Verbouwingen: de slaapkamer: beslissingen!

Voilà voilà, de knopen zijn doorgehakt. De vloer was al gekozen, dat wordt een donkere wengé. De gordijnen hadden we al twintig jaar, lange zware bordeaux fluweelachtige dingen.

Aan de muur waar ons bed tegen zal staan, komt er behangpapier, iets donker en druk en niet te braaf. De keuzes tot nog waren:

En kijk, vandaag hebben we een bestelling geplaatst. ’t Is niet eens een herhalend behangpapier geworden met vierkanten van 75 op 75 cm of van een meter op een meter, maar wel één grote lap van vier meter twintig meter op drie meter:

We dachten eerst dat we blinkende witte kasten gingen nemen, en dan dat we grijsgroene kasten gingen nemen, maar uiteindelijk zijn het donkere fineer-dingen geworden.

En als ik dan op een paar minuten tijd alles in elkaar flens in Photoshop, dan ziet dat er ongeveer zo uit:

Donker en hopelijk gezellig. ’t Is niet alsof we iets van design of zo afweten hé. We doen maar iets. 🙂

Nieuw audioboek van de maand

Altijd een spannend moment: het nieuwe audioboek van de maand kiezen.

Ik heb één token per maand, en ’t is altijd wikken en wegen. Twee maand geleden was ik zeer content van Zen Cho’s Sorcerer to the Crown, deze maand was ik content maar niet extatisch content met het vervolg, The True Queen.

Na veel zoeken en hemmen en hawen is het The Golem and the Jinni geworden. Ik heb letterlijk niet verder gelezen dan dit:

Chava is a golem, a creature made of clay, brought to life by a strange man who dabbles in dark Kabbalistic magic. When her master dies at sea on the voyage from Poland, she is unmoored and adrift as the ship arrives in New York Harbor. Ahmad is a jinni, a being of fire, born in the ancient Syrian Desert. Trapped in an old copper flask by a Bedouin wizard centuries ago, he is released accidentally by a tinsmith in a Lower Manhattan shop.

Romantisch! Denk ik dan. Leve romantiek! Dat, historische fictie/fantasy, een paar duizend reviews met gemiddeld 4.5/5 sterren, én dat het 19 uur en 42 minuten lang is, en hop. Morgen koop ik het met mijn blinkende nieuwe credit van Audible.

Grmbl

Normaal gezien heb ik dat dus graag, als iets dat ik ontworpen heb, blijkt niet te werken.

Want dat wil zeggen dat ik harder moet nadenken. En harder nadenken is wijs.

Maar vandaag was het niet wijs. Want het is –voorlopig toch– zo moeilijk dat ik er niet meteen een oplossing in zie. Het probleem is, simpel uitgelegd, dat mensen iets in verschillende dimensies moeten editeren, en dat daar noodgedwongen maar twee dimensies voor beschikbaar zijn, op een scherm.

Beeld u in dat er een ruimte is die in de hoogte in zes verdeeld is, van noord naar zuid in drie en van west naar oost ook in drie. De ruimte bevat dus 3x3x6 of 54 blokken. Elke onderverdeling moet door iemand beheerd worden. In de loop van de dag zijn er nooit 54 mensen beschikbaar, maar bijvoorbeeld tussen 3 en 6 mensen. Dat wil zeggen dat de blokken gegroepeerd moeten worden. Elke groep blokken mag wel niet meer dan een bepaald maximum aantal elementen bevatten, maar het aantal elementen is niet noodzakelijk 100% voorspelbaar, en dat wil zeggen dat de blokken in de loop van de dag voortdurend gegroepeerd en hergroepeerd worden, afhankelijk van het aantal elementen en het aantal beschikbare mensen.

Eén configuratie is bijvoorbeeld “alle noordelijke en oostelijke blokken van niveau 1 tot en met 6 / alle westelijke blokken van 1 tot en met 3 / alle westelijke blokken van 4 tot en met 6 / alle zuidelijke blokken” (4 mensen nodig). Een andere configuratie is bijvoorbeeld “alle blokken van niveau 1 en 2 / alle blokken van niveau 3 tot en met 5 / blok 6 noord / blok 6 oost / blok 6 zuid / blok 6 west” (6 mensen nodig).

En dát voorbeeld is een zeer, zeer eenvoudig voorbeeld. In de realiteit zijn er soms duizenden mogelijke combinaties, en elke combinatie heeft een naam, en er zijn veel te veel dimensies om het eenduidig voor alle mogelijke gevallen bevattelijk voor te stellen op een scherm.

Er moet snel van configuratie naar configuratie kunnen omgeschakeld worden, waarbij er allerlei grafieken in de tijd moeten kunnen bekeken worden om de efficiëntie en haalbaarheid van de configuraties af te wegen. En het moet gemakkelijk mogelijk om te zeggen “splits deze nu bestaande groepering in stukken”, of “neem deze groeperingen en verenig ze tot een nieuwe”. Telkens met grafieken en alles erbij.

Het zal wel in orde komen, daar niet van, maar het is moeilijk. Hrm.

Een beetje een moment van bezorgdheid

Telefoon op het werk. Een meneer van de tegelwinkel, die niet alleen zeer snel maar ook 80% van de tijd ergens anders dan in zijn telefoon aan het babbelen was.

Uiteindelijk had ik door dat het over de tegels ging in de badkamer, en dat hij niet wist wélke precies van de tegels het moest zijn.

Mhu? Er is maar één tegel, een hele grote.

Ik zeg dat, en de meneer van de tegelwinkel zegt dat hij daar helemaal niet van op de hoogte is. Dat hij (denk ik te begrijpen) een aantal keuzes heeft van tegels van 20 op 20 en dat is dat.

Of ik soms geen serienummer of zo had? Neen, ik had een offerte gekregen en die offerte heb ik meegegeven met de mens die de badkamer aan het maken is en die mens staat met die offerte in uw winkel.

Dat ze niets zien van een grote tegel op die offerte.

Aargh!

Het was even een moeilijk moment, maar net als ik mij zorgen ging beginnen maken (hoe moeten we dat in ’s hemelsnaam terugvinden die specifieke tegel?), zei de meneer van de tegelwinkel dat Ah tiens ja, hier onderaan, hier staat het zie, en sorry voor het storen, ’t is allemaal in orde.

Gnn.

Verbouwingen: beslissingen

De vloer in de living is bleke eik. We willen een plankenvloer in de slaapkamer en in de badkamer, maar als we niet helemaal hetzelfde vinden als wat we nu hebben gaat dat maar raar doen.

Dus hebben we dan maar besloten iets helemaal anders te nemen: donker hout.

En in de slaapkamer gaan we behalve een donkere muur en zware donkerbordeaux fluwelen gordijnen dus ook een muur met behang hebben, en met een beetje geluk zou het wel eens dit kunnen worden:

Morgen gaan we nog eens langs met onze gordijnen, maar ’t zou kunnen. ’t Zou kunnen.

Lang leve de geneeskunde

Vorige zomer was het heel heel warm weer.

Als ik in bed lees op mijn telefoon, steun ik met de achterkant van mijn linkerhand op mijn voorhoofd (bijziend en alles). Als ik slaap, lig ik regelmatig met mijn hoofd op de achterkant van mijn hand.

Het zweet van mijn voorhoofd op de rug van mijn hand, zorgde ervoor dat mijn hand geïrriteerd raakte. Irritatie geeft jeuk, keuk doet krabben, krabben leidt tot meer irritatie — hallo vicieuze cirkel.

Ik ben redelijk rap allergisch aan dingen. Er zijn verbouwingen in het huis. Om de één of andere reden, was het op mijn rechterarm geslagen, en weer hetzelfde verhaal: irritatie > krabben > open wonden > irritatie > krabben > nog meer open wonden.

Jaja, TMI, ik weet het, maar wie het ooit heeft gehad, weet dat er geen enkel gevoel zo fantastisch goed is als een hele jeukende arm tot bloedens toe openkrabben. Zelfs al dat wil zeggen dat ge dan een hele nacht niet kunt slapen van de pijn.

Maar bon. Het was een beetje te veel de spuigaten aan het uitlopen, de bloedvlekken overal en het slecht slapen.

Ik hoor u dan denken “Ga dan naar een dokter, kieken!“, maar dat is niet zo gemakkelijk.

Ik heb al van zo ver ik het mij kan herinneren een huisdokter, en ik ben dar al heel mijn leven zeer content van, maar hij is gedimme op pensioen.

Omdat ik Chronisch En Langlopend Ziek ben, val ik onder een overgangsregeling waardoor ik alsnog naar hem kan gaan, maar als ik het vroeger al moeilijk had om naar de dokter te stappen, heb ik het nu nog moeilijker.

Ik ben gisteren dan toch maar gegaan. Om te beginnen: ik was al veel vroeger moeten gaan. Zelfs zonder reden.

Daarnaast wist ik natuurlijk wel wat ik zou voorgeschreven krijgen: een regime van Betnelan V, een keer of twee per dag op te smeren (in combinatie met een hydraterende crème, en een gebod om niet al te veel zeep te gebruiken in de douche en geen al te warm water).

De apotheker had geen Betnelan meer op voorraad en heeft dan maar een magistrale bereiding van betamethasonvaleraat in vloeibare paraffine en witte vaseline gemaakt.

Het moment dat ik ermee thuiskwam, heb ik het op mijn hand en op mijn arm gesmeerd. Afgrijselijke Pijnen een paar minuten erna, maar ik wist dat die gingen komen. Voor het slapengaan nog eens opgedaan, en vannamiddag opnieuw. Douche genomen en hydraterende crème opgedaan, en goedgoeiehemel er is zó enorm veel beterschap, ik zou kunnen bleiten van geluk.

Lang leve corticosteroïden! Hoera voor de wetenschap! Hoera voor allopathie!

Verbouwingen: stand van zaken

Lang verhaal kort: het is nu 26 februari, het zou wel eens kunnen dat we tegen de vierde week van maart klaar zouden zijn.

Is ondertussen al gedaan:

  • muur tussen slaapkamer en badkamer gezet, muur tussen slaapkamer en gang gezet, stukje muur tussen gang en badkamer gezet
  • badkamer een volledig rechte doos gemaakt (alle muren en de vloet en het plafond in rechte hoek en alles)
  • electriciteit en water in orde
  • muren slaapkamer, gang en badkamer geplamuurd
  • vloer slaapkamer geëgaliseerd en klaar voor parket

Gisteren lag de vloer er nog helemaal plastiekachtig en oneffen bij, in de loop van de dag zijn er korrels opgekomen om alles gelijk te trekken van hoogte, en op de korrels zijn dan in de loop van de namiddag platen gelegd waarop de planken zullen komen:

De mens van de tegels is vandaag langsgekomen, en eens de tegels binnen zijn (ze moeten nog besteld worden, helaas, en dat zou wel eens een paar weken kunnen duren), zou het een dag of twee zijn om dat klaar te krijgen, in de badkamer.

We gaan morgen kijken bij de houtmens wat voor soort hout we op de vloer willen.

We hebben een idee van de kasten die we willen., die moeten gewoon besteld worden.

We moeten nog definitief beslissen wat voor soort behang we doen.

Er komt schot in. Als we weten precies wanneer de tegels er zullen zijn, wordt er een lift besteld en dan kunnen we het bad ook naar boven krijgen. Nog een maand, pakweg. Een maand.

Gedaan voor deze week (bijna)

Woensdag nog een half uurtje Skype, en dan zit het erop voor deze week: ik neem drie dagen recup. Voor doktersbezoeken en uitrusten.

Ik heb een vreemd soort allergie aan bouwstof opgedaan. Niet zomaar overal, maar aan één arm. Mijn rechterarm piekt en kriebelt voor vermoord. Zo erg dat ik er wakker van word, en dus tijd om eens naar een dokter te gaan, peins ik.

Afspraak gemist

Maar serieus. Drie afspraken, en drie keer om telkens andere redenen gemist. Eerst omdat er een veragedering bijgekomen was die niet kon verzet worden, en dan omdat ik gewoon niet op tijd weggeraakte uit Brussel, en dan omdat de treinen weer eens lastig deden.

’t Is verzet naar vrijdag. En vrijdag ben ik heel de dag in Gent, dus ’t zou al echt moeten lukken dat ik er niet geraak.

Quiz, in Waarschoot

We zijn eens uit onze natuurlijke biotoop gekomen met de quizploeg. Naar Waarschoot, voor de 11de VK Flamingo’s-quiz.

Er waren 43 ploegen ingeschreven, waaronder een resem bekende gezichten uit het quizcircuit.

De quiz zelf was meer algemene kennis dan we gewoon zijn bij Gentquizt, met minder moeilijke vragen, en dat speelde in ons voordeel: we zijn uiteindelijk gedeeld tweede geworden (derde wegens schiftingsvraag).

Een fijne avond, zowaar.

Shoppingexpeditie

We zijn vrijdag en zaterdag de winkels gaan doen. Enfin ja, “de winkels”. We zijn naar een aantal behangpapierwinkels en naar den Ikea geweest.

De ene muur van de slaapkamer moet allemaal kasten worden, maar kasten op maat laten maken gaat ons een arm en een been kosten, vandaar Ikea. ’t Wordt, als alles goed gaat, een combinatie van Pax en Bestå-kasten. Die hebben niet helemaal de juiste afmetingen, maar met wat gefutz komt het min of meer in orde:

En dan moeten we nog iets tegen de muur plakken aan de kant waar ons bed zal staan. Iets niet- saai, iets eerder donker dan licht, en iets dat past bij onze zware antieken donkerbordeaux gordijnen.

We hebben een aantal opties bekeken, en ’t zal nog moeilijk kiezen worden.

…eeen dat was dat

Het was eigenlijk al met al wel een fijne week op het werk: voornamelijk meetings voorbereiden en naar meetings gaan.

Maar alles is zo goed gegaan als te verwachten was dat het zou gaan. En dus is het volgende week gewoon terug naar gewoon werk. Voor een project dat al een tijdje op pauze stond.

Wel spannend, want er zijn een aantal nieuwe deadlines bijgekomen — van een paar maand in de toekomst tot een paar jaar in de toekomst.