denken en handelen en hoe dat denken en handelen verweven is met de structuur) en het is allemaal zo boeiend dat ik helemaal in allerlei zijsprongen wou beginnen lezen en nog niet eens helemaal door “Ahatabu and her Stela (ÄM 7707): Funerary Habitus in Achaemenid Egypt” geraakt ben.

    Al is dat ook machtig interessant, zijnde een artikel over deze grafstèle:

    Zijnde een steen waar onnoemelijk veel culturen door elkaar op staan:

    • Egyptisch-Egyptisch, gelijk de farao’s van lang geleden en alles, voor het algemene gegeven van de stèle en de goden (Osiris, Isis, Nephtyhys) die erop staan en zo
    • De zon bovenaan is een Egypto-Anatolisch of Egypto-Fenicisch model
    • De “staart” aan de zon is Egypto-Perzisch
    • De vorm van de scepter van Osiris is Fenicisch of Syrisch-Luwiaans
    • De grootte van de figuren bovenaan, de vorm van de kroon van Isis en in het algemeen het haar en de kledij is ook Egypto-Anatolisch of in alle geval Egypto-, euh, niet-Egyptisch
    • De amforen onder de lichamen in het midden zijn ofwel Palestijns of wel Egypto-Perzich, ofwel Fenicisch
    • De gebaren bij de rouwende mensen, en dat er niet alleen vrouwen rouwen is niet Egypto-Egyptisch maar zou wel eens Grieks kunnen zijn
    • De inscriptie onderaan is Aramees
    • De namen die vermeld worden zijn ambigu van oorsprong, maar zouden kunnen zijn van Palestina (met zelfs een yahwistische naam erbij, ‘Adiyah), en met minstens één van de vier “echt” Egyptisch.

    Er is behalve deze steen, die alleen in afgietsels overblijft wegens vernietigd in Berlijn in WOII, verder niets bekend over Ahatabu en haar echtgenoot, vader, schoonvader en zoon. En toch is er waardevolle informatie uit t epuren met Bourdieu’s framework.

    ⁂

    Ik heb van de weeromstuit Bourdieu’s Le bal des célibataires gekocht met mijn Kindle. Sociologie werd ineens wél wijs.

    ⁂

  • Oh noooo

    Ik was op weg naar huis en ik passeerde een Delhaize, waarop ik dacht: ik ga eens binnen om te zien of ze X hebben — waarbij X iets is dat mijn eega en ik alletwee graag eten. Ze hadden X! En dan dacht ik: ik maak dat gewoon klaar vanavond bij wijze van verrassing hoho wat zal dat een fijne thuiskomst zijn voor Sandra!

    En dus maak ik een court-bouillon en pocheer ik dingen en maak ik een velouté en zet ik de grill aan en maak ik Speciale Puree en dan is het 18u en om het allemaal goed te timen bel ik om te vragen wanneer ze ongeveer thuiskomt.

    Waarop blijkt dat ik helemaal vergeten was dat er mij gisteren gezegd was dat ze vandaag niet naar huis zou komen eten.

    Grrrr.

    ⁂

  • Erfenis

    Wat een administratieve soep, zo’n erfenis.

    Ik heb besloten om de erfenis te weigeren, zodat ze helemaal naar de kinderen gaat. Dat is geregeld bij de notaris. Dan is er een attest van erfopvolging dat moet aangevraagd worden, en dat kwam maar niet toe. Bij de derde poging kreeg ik een boodschap dat ik moest bellen naar een bepaald nummer. Ik doe dat, en men zegt mij dat het allemaal in orde is. De week erna krijg ik een mail dat het niet allemaal in orde is, omdat ik te veel erfgenamen heb ingevuld omdat ik de enige erfgenaam ben.

    Ik bel naar het nummer in de mail, waar blijkt dat ah ja inderdaad, dat van die verwerping was toegekomen dus de mail was verkeerd, maar het is toch nog niet allemaal in orde, want ik kan dat document nu helemaal niet meer aanvragen. Eén van de kinderen moet het doen, met de gegevens van de drie andere kinderen erin.

    En eens dat document toekomt, binnen een week of drie vier, kan er naar de bank geschreven worden om te weten hoeveel geld er daar staat, waarna er een aangifte van nalatenschap kan gedaan worden.

    Maar we hebben gedomme wel anderhalve maand verloren door dat eerste document dat maar niet in orde geraakte.

    ⁂

  • Spannend

    Het zijn spannende momenten ten huize onzent, tegenwoordig.

    Er zijn een stapel financiële dingen die moeten in orde komen, maar vooraleer dit kan gebeuren moet eerst dát, en voor dát goedkomt moeten de kinderen iets anders doen en dan moeten wij ook nog iets doen en dan moeten derden nog dingen doen en zijn er banken en verzekeringen en notarissen en aannemers en aaaargh.

    Een heel kluwen. Met een beetje geluk is het binnen een maand of drie allemaal achter de rug. Hopelijk zonder kleerscheuren allemaal, ook.

    ⁂

  • Reddeloos verloren

    Zelie kwam terug van een weeklang opleiding geven, met mijn fototoestel vol foto’s.

    Waar iemand per abuis de voorlaatste dag “delete all” had gedaan.

    En waar iemand anders geprobeerd had om de foto’s te recoveren, maar het was niet gelukt want “ze zagen ze wel maar ze moesten betalen om de foto’s ook echt terug te krijgen”.

    Ik vond dat raar, want PhotoRec is uitstekend en gratis. Ik dus eerst zoeken naar een SD-kaartlezer, en dan PhotoRec zijn ding laten doen. Succes! Meer dan 1000 foto’s gevonden!

    …en dan keek ik naar de teruggevonden foto’s: allemaal dingen van 2024. Eén foto van vorige week. En dan een resem dingen die duidelijk géén foto’s zijn.

    Zucht. Ik dénk dat de mensen die geprobeerd hebben om dingen te recoveren, de recovery op de SD-kaart zelf hebben gedaan. In alle geval: foto’s reddeloos verloren. Ik was er zelf ongemakkelijk van.

    ⁂

  • Tot zover Pasen

    Het is Pasen, en we hebben niets gedaan voor Pasen. Het is maar totaal incidenteel dat ik er aan herinnerd werd, omdat er maandag een vakantiedag is en het in principe Paasvakantie zou zijn, maar sinds er geen enkel kind nog op school zit, gaat het hele liturgische jaar helemaal aan ons voorbij.

    We gaan maandag wel lam eten, en er lagen ook paaseieren op tafel, maar behalve dat: niets.

    Niet dat ik het mis of zo, daar niet van.

    ⁂

  • Kokerij x 2

    Ik heb de afgelopen paar dagen twee keer gekookt, en ik was er twee keer zeer content van. Geen foto’s getrokken, maar ik schrijf de recepten wel op voor in de toekomst nog eens.

    1. Gebakken rijst met overschot van in de frigo

    Ingrediënten:

    • 4 eieren
    • de overschot van de rijst van de afhaalturk van eergisteren (en de kleine brol van groenten die er ook nog bijlag)
    • een paar tenen look, fijngeperst
    • een paar sjalotten, fijngesneden
    • de overschot van de steak van gisteren, in kleine stukjes
    • sojasaus
    • ketjap manis
    • overschot geklaarde boter van de bearnaise van gisteren

    Werkwijze:

    • Alle ingrediënten snijden en klaarzetten en al, want het gaat allemaal zeer rap!
    • De wok stampend warm maken, en geklaarde boter in doen.
    • Sjalotten en look erin smijten en wat bruin laten worden zonder ze te verbranden.
    • Geklutst ei erbij kappen en roerbakken.
    • Rijst erbij doen en ook roerbakken. En dan vlees hetzelfde.
    • Wat sojasaus en kotjap manis bijdoen.
    • [Idealiter, vermoed ik, van het vuur halen en er nog wat pijpajuin bijdoen voor de kleur maar ik had er geen in de frigo en ook niets dat in de buurt kwam dus ah well.)

    2. Heilbot met kerstomaten

    Ingrediënten:

    • 712 gram heilbotfilet (niet dat het precies dat moet zijn, maar dat is wat ik gekocht had op de markt)
    • 1/2 kilo kerstomaten
    • een kleine ajuin in brunoise gesneden
    • een teen of vier look in dunne dunne schijfjes
    • een glas witte wijn
    • wat piment d’espelette
    • een Italiaans stokbrood in dikke stukken gesneden

    Werkwijze:

    • Heilbot droog deppen, peper en zout op doen, heel kort bakken in olijfolie in een zeer hete pan tot hij niet meer plakt en dan op een bord leggen.
    • In diezelfde pan look en ajuin met piment d’espelette wat bruinen tot de look juist zo riekt dat hij niet verbrand is.
    • Kerstomaten en wijn bijsmijten, deksel op zetten, en wachten tot de tomaten barsten.
    • [Ondertussen het stokbrood toasten in een pan met olijfolie en er dan wat look op wrijven want waarom niet]
    • Deksel afhalen, een glas water en redelijk wat zout bijdoen, vuur heter zetten, nog een minuut of vijf laten uitkoken.
    • Vis er (met de gebakken kant naar boven) voorzichtig op leggen want heilbot heeft de neiging uit elkaar te vallen.
    • Deksel erop zetten en laten staan tot de vis klaar is.

    Hey presto.

    Twee keer meer dan uitstekend.

    ⁂

  • Content cop – H3

    Ik waan mij terug jong.

    De comments zijn ook fantastisch.

    En oh ja: fuck Ethan en fuck Hila.

    Ik ben een béétje beschaamd dat ik eigenlijk helemaal mee was met het drama.

    ⁂

  • Muis kapot gedomme

    Kom het tegen — mijn trouwe Logitechmuis is kapot. Ze houdt het al kweetniethoeveel jaar uit, maar sinds een tijdje werkte de rechtermuisknop niet meer, en sinds vandaag doet de linkermuisknop hetzelfde.

    Dedju.

    Een nieuwe, dan maar. Een MX Master 3s, want ik ben daar altijd al content van geweest.

    ⁂

  • Gevelhof!

    Ik heb ons een vervroegd nieuwjaarscadeau gegeven: planten tegen de gevel! Er kwam een meneer op de fiets met een kar vol materiaal, die een gat in het plankier maakte en er aarde in dumpte, en die een draad tegen de gevel spande:

    En nu staat er een blauweregen, een rozemarijnplantje, en (denk ik) een sneeuwastertje:

    Ik kijk nu al uit naar binnen een paar jaar. (En ik moet in het stukje aan de rechterkant nog iets planten. Ik dénk een lavendel.)

    ⁂

  • Boekentoren

    Ik heb in mijn hele leven nooit een boek durven ontlenen in de universiteitsbibliotheek. Eerst omdat ik niet wist hoe het moest en ik het niet durfde te vragen, en dan gewoon omdat ik het niet zag zitten om met mensen te spreken.

    Ik dénk dat ik het na vandaag wel eens zou kunnen durven, misschien.

    Ik heb vandaag een helemaal persoonlijke rondleiding gekregen in de Boekentoren, van de kelders tot in de belvédère. Wat een ongelooflijk prachtig gebouw. Het woud aan pilaren op elke verdieping is magisch. En dat er overal licht is, tot in de kelders!

    En daar helemaal bovenaan: de foto’s doen het geen recht. Ik had tot vandaag niet door dat die pilaren hout zijn, begot.

    Hoe ongelooflijk fantastisch dat ik gewoon kan zeggen dat dat mijn werk is.

    ⁂

  • oh no 4chan

    De hackers van 4chan hebben het eindelijk gedaan: 4chan zelf is kapot. Snirf. Meer dan twintig jaar jong.

    ⁂

  • Links van 4 tot 15 april 2025

    Starship Was Doomed From The Beginning

    Musk’s impotent attempts to get his giant shiny phallus to work are the perfect metaphor for the man. Indeed, Starship seemed promising at first if you didn’t ask too many questions. But, after back-to-back failures and having never come close to completing its design brief (including actually landing Starship and making the spacecraft fully reusable), as well as a litany of painful design flaws, such as only being able to take 50% of its promised payload capacity to orbit, many are starting to question the viability of this idiotic machine and its “iterative design process.”. And so they should. Indeed, with the most recent launch failure as context, it becomes evident that Starship was doomed from the get-go and that SpaceX might never be able to rectify this mess.

    Musk, ruimtevaart

    Unusual Guns of the Pitt Rivers Museum

    Misschien wel mijn favoriete museum ter wereld.

    The Pitt Rivers Museum in Oxford is a historical and anthropological museum and it is a treasure trove of extraordinary objects and I guarantee like no place you have ever seen and on the third floor is the arms and armour collection…….

    The intent was for Matt Easton (Schola Gladiatoria) and I, to wander the gallery chatting about whatever we came across that caught our interest; and there is loads. The reality was that we simply never got past the gun cases and that isn’t even my core interest!

    So in this film we talk guns from 17thC grenade launchers and PCP airguns to blunderbusses and an automatic tiger lance…..enjoy.

    museum, geweren, gescheidenis

    Gene-edited ‘Peter Pan’ cane toad that never grows up created to eat its siblings, control invasive species – ABC News

    Cane toad tadpoles are known to be voracious cannibals with a preference for snacking on their kin, both in egg and hatchling form.

    This is especially true in Australia where rates of cannibalism of hatchlings by tadpoles have been recorded as 2.4 times that of South America — where the cane toad originated.

    The gene-edited tadpoles take this cannibalism to a new level.

    The modified hatchlings grew a little bigger than regular tadpoles and ate three times as many eggs, according to results of yet peer-reviewed trials conducted by Professor Shine’s team.

    padden, Australia, genetische manipulatie

    Intelligence Evolved at Least Twice in Vertebrate Animals | Quanta Magazine

    Our brains can do math, employ logic, explore abstractions and think critically. But we can’t claim a monopoly on thought. Among a variety of nonhuman species known to display intelligent behavior, birds have been shown time and again to have advanced cognitive abilities. Ravens plan(opens a new tab) for the future, crows count and use tools(opens a new tab), cockatoos open and pillage(opens a new tab) booby-trapped garbage cans, and chickadees keep track(opens a new tab) of tens of thousands of seeds cached across a landscape. Notably, birds achieve such feats with brains that look completely different from ours: They’re smaller and lack the highly organized structures that scientists associate with mammalian intelligence.

    biologie, evolutie, vogels, intelligentie

    EQ-Bench Leaderboard

    EQ-Bench 3 is an Emotional Intelligence benchmark focused on active conflict mediation skills. It evaluates the ability of language models to navigate complex emotional territory in challenging and diverse scenarios.

    The benchmark employs a set of conflict scenarios where the model must mediate between two or more parties with conflicting interests, emotional states, and communication patterns. Unlike the original EQ-Bench which assesses the ability to predict emotional states, EQ-Bench 3 targets active emotional intelligence abilities.

    IA

    GlyphDrawing.Club -blog

    This article is a detailed (but not exhaustive) micro-history on the character DEL (0x7F) as it appears in Amiga’s Topaz font ( ⌂ ), and how it was used in Amiga ASCII art between 1993–2005.

    Amiga, ASCII

    GlyphDrawing.Club -blog

    This post is a companion piece to my article The origins of DEL (0x7F) and its Legacy in Amiga ASCII art. That article is all about the character DEL, what it is, how it was used, and why it even has a visual representation, but with a focus on Commodore’s Amiga computers. Whereas AmigaOS’s Topaz font renders DEL with diagonal lines, IBM’s PC renders it… as a house. This bonus article is about that.

    IBM, ASCII

    Mammoth genetic diversity throughout the last million years | ScienceDaily

    A new genomic study has uncovered long-lost genetic diversity in mammoth lineages spanning over a million years, providing new insights into the evolutionary history of these animals.

    mammoet, DNA

    Every picture from Venus’ surface, ever | The Planetary Society

    In 1975 and 1982, four of the Soviet Union’s Venera probes captured our only images of Venus’ surface.

    Venus, fotografie

    The dark side of the Moomins – New Statesman

    Tove Jansson’s beloved stories, which turn 80 this year, are not cute: they are angry tales of apocalypse and breakdown.

    Moomins

    Philip K. Dick: Stanisław Lem is a Communist Committee | Article | Culture.pl

    In September 1974, the FBI received a letter. The accusations in the letter were shocking – it told of a communist conspiracy aimed at the hearts and minds of America through propaganda in the subtle guise of science fiction. Major science-fiction publishers and organisations had been infiltrated, and their agents, notable figures in the genre, were abroad in the West. The orchestrator of it all was a communist committee, acting under the name… Stanisław Lem.

    sciencefiction, communisten

    Features – Lost City of the Samurai – Archaeology Magazine – May/June 2025

    On the outskirts of Fukui, a city of a quarter of a million people in central Japan, a handful of shops and restaurants, a smattering of homes, and a few rice fields line the Ichijo River as it snakes its way through a narrow valley protected on three sides by mountain ranges. Locals as well as tourists enjoy the valley’s scenic beauty, but on the surface there’s nothing particularly noteworthy about the spot. However, a deep history lurks beneath the serene landscape. Few places in Japan are less populated today than they were five centuries ago—but the Ichijo Valley is one of them. It may be difficult to imagine that this was once the location of the lively city of Ichijodani, where events that helped alter the course of Japan’s history took place.

    Japan, geschiedenis

    ⁂

  • Haha achter de rug van de eega

    Ik heb iets gekocht waar mijn vrouw niet van afweet en ze gaat content zijn dat ik het gekocht heb.

    (Maar wel eerst zien of ze het merkt dat ik het gekocht heb.) (Spannend!)

    ⁂

    On a somewhat related note: het is weer de tijd van het jaar dat ik elke dag den hof in ga om onkruid uit te trekken — een gemak dat de oppervlakte klein genoeg is om het allemaal doenbaar te maken.

    Ik heb een paar weken geleden wat bodembedekkers en kleine dingen geplant, en op één plantje na leven ze nog allemaal: succes! (Niet evident met twee nieuwe katten die gelijk halve zotten elkaar achternazitten in den hof, en spelen met alles dat durft in de wind te bewegen).

    Een potje munt, gekocht in de winkel voor eten en normaal gezien daarna ten dode opgeschreven, heb ik in een afgesloten bedding geplant, en die heeft het ondertussen ook al (voorlopig) overleefd.

    De twee muntplantjes die ik op instructie van Sandra en dik tegen mijn goesting vantussen het plankier heb moeten halen, waarvan de wortels meekwamen en die ik ook verplant heb, zien er minder goed uit: vermassakreerd en half uitgegraven door de katten. Met enorm vreselijk veel geluk overleven ze heb, maar ik betwijfel het.

    ⁂

  • Mhu zondag?

    Oh no weer zo’n zondag waarvan ik mij afvroeg waarom het geen zaterdag was.

    Maar serieus: 100% overtuigd dat het weekend nog maar juist begonnen was, en dat Sandra en Zelie terugkwamen van Berlijn op vrijdag. Dat bleek dus zaterdag geweest te zijn, en nu weet ik niet wat er in mijn hoofd zat om een dag overgeslaan te hebben. En wat er met de tijd gebeurd is die ik kwijt ben.

    ⁂