Ik heb Blue Prince vorige week gekocht en het ondertussen een dikke 15 uur gespeeld. Fantastische game, echt waar. Zeer hard aangeraden — een soort kruising tussen roguelike en puzzle, met laag na laag na laag inhoud.

De mannen van Cracking the Cryptic speelden het een uur of twee, maar zij zijn zó slecht in standaard gaming dat ze de helft van de clues niet zagen (al hadden ze meteen andere dingen door die ik pas veel later begreep), en het was eigenlijk al met al niet zo leutig om naar te kijken.

En dan zag ik dat Ryan ook een Blue Princestream deed, en ik wist dat het goed zou zijn. De man die ontelbaar veel Binding of Isaac achter kiezen heeft — honderden uren, schat ik, waarvan ik er veel te veel heb gezien om te durven zeggen hoeveel precies — is exact de persoon die Blue Prince moet spelen.

Hij had de demo al gespeeld, lang geleden, maar nu is het echt uit, en heeft hij er zijn tanden in gezet. Ik kijk elke dag uit naar de nieuwe vod — wat dus wil zeggen dat ik ondertussen meer dan 18 uur naar Nothernlion’s Blue Prince heb gekeken. En dat is arguably eigenlijk zelfs leutiger dan het spel zelf te spelen. Want wat een heerlijke mens is dat toch.