Kaliane Bradley
Avid Reader Press / Simon & Schuster, 2024, 339 blz.

Nog tijdreizen! Een recent boek, deze keer, en geen hypnose maar gewoon een machine. Die op een bepaald moment verschijnt, ergens in het Verenigd Koninkrijk. En waar de regering natuurlijk meteen dingen mee wil doen. Iets wapenachtigs of zo, ongetwijfeld.

Ze halen eerst een paar mensen uit hun tijd weg naar hier, en geven die elk een begeleider — een “bridge”. Doel is om te kijken of het eigenlijk zelfs werkt, dat tijdreizen, en of het hele universum er niet mee om zeep geholpen worden.

De mensen die ze wegkapen uit het verleden, zijn mensen die volgens de geschiedenisboeken toch gestorven zijn: in een huisbrand, tijdens een poolexpeditie, dat soort zaken.

Graham Gore was bijna dood in 1847 en leert te leven in de tegenwoordige tijd. Zijn bridge helpt hem daarbij, maar geraakt er ook helemaal verliefd op. En tegen dat ze dat toegeeft, blijft dat er toch wel een en ander raar aan de hand is met het hele project, met mensen die vermoord worden en alles.

Spannend, en ook wel romantisch, en ik ben helemaal content dat ik het gelezen heb — ik moest nog altijd bijkomen van Matheson. Twee boeken na mekaar goed, ik kan er weer even tegen voor wat tijdreizenboeken betreft.