Geschiedenisvervalsing

Twee keer klikken in de nieuwe Photoshop Beta, en een foto krijgt wat meer (totaal uitgevonden) context. Dit is mijn overgrootmoeder (bovenaan links) met haar broer en zussen, en haar ouders (zittend):

Ik weet dat het — zeker met zo’n vergelijkdinges — duidelijk is waar er inhoud aan toegevoegd is, maar op het eerste gezicht? Ik denk het niet.

Of deze, van het doodsprentje van diezelfde overgrootmoeder, en van een ver familielid waar de relatie te ingewikkeld van is om uit te leggen:

En ja, ik weet dat de handen er funky uitzien, en dat er rare dingen aan de hand zijn met perspectief en anatomie en alles — maar beeld u in wat dit wordt binnen een jaar of twee!

Blazing Nomi

Ik kwam deze van Klaus Nomi tegen op de Youtubes:

Dat is een versie van Falling in Love Again door Marlene Dietrich in Der Blaue Engel:

Dat de vertaling is van het origineel Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt:

En dat magistraal geparodieerd wordt door Madeline Kahn in Blazing Saddles:

Daar zit behalve stapels jeugdsentiment ook een quizvraag in, denk ik zo.

Godfuckingdammit, Figma!

‘t Is goed als het werkt, die hele Figma, maar na jaren en jaren bijna uitsluitend in Figma geleefd te hebben is het toch nog altijd vloeken als het erop neerkomt dat er een min of meer werkend prototype moet gemaakt worden.

Statische beelden al wat ge wilt — behalve natuurlijk dat het niet echt CSS-regels zijn die toegepast worden, en dat niet echt alles van stijl kan gebruikt worden: geef de mens die na jaren eindelijk border-top/right/bottom/left en ditto border-radius heeft mogelijk gemaakt een bonus, en geef stampen aan het team dat er na al die tijd nog altijd niet in slaagt om aligneren op pixel grid mogelijk te maken, en ditto met de mensen die zich met fonts bezighouden en met het irritante margin dat geen margin is en padding die niet doet wat een mens ervan verwacht, maar bon, ik weet dat ik aan het zagen ben.

Prototypes daarentegen: dikke, vette miserie. Dingen die in Axure op een ik en gij lukken, zijn in Figma na ettelijke jaren nog altijd onmogelijk. Of nog erger dan onmogelijk, nét niet mogelijk.

Een voorbeeld: een knop doet iets als er over gehoverd wordt. Diezelfde knop doet ook iets als er op geklikt wordt. Wat zegt Figma? Eén van de twee kiezen hé kerels. Aaargh.

Of, waar ik vorige week tegen liep: een tabel met op de rij een “toon een cel met een link-knop en een ‘…’-menuknop”-hover-actie, en dan een “klap de rij open en dicht” op de delen van de rijd die niet het menuutje zijn, een “ga naar pagina” op de link-knop, en een “toon een uitklapmenu” op de “…”-knop van het gehoverde dink.

De individuele elementen daarvan werken, met enerzijds een open- en dichtklapding in mijn dynamic component:

…en anderzijds een hele reeks hover-acties met een “open overlay” op een manueel ingestelde plaats (grr):

…maar die twee gecombineerd? Laat staan een uitklapmenuutje op de juiste plaats? Neuhhh.

Ik heb nul goesting om naar iets gelijk Framer over te stappen, en ik heb eigenlijk nog minder goesting om het in HTML te doen. Het zal dan maar bij één interactie blijven in één scherm van een prototype, en een andere in een ander scherm. En dan het geheel in aparte, statische dingen.

Pff. Brolfigma.

Bladluizen en ander klein grut

Ik was thuis en ik nam een random foto van bladluizen op de rozen:

En dan was ik niet thuis en zag ik allemaal stofluizen op een tuintafel en ik had mijn fotomathilde niet mee en aaargh. Ik had die beesten zó graag van dicht met een degelijke lens gefotografeerd in plaats van met een telefoon:

Bewegend beeld is nog wat meer vergevend, dus dan maar een filmpje gemaakt met de digitale zoom:

Tja.

Hello, Me!

Ik dacht: een komisch-romantisch licht dingetje waar mensen over en weer reizen in de tijd. Het bleek meer dan dat. Komisch en romantisch zeker dat, maar vooral ontroerend en hartverwarmend.

Ban Ha-ni is zeventien en het meest populaire meisje op haar school. Op een avond loopt ze de straat over tijdens een ruzie met haar vader. Die duwt haar nog net uit de weg van een vrachtwagen maar wordt zelf overreden.

Ha-Ni geeft zichzelf de schuld, vlucht weg van de wereld en breekt al haar vriendschappen af. Twintig jaar later werkt ze in een grootwarenhuis als in een inktvis verklede mascotte om snacks te verkopen.

En dan: Ban Ha-Ni is zeventien en het meest populaire meisje op school. Op een avond loopt ze de straat over tijdens een ruzie met haar vader. Ze wordt bijna overreden, en wordt wakker twintig jaar later.

De 37-jarige en 17-jarige Ha-Ni leren elkaar allerlei bij. De 37-jarige gaat na een samenloop van omstandigheden werken in het hoofdkwartier van de snackproducent, waar tegelijkertijd de zoon van de CEO in de keuken werkt. Die zoon, Han Yoo-Hyun, had twaalf stielen en dertien ongelukkengewijs alle mogelijke krediet (ook financieel) opgebruikt, en als laatste kans moet hij beloven 100 dagen in die keuken te blijven werken.

Samenlopen van omstandigheden, en Yoo-Hyun staat in het krijt bij Ha-Ni, en dan gaan ze samenwerken, en uiteraard vallen ze voor elkaar.

⁂

Maar ‘t is meer dan dat, natuurlijk. Misverstanden en dubbele bodems en verraad en tegenverraad, en dan ook nog zussen en schoonzussen en beste vriendinnen en een gemene-maar-misschien-toch-niet-pester van twintig jaar geleden en allerlei.

Nee: schoon. Content van.

Links van 3 tot 26 mei 2023

  • All the Household Types in the U.S. | FlowingData
    When you think of household types in the United States, the most common ones probably come to mind: single, married couple, married couple with a kid, or married couple with two kids. And that makes sense, since that covers about two-thirds of all households.
    But I’ve been wondering about the remaining third of households. That’s when you start to see a lot of variation.
  • epicyclorama comments on Are there any earlier examples or origins of “lovecraftian” style of horrors in fiction or myths, earlier than Lovecraft himself?
    Fascinerend.
  • Weird, Rare, and Everywhere | Hakai Magazine
    In the bogs of Hecate Island, British Columbia, a writer and novice naturalist joins researchers for a glimpse of a multiyear biodiversity mission—and gets acquainted with some odd organisms.
  • Memory Allocation
    In this post I’m going to introduce you to the basics of memory allocation. Allocators exist because it’s not enough to have memory available, you need to use it effectively. We will visually explore how simple allocators work. We’ll see some of the problems that they try to solve, and some of the techniques used to solve them. At the end of this post, you should know everything you need to know to write your own allocator.
  • American Hippopotamus – The Atavist Magazine
    This is a story about hippopotamuses, as advertised, but it’s also a story about two very complicated and exceptional men. These men were spies. They were also bitter enemies. Each wanted to kill the other and fully expected to feel really good about himself afterward. Eccentric circumstances—circumstances having to do with hippopotamuses—would join these men together as allies and even dear friends. But then, eventually, they’d be driven into opposition again.
  • James Webb’s ‘too massive’ galaxies may be even more massive
    The first results from the James Webb Space Telescope have hinted at galaxies so early and so massive that they are in tension with our understanding of the formation of structure in the universe. Various explanations have been proposed that may alleviate this tension. But now a new study from the Cosmic Dawn Center suggests an effect which has never before been studied at such early epochs, indicating that the galaxies may be even more massive.
  • The obituaries guide that fills me with terror | The Spectator
    The Times’s internal guide to writing its obituaries has fallen into my hands. It adds new terrors to death. Questing after interest (‘the quirkier the better’), it invites obituarists to ask unusual questions about the dead: ‘Were they cold-hearted bastards in the workplace?’ ‘Did they enjoy baiting their neighbour’s dog and teaching their grandchildren to smoke?’ It also advocates ‘the gentle saying of the opposite of what is meant… If, for example, we say that the wife of XXXXX [here it names…
  • The Ocean’s Largest Shark Has a Little Something to Say – Atlas Obscura
    Here’s the thing about the sharks: as a general rule, they don’t make sounds. Across sharks’ 400-500 species, no one has ever found an organ even capable of making sound. (The closest is a New Zealand shark that “barks” by expelling water.) So after it was captured, the BBC team sent this video to be reviewed by multiple experts. None could tell them what exactly they were hearing.
  • Languages | UNESCO WAL
    According to the World Atlas of Languages’ methodology, there are around 8324 languages, spoken or signed, documented by governments, public institutions and academic communities. Out of 8324, around 7000 languages are still in use.
    Learn about the world’s languages and celebrate the global linguistic diversity by exploring the UNESCO World Atlas of Languages.
  • Seaflooding – by Tomas Pueyo – Uncharted Territories
    Sea levels might rise by one to two meters by the end of the century.
    What if I told you there was a way to mitigate that, while creating new habitats and more life, growing the economy, and making money along the way?
    Let’s call it seaflooding.
  • How Much Is a Smidgen? | Lapham’s Quarterly
    Error: 401.Smidgen, pinch, dollop, dash, and drop
    These words, used casually in a recipe, fill novice cooks with fear. Most people recognize that they refer to a small amount of something, but just how small is left open to interpretation. When recipes first began to be written down they were recorded in the vernacular, rather than with a rigid list of exact measurements, meaning that many recipes are peppered with these inexact terms.
  • Lower Your Expectations | Lapham’s Quarterly
    An essay on the benefits of lowering our expectations, in order to achieve happiness and contentment in life.
  • (1) It’s 1178 BCE and the Bronze Age Has Never Looked Stronger. No, I Won’t Lift My Eyes to the Horizon Right Now
    It’s 1178 BCE and the sun never sets on the Ugaritic Empire/Kassite Federation/Old Babylonion Empire/Ugaritic trade network! And it’s all thanks to bronze, the hardest and most durable metal to ever come down the pike. Yes, whether you’re looking to smelt or cast, whether you need an ingot or a rhyton, a double-headed Cretan axe, some grave goods for your strongest grandmother, or a brazier-fitted statue of Kronos to give just the right finishing touch to your tophet, you simply can’t do better …
  • Long before modern humans existed, 100,000 years ago, Neanderthals built boats and went sailing
    Although Middle Palaeolithic artifacts from the southern Ionian Islands indicate that humans have lived there since 110 ka BP, bathymetry, sea level variations, and Late Quaternary geology indicate that Kefallinia and Zakynthos were insular at the time. As a result, the presence of people on these islands suggests inter-island maritime activity. The Neanderthals were the first mariners, and it is likely that they began their voyages between 110 and 35 ka BP.
  • Ancient Earth globe
    Explore ancient Earth through interactive map and see how continents have moved. Choose a time period and view climate, oceans, and more.
  • When M.I.T. Asked Dorian Abbot to Speak, It Invited Criticism – The New York Times
    “This idea of intellectual debate and rigor as the pinnacle of intellectualism comes from a world in which white men dominated,” she replied.
  • The Socialist Calculation Debate | Lapham’s Quarterly
    The socialist calculation debate highlighted the challenges of central planning. Government control of resources was inefficient and unsustainable.
  • Opinion | A Paper That Says Science Should Be Impartial Was Rejected by Major Journals. You Can’t Make This Up. – The New York Times
    Is a gay Republican Latino more capable of conducting a physics experiment than a white progressive heterosexual woman? Would they come to different conclusions based on the same data because of their different backgrounds?
    For most people, the suggestion isn’t just ludicrous; it’s offensive.
    Yet this belief — that science is somehow subjective and should be practiced and judged accordingly — has recently taken hold in academic, governmental and medical settings.
  • cohost! – “The “baseline” scene was actually written by Ryan Gosling”
    The baseline test was derived from an actors’ exercise as part of the movie production. We could imagine the baseline test was derived from the same actor’s exercise in the story continuity. But there’s a reading in which the baseline test is being used as an actor’s exercise in the movie, by K. The formal reason for the baseline test is to detect and purge emotion in replicants.

Anuna De Wever

De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik haar speech waar tegenwoordig zoveel gedoe over is, niet integraal gezien heb. En ook dat ik een beetje rillingen krijg van modewoorden à la dekolonisatie zoals die tegenwoordig te pas en vaak te onpas gebruikt worden.

Maar ik dacht nu echt dat er niet veel twijfel is dat ongelimiteerde groei als dogma niét de manier is om problemen op te lossen. Dat ontgroeien, degrowth, wel degelijk een weg vooruit is. Consuminderen, om het met Luc Versteylen te zeggen.

Dat is toch niet meer dan logisch? Groei, in de zin van “alsmaar meer bouwen en alsmaar grotere auto’s en alsmaar meer inkomsten” is toch gewoon niet haalbaar op de lange termijn?

En dat wil toch helemaal niet zeggen dat we vooruitgang moeten doen stoppen, of innovatie?

Ik snap het niet goed. Groei om de groei is geen goed idee. Vooruitgang wel. Maar het ene heeft niet 100% met het andere te maken. “Iedereen een eigen SUV en autostrades van overal naar overal” is één oplossing. “Investeren in ruimtelijke ordening en manieren van werken zodat voor veel mensen werk dichter bij huis kan zijn zodat ze er met openbaar vervoer of fiets geraken” is een andere. Ik denk dat de tweede meer onderhoudbaar is dan de eerste. De eerste is groei, de tweede is vooruitgang.

Vreemde discussie.

Photoshop beta

Kijk nu, Big Electric Cat (of Udo) zit ook in deze beta van Photoshop:

Ik heb hem geinstalleerd omdat ik benieuwd was naar de aRtiFiciËle iNtELliGeNtIe die ze toegevoegd hadden. Het is leutig, in de zin dat het in Photoshop zit en werkt. Het is interessant, want het is duidelijk nog een vorige generatie voor veel dingen (handen, bijvoorbeeld!), wat hopelijk wil zeggen dat het ruimte voor veel verbetering heeft.

Dit is een (Midjourney-)beeld, waar ik een stuk van geselecteerd heb, en dan gezegd “vul dit met een fancy kleedseken”. Niet verkeerd, denk ik dan:

Anticipatie

Ik ben al een paar dagen niets aan het doen met mijn tussentijdse resultaat van werken met data uit Gramps.

Niet dat ik niet weet wat gedaan — verre van! duizend ideeën! — maar ik wil het plezier nog wat uitstellen tot ik ergens een hele dag en nacht heb om in één trok door te werken.

Want eens dat ik het mechanisme heb om data op een propere manier te masseren, kan ik gelijk onbeperkt dingen doen, alleen beperkt door mijn verbeelding.

En ik héb redelijk wat verbeelding voor visualisatie van genealogische gegevens, hoboy.

Ik kijk er zeer hard naar uit, jawel. 🙂

Fijne observaties

Ik was op bezoek bij de mensen van TechTransfer om te zien hoe ze met hun huidige software werken.

Ik heb ze hun scherm laten delen en dat opgenomen met Teams: een groot gemak.

Ook een gemak dat hij automatische transcriptie doet van de meeting.

Minder een gemak als hij denkt dat we Engels spreken terwijl we eigenlijk Nederlands spreken:

I think that it’s funny.

Back at your mother, you have.

Anyway.

Can you see that and said, OK, yeah, I’m crazy.

Come on.

Are you sick?

Reekmans harm the woman?

Two clicked alright, but I yeah munching.

So he said the mother.

We’ll talk this. No deal.

Ah, Bush and scheduling service.

Yeah, my man, look so ugly.

You see something?

There’s there’s.

Thank you.

And then the first thing you need next year, well, OK, fine, fine.

And teen.

But I do is I can import OK, we will come soon.

Alternatively, we E well, so that’s the funny this.

So you don’t want to see my sister?

It’s the same thing because.

At a distal name that you have, my dear.

OK, this, I input to ignite the equal in the song so vendon. I think you cut all the time so it’s creating their meals. Binnen and the second and so we tracked worden any email. But you know you have no there’s whether the system is with you always do it.

And also we did this the online carcani automatically now still you have two orders either cannot track it does that is there recording the mother has it the Hans UK told the saccades.

Ethical.

There were ones of sequel and the result, some skins and notes.

Two frugal hey, my phone click found the browser.

She seen it comma.

You need to.

Well, that’s great because, yeah, this mother comes door like any Firefox sets and they and no one was about what you order the explore.