Ik kreeg het afgelopen uur een paar uitnodigingen om badges van vrije meningsuiting en gevaarlijk weblog en zo te plaatsen.
Um, nee. Nee bedankt.
Ik vind Pieter De Crem een voze hypocriet, maar om er meteen een hele storm en heisa rond te maken, da’s er ook wat over.
In de grond, au fond, ergens, heeft hij namleijk gelijk. Alleen is het dat het uit zijn mond redelijk belachelijk klinkt: was het Flahaut overkomen, hij was de eerste geweest om met ontblote borst op de barricaden te staan vendelzwaaien met de vlag van de vrije meningsuiting.
Maar in de grond, au fond, heeft hij wel gelijk: wij — en daarmee bedoel ik collectief om het even wie een mening uit — moet zich misschien wat vaker afvragen wat de gevolgen van zijn daden zijn. Nu het Crembo overkomt zit de halve weblogwereld blijkbaar (ik ben niet online geweest vandaag maar ik heb zo’n vermoeden aan de uitnodingen en de badges en dergelijke die ik toegestuurd kreeg per mail) op zijn kap.
Maar als het u zou overkomen? Of uw ouders? Of een vriend? Zat gesignaleerd in café X?
Jajaja, ik weet dat het anders is omdat De Crem een publiek persoon is en hij beter zou moeten weten en hij een representatiefunctie heeft en dat hij zich verschrikkelijk zou moeten schamen en dergelijke. En dat het niet om het zat zijn gaat, en dat het vooral over het liegen en de hypocrisie gaat.
Maar in de grond, au fond, ergens.
En dat dreigt een beetje verloren te geaan, in het hoera hoera wat zijn we toch leuk en goed bezig onder mekaar toffe jongens allemaal de ridders van het grote gelijk.
Iets publiceren is een verantwoordelijkheid.
Reacties
42 reacties op “Pieter De Crem heeft geen ongelijk”
het fenomeen van de blogs en de burgermedia gaat de minister zich dus bezinnen. Een gevaarlijk fenomeen, noemt hij het. © Indymedia The Beat(en) Generation achterna; als een gebeten hond?! B.A.D. ofhypocrietor off the record en facebook it, enchante …. we drinken de (voor)laatste!!! A la bonheur.
Pieter De Crem, Minister van Defensie Filip van Laenen: De Crems blogprobleem Dirk Houbrechts: ’t Is Oorlog! Onnozelaar: Cremlininvasie door bloggers in Aalter op 18 december Karel Titeca: Pietje De Crem Michel Vuijlsteke:Pieter De Crem heeft geen ongelijkAnne Posson: het concept ‘blog’ als werkvorm Rik Van Bruggen: De Creme de la Crem M443: Schiet niet op de pianist, mijnheer De Crem Pieter Baert: PieterDeCrem. Don Viona Live: DE CREM zorgt voor onslag blogger
Ach, ach. Hebt u gelezen wat er gebeurd is, en dat met ons belastingsgeld? Iedere politicus mag zat zijn, dat is het probleem niet. Als het mij zou overkomen??? Iedereen mag weten dat ik in Café X zit, en een politicus als De Crem is de éérste om mensen in het publiek zwart te maken of onderuit te halen. Dat u zich over die mens zorgen maakt, ach! (Wetende dat u zich niet wezenlijk zorgen maakt, en in alle respect)
Allez ju. Begrijpend lezen is er weer niet bij vandaag, blijkbaar. 🙂
Mja, voor mij gaat het niet om liegen of hypocrisie. De essentie van het verhaal is dat de Crem in het parlement de tijdsgeest waarin het iedereen vrij staat naar goeddunken en zonder enige verantwoordelijkheid op blogs te gaan posten als gevaarlijk bestempeld.
Hello world.
Wat mij betreft mag hij in hetzelfde hoekje gaan staan huilen als Wendy Van Wanten met haar Dag Allemaal-historie. Als publiek figuur weet hij maar al te goed wat de gevolgen van zijn daden kunnen zijn. Is hij als minister trouwens niet altijd in functie? Of het nu in Aalter, Brussel of Timboektoe is, en al zeker tijdens een diplomatieke reis naar New York (waar we nu nog altijd niet weten wat daarvan precies het nut van was).
Het is vooral voor hem een gemiste kans: mocht hij nu nog het lef hebben gehad om toe te geven dat hij wat teveel had gedronken, dan had hij misschien een wat menselijker gelaat gekregen. Nu blijft hij vooral een omhooggevallen, wereldvreemde burgemeester van een provinciestadje.
Oh, en hopelijk brengt dit artikel Pietje niet op stomme gedachten: http://www.theregister.co.uk/2008/09/26/italian_law_kills_blog/
sorry, Michel, maar ik ben het niet (helemaal) met je eens. Er geldt bij mijn weten geen zwijgplicht in de horeca (ook al zouden we dat allemaal wel eens graag hebben, als het ons goed uitkomt). En stel dat een dienster of een ober in een café van klanten opvangt dat die ergens geld gestolen hebben, moet die dan ook zwijgen? OK, De Crem heeft geen geld gestolen, maar er mogen toch wel vragen worden gesteld bij zijn verantwoordelijkheid. Het rechtvaardigheidsgevoel van Nathalie doet haar hier de das om.
Ben blij dat er iemand zijn nek durft uitsteken. Ik ben ook geen fan van De Crem maar er scheelt wel iets aan het verantwoordelijkheidsgevoel van de self-proclaimed citizen journalists. Als iemand zich journalist wil noemen of blogger heb je m.i. ook de verantwoordelijkheid om je posts die een maatschappelijke impact kunnen hebben te checken en te dubbel checken, quotes te verifieren enzoverder. De blogger in kwestie had gelijk te verhalen over de belevenissen van De Crem in het cafe, ze was eerstelijns getuige maar eigenlijk is vooral haar tweede post erover. Ze suggereert dat er een directe relatie is tussen het telefoongesprek en haar ontslag en ze kan dat dus nooit hardmaken, tenzij ze uiteraard harde bewijzen uit verschillende bronnen kan verzamelen. Ze heeft dat dus niet gedaan waardoor De Crem de nodige bewegingsvrijheid krijgt om zich als slachtoffer te profileren. De Crem heeft dus een punt. Meer verantwoordelijkheidszin is nodig, Blogger moeten betere journalisten worden en suggestieve verwijten is niet de aangewenste methode om een blogpost of journalistiek artikel te schrijven.
Nogmaals, had ze enkel bij de feiten gebleven en zich niet laten verleiden tot moddergooien ofte wel riool journalistiek dan had De Crem zich niet zo makkelijk kunnnen ontdoen van zijn verantwoordelijkheidsgevoel dat hij als publieke ambetenaar zeer zeker ook geeft en had de oppositie een poot om op te staan,
Ik heb de badges etc. wel geplaatst, maar inderdaad pas nu. Het kan me geen **** schelen of De Crem dronken is geweest of niet (tenzij hij in functie was) en ik laat het aan het parlement om hem terug te fluiten als er inderdaad kan bewezen worden dat hij nutteloze snoepreisjes maakt.
Maar dat hij gelogen heeft over dat telefoontje en daarna zegt dat het feit dat zo’n leugens naar buiten gebracht kunnen worden door bloggers ‘gevaarlijk’ is, dat was er voor mij over.
Zich ‘verdedigen’ tegen bloggers is makkelijk: bouw een reputatie van betrouwbaarheid op, lieg niet en geef jouw versie van de feiten.
Misschien wel lastig voor een politicus, natuurlijk…
Het is de manier waarop hé. Had hij nu gewoon gereageerd zoals Pietel al suggereerde van “ja wij waren daar, ja we hebben iets gedronken, so what?”.
Maar neen, bellen met de bareigenaar na het artikel, erover liegen en dan ook nog eens zeggen dat bloggen wel gevaarlijk is hé voor publieke personen en dat we dat toch eens moeten bekijken.
Hij had zich makkelijk kunnen verdedigen door met open vizier de conversatie aan te gaan. Het lijkt mij dat hij een fameus probleem heeft met kritiek. En een paar lessen omgaan met social media zouden ook niet misstaan.
Het lijkt me dat niet zozeer de bloggers gevaarlijk zijn, maar de ‘echte’ journalisten die blogs blijkbaar als betrouwbare bron beschouwen als er iets sappigs opstaat. Niet dat een blog per defintie betrouwbaar of onbetrouwbaar is, maar ik dacht dat er volgens de journalistieke deontologie nog aan check en dubbelcheck mag gedaan worden.
Even Chantal De Smet bellen was HLN precies teveel gevraagd. En in het De Crem verhaal dekten de ‘echte’ journalisten zich ook lekker in door het hele blogverhala in al zijn details te vertellen en dat even te melden dta het kabinet de Crem niet bereikbaar is voor commentaar/ontkent.
Als blogger of journalist of wie dan ook draag je inderdaad een verantwoordelijkheid voor wat je publiceert en dat kan al eens gevolgen met zich meebrengen. Als je baas het niet leuk vindt dat je zijn of haar café/bedrijf in diskrediet brengt door een blogpost, staat het die mens vrij om daar conclusies uit te trekken.
Vrijheid van meningsuiting: zeker. De Crem is een hypocriet: zeker. Maar verantwoordelijkheid nemen betekent ook aanvaarden dat de gevolgen van wat je publiceert wel eens vervelend voor anderen en ook jezelf kunnen zijn. Dan moet je ook niet lopen janken.
Bloggers die niet nadenken over de gevolgen van hun geschriften zijn misschien toch wel een beetje gevaarlijk. Net zoals journalisten die sappige roddels zonder harde bewijzen overnemen.
Hey Michel,
Veel heeft te maken met hoe je omgaat met agressie.
Nathalie Lubbe Bakker maakt zich kwaad. Dat houdt haar tegen om haar verhaal zelf van verschillende kanten te belichten. Ze hoort maar één stem in haar hoofd: woede, ongeloof, walging. En zonder dat ze er erg in heeft laat ze haar woede – m.i. nog redelijk fatsoenlijk – aan het woord op haar blog.
Ook De Crem is kwaad en zit tjokvol agressie. Zeker nu hij in het nauw gedreven werd. Als hij die agressie publiek gaat uiten en afreageren zijn de gevolgen echter veel groter. Hij bestempelt de hele blogosfeer meteen als iets verderfelijks en heeft niet het verstand en hij heeft evenmin de juiste mensen om zich heen om alles rustig aan te pakken en even buiten de box te denken.
Wie toegang krijgt tot bepaalde communicatie- en machtsmiddelen die krijgt ook een bepaalde verantwoordelijkheid die evenredig is met de potentiële impact van die middelen, zeker als ze gebruikt worden in een vlaag van woede of ongenoegen. De verantwoordelijkheid van De Crem is wat dat betreft een pak groter dan die van Lubbe Bakker.
Het gaat ook niet op om Lubbe Bakker dezelfde verantwoordelijkheid aan te wrijven als pakweg een hoofdredacteur van een krant of een journalist. Die weten dat ze per dag een publiek hebben van bvb 100 000 lezers die verwachten dat ze door hen objectief geïnformeerd worden. Nathalie Lubbe Bakker had toen misschien honderd lezers die wisten dat Nathalie gewoon haar verhaal deed zoals Nathalie dat zag.
Dat neemt dus hoegenaamd niet weg dat Nathalie misschien met de bluts en de buil leert hoe ze dezelfde informatie, dezelfde gevoelens en hetzelfde verhaal misschien op een andere manier kan brengen zonder enkel haar verontwaardiging aan het woord te laten. Maar dat kan geen vereiste zijn.
Een blog is een prachtig speelveld om te leren hoe je allemaal kunt communiceren (en tegen wie). Iedereen kan plotseling leren hoe je via een geschreven en publiek medium kunt communiceren. En wat je ermee kunt bereiken. En wat je er dus ook mee kunt mispeuteren.
Vond het wel grappig dat je de redenering omdraaide en sprak over “wat als het jou overkwam?”. Ik heb iets gelijkaardigs gedaan en kwam totaal ergens anders uit.
http://bloggenisgevaarlijk.wordpress.com
mvg,
Hannes
Crem heeft inderdaad ergens wel gelijk dat die meid in het café toch wel wat discreter mocht omgaan met die informatie. Heb zelf in een café gewerkt, en hoewel er uiteraard geen officiële zwijgplicht is (zoals in andere beroepen) spreekt het vanzelf dat je niet zomaar rondbazuint wat je klanten vertellen.
Wat niét kan uiteraard, is de manier waarop een duidelijk verbolgen minister plots poogt om het ganse halfrond op een populistische manier achter zich poogt te scharen en meteen alle bloggers poogt over eenzelfde kam te scheren. En daaròm plaats ik toch die badge.
[…] Gelijk heeft hij natuurlijk. Bloggers zíjn gevaarlijk. We schrijven over alles wat we willen, zonder enige opgelegde deontologie. Als ik morgen oproep om bij elke BMW de banden plat te steken, en enkele invloedrijke bloggers nemen mijn oproep over, met BMW-rellen tot gevolg, ben ik dan niet gevaarlijk? […]
Ondertussen loopt de hele en halve blogscene met een dikke grijs rond.
Met dank aan Pieter De Crem door in het parlement een “gevaarlijk fenomeen in onze maatschappij te signaleren” worden bloggers tot hun eigen grote verbazing (en vreugde?) ineens tot de 5e macht gebombardeerd.
Verder: moest de 4e macht er dan ook niet zo’n aandacht aan hebben geschonken dan was er geen vuiltje aan de lucht geweest.
Niks op tegen als De Crem zichzelf in coma drinkt in z’n vrije tijd. Graag zelfs.
Maar ’t is natuurlijk een andere zaak als hij agressief hijst tijdens de werkuren (en als ik het allemaal goed heb begrepen was dat het geval)…
Wat niet wegneemt dat de barvrouw een moraliserende aandachtshoer is.
@blix: “moraliserende aandachtshoer”? Waar haal je dat? Zij heeft niet gevraagd dat de media erop zou springen. Ik vind dat er dus een beetje over.
Hopsa, mijn mening in het lang en in het breed alhier .
De Crem zal absoluut niet de enigste zijn die zulke tripjes maakt, sommige zullen grotere duurdere stoten uithalen, andere kleinere en goedkopere. Maar het zal overal wel gebeuren. Hij heeft gewoon pech gehad, en ietwat slecht gereageerd erop.
Maar nu, de bron van de zaak: de blogster. Ik zou mijn werknemer ook ontslagen moest ze dit uithalen, klant blijft koning. De klant moet zich niet gaan druk maken in mijn zaak, of al dan niet een werknemer hem gaat verklikken wat hij allemaal daar uitsteekt. Terwijl vele mensen vinden dat ze onterecht ontslagen is.. die mensen moeten mij toch wel is uitleggen wat zij ervan zouden denken moest hun werknemer in hun bedrijf, zo over een klant gaat rondbazuinen. Dear god zeg ik dan.
@Wouter: er is een verschil tussen rondbazuinen en op een blog zetten volgens mij. Michel zegt het zelf ook in zijn disclaimer: “Alles wat hier staat is mijn eigen opinie. Het wordt niet nagelezen of goedgekeurd door mijn werkgever voor het on-line komt, en ik bied geen enkele garantie voor kwaliteit of correctheid.
Mijn werkgever is het niet noodzakelijk eens met wat ik schrijf, en het spreekt vanzelf dat hij dan ook op geen enkele wijze aansprakelijk kan zijn voor wat ik hier publiceer.”
Niet mee eens. Dat staat er om mijn werkgever te beschermen, niet mezelf.
Als die juffrouw voor mij had gewerkt, had ik ze wellicht niet aan de deur gezet, maar er zou toch serieus wat gezwaaid hebben.
Je kan je niet achter een weblog of een disclaimer verschuilen om zomaar om het even wat te doen.
Niet eens met die laatste reactie van M.
Discretieplicht of niet: er zijn dingen die je moet vertellen. Wat als een bardame hoort dat een klant een moord heeft gepleegd? Moet ze dat dan voor zich houden omwille van de zogenaamde “discretie”?
Nee, eenieder moet uitmaken vanaf wanneer een bepaald gegeven belangrijk genoeg is om de discretieplicht te overstijgen.
De dame in kwestie vond dat belangrijk genoeg. Dat was haar recht.
Dat is geen ernstige manier van discussiëren, en dat weet je goed genoeg. Er is een verschil tussen een moord en dit.
Het is heel erg gemakkelijk om het amalgaam te maken en alles zwart-wit voor te stellen.
Neeneen. Ik ben wél ernstig aan het discuteren, weze het dat ik een wat extreem voorbeeld genomen heb.
Bekijk het zo:
– bij moord is iedereen het eens dat de discretieplicht een stap opzij moet zetten;
– ingeval een klant zou melden dat hij 53 reed waar hij 50 mocht, zal iedereen er wel over eens zijn dat de discretieplicht wél geldt.
Welnu, dit geval (minister=zwaar dronken én erkent min of meer dat hij belastingsgeld aan het verdoen is) ligt ergens middenin. Sommige zullen vinden dat de discretieplicht zwaarder weegt, anderen net niet.
De dame in kwestie vond van niet. Dat was haar recht. Als ze een fout heeft gemaakt, zal de rechter haar eventueel terechtwijzen (alhoewel ze nu al goed geboet heeft m.i.)
“Zwaar dronken” is open voor interpretatie. Zelfs “zwaar dronken”, nee, zéker “zwaar dronken” valt voor mij per definitie onder de discretieplicht van een café.
Dat andere, dat is enkel die dame die zegt dat iemand die werkt voor De Crem haar dat gezegd heeft. Terwijl hij al dan niet half of volledig al dan niet zwaar dronken was. Een man. In het buitenland. Tegen een aantrekkelijke (neem ik aan) Nederlandse. Op café.
Is dat niet mede gezegd om indruk te maken? Om de grote jan uit te hangen?
Ik weet het niet. En ik wil mij daar niet in moeien. Van wat ik ervan weet zou ik het nooit gedaan hebben, in haar plaats.
En “de rechter zal haar eventueel terechtwijzen”? Er zijn stápels situaties waar geen enkele rechter mij zou terechtwijzen als ik iets zeg, maar die ik toch best niet zeg. En waar ik het met mijn werkgever helemaal eens zou zijn als hij er mij voor zou ontslaan.
[…] – https://blog.zog.org/2008/11/pieter-de-crem-heeft-geen-ongelijk.html […]
Mogelijks was het om indruk te maken. Ik was er niet bij. Zij vond dat het de moeite waard was om bekend te maken en op basis van wat ik weet, heb ik niet de indruk dat het “quelqu’un de farfelu” is.
Overigens – doch dit is hineininterpreterung, weet ik – geeft de latere reactie van De Crem (iemand laten bellen, hierover liegen) aan dat er toch blijkbaar wel iets aan de hand was…
Euh, laten we toch zeker vooral niet vergeten in deze dat Pieter De Cram het archetype van de hypocriete tsjeef is.
En dat ik hoop dat hij zwaar, zwaar miserie krijgt met dit en andere dingen in dezelfde zin.
Bon, zijn we het erover eens dat we het over de fundamenten eens zijn, doch over de concrete toepassing van mening verschillen?
Deal!
😀
En zo werd het alweder peis en vrij in dat gevaarlijke land gekend onder de naam “Blogië”. 😀
oef, nu kan ik met een gerust gemoed gaan slapen 🙂
[…] – https://blog.zog.org/2008/11/pieter-de-crem-heeft-geen-ongelijk.html […]
Hij heeft inderdaad ergens gelijk dat mensen moeten opletten met wat ze posten, en dat men het risico loopt dat er weinig kritisch wordt omgesprongen met blogs als bron. Had het bewuste blogbericht geschreven zijn over een zatte avond in Aalter waarbij De Crem los stond van zijn officiële functie, dan had ik me -tegen mijn zin, het is de meest ergelijke tsjeef sinds Leterme ervoor zorgde dat ge om de vijf minuten ‘goed bestuur’ te slikken kreeg- achter De Crem geschaard. Maar in deze zaak gaat het om De Crem in ‘officiële’ gedaante, die geacht werd een afspraak te hebben in de VN, maar niet ging omdat hij, nog voor zijn vertrek, wist dat de VN gesloten was…
Misschien is het meisje te ver gegaan in haar beschrijvingen, maar melden dat Crembo niet doet wat hij geacht wordt te doen op dat moment is geen misdaad, het is een plicht…
[…] – https://blog.zog.org/2008/11/pieter-de-crem-heeft-geen-ongelijk.html […]
Jongens, jongens; iemand stelt de impact van bloggers in vraag en het wereldje staat weer eens op zijn kop.
De gemiddelde blogger heeft af en toe iets interessants te zeggen, en weet dat op zijn best in slechte tot matige zinnen te gieten. Maar de impact die ze hebben staat in geen geval in verhouding tot hun kunnen of hun credentials als publicisten.
Is dat “gevaarlijk”? Ja. Dat bericht over de dood van Steve Jobs soms vergeten?
Moet dat verboden worden? Nee.
Moeten we de meeste blogs relativeren? Ja, graag.
Ik las ergens (ja, jahaa, qua bronnen kan dat tellen) dat de blogster in kwestie begrijpt dat haar werkgever vond dat hij haar moest ontslaan (maar ze blijft wel bij wat ze zag).
Mogelijk niet eens slechte publiciteit voor dat café btw.
(Voor Mijnheer de Minister daarentegen…).
[…] Ingedeeld onder: Actua, Varia — ddries @ 7:53 am Gisteren kreeg ik telefoon van Pieter D.C. Jawel, onze minister van D. Om te vragen of ik wel wist waar ik mee bezig was. Dat weet ik zelden […]
En ondertussen kan ik me hier in Portugal nog maar eens verdedigen over het gedrag van mijn landgenoten / politici. Vroeger maar kritiek uiten op zijn voorganger, terwijl meneer eigenlijk in hetzelfde bedje ziek is.
http://ginovandewalle.com/belgian-minister-of-defense-under-attack-by-dutch-bloggers/
Je hebt een punt.
Maar, langs de andere kant… Willen we iedereen het recht geven dingen te doen die eigenlijk niet mogen? Als je niks verkeerd doet, heb je geen nood aan privacy.
Langs nog een andere kant: wie zonder zonde is werpe de eerste steen… Wie is nog nooit zat geweest in het openbaar? Wie zou neen zeggen tegen een plezierreisje? Wie is volkomen eerlijk tov de overheid (nooit iets in het zwart, alles qua belastingen perfect,…)?
Ik vind heel dit gedoe vrij hipokriet. Men gaat hoogt van de toren blazen over een minister die eens zat is en iedereen graait als het ware het recht bij elkaar de emotioneel gelobotomiseerde hufter uit te hangen die alleen je m’en fou schreeuwt tot deze zelf eens iets aan de hand heeft of problemen heeft in zijn/haar leven. daar zwijgt men als de dood uit angst niet blootgesteld te worden aan kritiek.
Bof. De Crem had gewoon in het parlement ‘et alors’ gezegd en zijn opinie gehouden voor de regionale tv ofzo.