Robert Scheer over Oorlog en Vrede, en dat Bush nog een ding of twee van Carter zou kunnen leren, in Salon:

Jimmy Carter won the Nobel Peace Prize for a career of successfully waging peace, beginning with the launching of a historic Mideast peace effort that President Bush is bent on scuttling with mindless indifference.

Oblivious to the daily slaughter of Palestinians and Israelis, whose televised mayhem fuels evil passions throughout the Islamic world, Bush focuses instead on the irrelevant sideshow of Iraq. Bush seems unaware that the Gordian knot of global terrorism pulled tightly in years past by our allies in Pakistan and Saudi Arabia — in ugly evidence again this weekend in peaceful Bali — will not be cut unless the quest for peace initiated by Carter at Camp David nearly a quarter-century ago is finally completed.

Instead, in a stunning display of willful pique more akin to a child’s tantrum than to a president’s policy, Bush seeks to smite Iraq as a target more accessible to his sword.

Robert Scheer, van het beroemde interview uit 1976, inderdaad. Die mens moet dat ondertussen al zó beu gehoord zijn.

Nu ja, wat er ook van weze: volgens Scheer zijn de Amerikanen niet zo achterlijk als ze overkopen op ons. Da’s goed, misschien wil dat wel zeggen dat er geen oorlog komt. Hoop ik.

Hope springs eternal, I guess.